Torino FC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z AC Torino)
Torino FC
Pełna nazwa

Torino Football Club

Przydomek

Granata
Toro

Barwy

   

Data założenia

1906

Liga

Serie A

Państwo

 Włochy

Region

 Piemont

Siedziba

Turyn

Stadion

Stadio Olimpico di Torino

Prezes

Urbano Cairo

Trener

Ivan Jurić

Asystent trenera

Matteo Paro

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Torino Football Clubwłoski klub piłkarski. Nazywany jest przez swoich fanów il Granata, czyli kasztanowaci lub il Toro, czyli byk. Zarówno jedna i druga nazwa bierze się od herbu klubu. Klub w czasie swojego istnienia dwukrotnie zmieniał nazwę. Do 1970 roku występował jako AC Torino, a w latach 1970–2005 jako Torino Calcio.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klub został założony 3 grudnia 1906 roku po przejściu kilku byłych członków Juventusu do klubu FC Torinese. Wśród założycieli był m.in. Vittorio Pozzo, późniejszy trener Włoch. Pierwszy występ w lidze został przerwany przez wybuch I wojny światowej. Pierwszy tytuł został zdobyty w 1927 r., ale klub stracił tytuł z powodu nieprawidłowości w meczu z Juventusem. Pierwsze Scudetto klub zdobył w 1928 r. W latach 1943–1949 klub zdobył pięć razy z rzędu mistrzostwo. Klub z tego okresu nazywany jest Grande Torino, czyli wielkie Torino. W tych czasach niemal cała włoska drużyna narodowa składała się z graczy Torino. Na przykład w meczu z Węgrami, rozegranym 11 maja 1947 r. aż 10 zawodników grało na co dzień w Torino. Dni chwały skończyły się nagle 4 maja 1949. Tego dnia samolot wiozący piłkarzy Torino z towarzyskiego meczu z Benficą rozbił się na wzgórzach koło Turynu. Zginęli wszyscy pasażerowie samolotu, niemal cała drużyna. Od tamtej pory klub nigdy nie podniósł się i po kilku przeciętnych sezonach, spadł w 1959 r. do Serie B, aby po roku wrócić do Serie A. Od początku lat sześćdziesiątych do końca lat osiemdziesiątych, klub osiągał w lidze przyzwoite wyniki. Od końca lat osiemdziesiątych klub balansuje między Serie A a Serie B. W sezonie 2008/2009 zajął osiemnaste miejsce w pierwszej lidze i spadł do drugiej ligi. Natomiast w sezonie 2011/2012 Torino zostało mistrzem Serie B i awansowało do pierwszej ligi.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Torino FC.

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

Stan na 31 stycznia 2023
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Albania Etrit Berisha
2 PO Francja Brian Bayeye
3 OB Holandia Perr Schuurs
4 OB Włochy Alessandro Buongiorno
5 OB Gwadelupa Andreaw Gravillon (wypożyczony z Reims)
6 OB Czechy David Zima
7 NA Francja Yann Karamoh
8 PO Serbia Ivan Ilić (wypożyczony z Hellas Verona)
9 NA Paragwaj Antonio Sanabria
11 NA Włochy Pietro Pellegri
13 OB Szwajcaria Ricardo Rodríguez (kapitan)
14 PO Anglia Ronaldo Vieira (wypożyczony z Sampdorii)
16 PO Chorwacja Nikola Vlašić (wypożyczony z West Ham)
17 OB Wybrzeże Kości Słoniowej Wilfried Singo
19 PO Austria Valentino Lazaro (wypożyczony z Interu Mediolan)
Nr Poz. Piłkarz
21 PO Francja Michel Ndary Adopo
23 PO Senegal Demba Seck
26 OB Wybrzeże Kości Słoniowej Koffi Djidji
27 OB Kosowo Mërgim Vojvoda
28 PO Włochy Samuele Ricci
32 BR Serbia Vanja Milinković-Savić
33 OB Anglia Sebas Wade
34 OB Nigeria Ola Aina
49 NA Serbia Nemanja Radonjić (wypożyczony z Olympique Marsylia)
59 PO Rosja Aleksei Miranchuk (wypożyczony z Atalanty)
73 BR Włochy Matteo Fiorenza
77 PO Polska Karol Linetty
78 OB Rumunia Andrei Anton
89 BR Włochy Luca Gemello
94 OB Francja Ange Caumenan N'Guessan

Piłkarze na wypożyczeniu[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
OB Włochy Christian Celesia (w Messina do 30 czerwca 2023)
OB Włochy Armando Izzo (w Monza do 30 czerwca 2023)
PO Włochy Tommaso Di Marco (w Virtus Francavilla do 30 czerwca 2023)
PO Nowa Zelandia Mathew Garbett (w NAC Breda do 30 czerwca 2023)
PO Turcja Emirhan İlkhan (w Sampdorii do 30 czerwca 2023)
PO Węgry Krisztofer Horváth (w Kecskeméti TE do 30 czerwca 2023)
Nr Poz. Piłkarz
PO Wybrzeże Kości Słoniowej Ben Lhassine Kone (w Frosinone do 30 czerwca 2023)
PO Włochy Simone Verdi (w Hellas Verona do 30 czerwca 2023)
PO Dania Magnus Warming (w Darmstadt 98 do 30 czerwca 2023)
NA Mołdawia Lado Akhalaia (w Hesperange do 30 czerwca 2023)
NA Włochy Nicola Rauti (w SPAL do 30 czerwca 2023)
NA Włochy Samuele Vianni (w Piacenza do 30 czerwca 2023)

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]