Hormon antymüllerowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z AMH)

Hormon antymüllerowski, czynnik antymüllerowski, czynnik hamujący rozwój przewodów Müllera (ang. Anti-Müllerian Hormone, Müllerian Inhibiting Factor, AMH, MIF) – hormon produkowany przez komórki Sertolego gruczołów płciowych[1], oraz przez komórki warstwy ziarnistej[2].

Hormon ten jest produkowany przez komórki Sertolego płodowych jąder. Produkcja rozpoczyna się po piątym tygodniu[1]. Jego działanie objawia się w postaci zarastania (inaczej wirylizacji) przewodów Müllera, co rozpoczyna się w ósmym tygodniu ciąży, a końca dobiega w jedenastym tygodniu[3].

W diagnostyce medycznej MIF jest używany jako indykator przy indukowaniu owulacji u kobiet, oraz przy niektórych stanach patofizjologicznych jajników, takich jak zespół policystycznych jajników[4][5]. W przypadku leczenia niepłodności służy także do oceny rezerwy jajnikowej[6].

Poziom MIF u kobiet jest regulowany przez poziom witaminy D[7].

W badaniach na myszach dowiedziono wpływu MIF na owulację, wywoływanego poprzez zaburzenie wpływu hormonu folikulotropowego na jajniki, co wywołuje opóźnienie owulacji[4][6].

U ludzi gen kodujący AMH znajduje się na chromosomie 19, na locus 19p13.3 i składa się z pięciu egzonów[8]. Jest glikoproteiną złożoną z jednego homodimeru[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Walocha, Jerzy., Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo., Miednica : podręcznik dla studentów i lekarzy, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013, s. 74, ISBN 978-83-233-3580-1, OCLC 867960241.
  2. a b Anti-Müllerian Hormone: genetic and environmental effects, „Clinica Chimica Acta”, 476, 2018, s. 123–129, DOI10.1016/j.cca.2017.11.027, ISSN 0009-8981 (ang.).
  3. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich., Embriologia, wyd. 5 rozsz. i uaktual, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2012, s. 415-420, ISBN 978-83-200-3934-4, OCLC 827705560.
  4. a b Intra-cellular mechanism of Anti-Müllerian hormone (AMH) in regulation of follicular development, „Molecular and Cellular Endocrinology”, 433, 2016, s. 56–65, DOI10.1016/j.mce.2016.05.019, ISSN 0303-7207 (ang.).
  5. Shahrzad Zadehmodarres i inni, Anti-mullerian hormon level and polycystic ovarian syndrome diagnosis, „Iranian Journal of Reproductive Medicine”, 13 (4), 2015, s. 227–230, ISSN 1680-6433, PMID26131012, PMCIDPMC4475772.
  6. a b A. La Marca i inni, Anti-Müllerian hormone concentrations in maternal serum during pregnancy, „Human Reproduction (Oxford, England)”, 20 (6), 2005, s. 1569–1572, DOI10.1093/humrep/deh819, ISSN 0268-1161, PMID15734752.
  7. Peter J. Malloy i inni, Interaction of the Vitamin D Receptor with a Vitamin D Response Element in the Müllerian-Inhibiting Substance (MIS) Promoter: Regulation of MIS Expression by Calcitriol in Prostate Cancer Cells, „Endocrinology”, 150 (4), 2009, s. 1580–1587, DOI10.1210/en.2008-1555, ISSN 0013-7227 (ang.).
  8. AMH anti-Mullerian hormone [Homo sapiens (human)] - Gene - NCBI [online], www.ncbi.nlm.nih.gov [dostęp 2018-03-29].