Szafran żółtokwiatowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 13:19, 20 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Szafran żółtokwiatowy
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Klad

rośliny naczyniowe

Klad

rośliny nasienne

Klasa

okrytonasienne

Klad

jednoliścienne

Rząd

szparagowce

Rodzina

kosaćcowate

Rodzaj

szafran

Gatunek

szafran żółtokwiatowy

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} Weston
Bot. Univ. 2: 237 (1771)

Szafran zółtokwiatowy[2], szafran żółty, krokus żółty, k. złocisty, (Crocus flavus West.) - gatunek rośliny z rodziny kosaćcowatych (Iridaceae). Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego[3]. Jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia i biologia

Pod ziemią posiada bulwocebule, z których na wiosnę, jeszcze przed rozwojem liści wyrastają złocistożółte kwiaty. Otoczone błoniastą pochewką liście rozwijają się w pełni dopiero po przekwitnieniu. Są wąskie i rynienkowate. Cała roślina ma wysokość ok. 10 cm.

Zastosowanie i uprawa

  • Zastosowanie. Nadaje się do ogródków skalnych, na rabaty i obrzeża rabat. Może też być uprawiany na trawniku. Najbardziej efektownie wygląda uprawiany w grupkach. Może być również pędzony w szklarni.
  • Najlepiej rośnie na próchniczno-piaszczystej glebie i w pełnym słońcu[4]. Rozmnaża się go przez przybyszowe bulwki, lub z nasion[3]. Przystosowany jest do rejonów o cieplejszym klimacie, jednak dobrze przetrzymuje u nas zimę, aby zaś nie przemarzał przy bezśnieżnej a mroźnej zimie, należy go przed zimą okryć (np, ściółką), na wiosnę zaś przed zakwitnięciem ściągnąć okrycie[3][4].
Morfologia

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–. [dostęp 2009-06-09]. (ang.).
  2. Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.
  3. a b c zbiorowe: A-Z encyklopedia. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 978-3-8331-1916-3.
  4. a b Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.