AIM-9X Sidewinder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
AIM-9X Sidewinder
Ilustracja
AIM-9X Sidewinder na pokładzie F-15
Państwo

Stany Zjednoczone

Producent

Raytheon

Długość

3 m

Średnica

127 mm

Rozpiętość

444,5 mm

Masa

85 kg

Użytkownicy
USAF, SP RP, RAAF, Szwajcarskie SP Korea Płd

AIM-9X Sidewinderamerykański rakietowy pocisk krótkiego zasięgu klasy powietrze-powietrze, stanowiący najnowszą generacją pocisków AIM-9 Sidewinder. Pocisk zapewnia możliwość operacji zarówno dziennych jak i nocnych, odpalenia bez namierzenia celu, zwiększony zasięg wykrywania i automatycznego namierzania celów, oraz wysoką odporność na środki przeciwdziałania przeciwnika. Dzięki wyposażeniu AIM-9X w dysze o zmiennym wektorze ciągu i odpowiedni do tego celu korpus, pocisk charakteryzuje się bardzo dużą zwrotnością, umożliwiając między innymi odpalenie go do celu znajdującego się pod kątem 180°. AIM-9X Sidewinder posiada architekturę cyfrową oraz zapalnik kontaktowy, naprowadzany zaś na cel jest za pomocą nowej generacji czujnika podczerwieni, umożliwiającego samodzielne namierzenie celu i wielokrotne podchodzenie do ataku, w tym wykonywanie ataków pozorowanych. Pierwszego odpalenia pocisku w powietrzu do latającego celu dokonano 25 maja 1999 roku. Nosicielem był samolot F/A-18C z dywizjonu VX-9 a zniszczonym celem bezzałogowy QF-4[1].

Wideo[edytuj | edytuj kod]

AIM-9X Sidewinder trial. Testowe przechwycenie celu pod kątem 180°

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. AIM-9X trafia w cel, „Lotnictwo”, nr 3 (2000), s. 4, ISSN 1505-1196

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]