8 Dywizja Artylerii Przełamania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8 Dywizja Artylerii Przełamania
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1961

Tradycje
Rodowód

12 Brygada Artylerii Ciężkiej

Organizacja
Numer

JW 2129 i 2115[1]

Dyslokacja

Orzysz[2];Giżycko

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

8 Dywizja Artylerii Przełamania (8 DAP) – związek taktyczny artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wiosną 1951, w wyniku wprowadzenia planu przyśpieszonego rozwoju WP na lata 1951-1953, na bazie 12 BAC rozpoczęto formowanie jednostki 8 Dywizji Artylerii Przełamania[3]. 68 pah stał się zalążkiem dla 26 Brygady Artylerii Haubic,a 70 pah dla 29 Brygady Artylerii Haubic. W 1959 sztab dywizji i 38 dywizjon artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego przeniesiono do Giżycka. W 1961 dywizję rozwiązano.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 1955 utworzono 14 dywizjon artylerii rakietowej[a][4], który włączono do 6 DAP. Jednocześnie przeformowano 15 BAC w 15 Brygadę Artylerii Armat[b][5], a 24 Brygadę Moździerzy w 24 Brygadę Moździerzy Ciężkich[6].

Jesienią 1956 wyłączono z 6 DAP 19. i 25 Brygadę Artylerii Haubic. Wyłączone brygady przeniesiono do Orzysza i Bartoszyc podporządkowując je 8 Dywizji Artylerii Przełamania.

Żołnierze dywizji[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W skład drt wchodziły: dwie baterie wyrzutni rakiet (w tym jedna skadrowana), bateria szkolna, plutony topograficzno-rozpoznawczy i łączności, drużyna remontowa i sekcja tyłów z plutonem transportowo-gospodarczym). Uzbrojenie artyleryjskie obejmowało: 10 wyrzutni rakietowych BM-24 (faktycznie używano wyrzutni BM-14). Stan osobowy wynosił 140 żołnierzy
  2. Brygada artylerii armat posiadała: dwa dywizjony haubicoarmat 152 mm (w tym jeden skadrowany), dywizjon armat 122 mm i jedna skadrowana bateria armat 122 mm. Dywizjon haubicoarmat 152 mm miał w swoim składzie: trzy baterie haubicoarmat oraz plutony topograficzno-rozpoznawczy i łączności. W dywizjonie armat 122 mm były dwie baterie armat. Brygada liczyła 844 żołnierzy. Jej uzbrojenie stanowiły 24 armaty 122 mm i 36 haubicoarmat 152 mm

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 431.
  3. Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 156.
  4. Etat nr 4/121 dywizjonu artylerii rakietowej z 4 listopada 1955 roku podano za: Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 337.
  5. Etat nr 4/119 brygady artylerii armat z 4 listopada 1955 roku podano za: Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 336.
  6. Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 281 i 336.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5
  • Komendanci, wyd. Toruń 1993 r.