ANG-3001

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

ANG-3001terminal produkowany w Polsce przez gdański Unimor w latach osiemdziesiątych, przeznaczony do współpracy z różnymi systemami komputerowymi, w tym między innymi stosowany wraz z komputerem Bosman 8. Był to terminal graficzny, bowiem umożliwiał pracę nie tylko w trybie tekstowym 25 wierszy (24 wiersze robocze + 1 wiersz komunikatów) na 80 znaków w wierszu, ale także w trybie graficznym 512x256 punktów (monochromatycznym). Terminal posiadał wbudowane wszystkie funkcje terminala alfanumerycznego AN-2001 oraz dodatkowe funkcje graficzne.

Elementy podstawowe[edytuj | edytuj kod]

Terminal składał się z dwóch zasadniczych elementów:

Klawiatura[edytuj | edytuj kod]

Klawiatura T6162 była klawiaturą hallotronową, o układzie typu QWERTY o 78 klawiszach podzielonych na 3 odrębne sekcje:

  • klawiszy funkcyjnych – 4 klawisze,
  • klawiszy numerycznych – 17 klawiszy,
  • blok podstawowy – 59 klawiszy, w tym blok alfanumeryczny – 49 klawiszy.

W terminalu stosowano kodowanie znaków w zakresie kodów od 0 do 127 według ISO-7. Dostępne były wszystkie polskie litery diakrytyczne, a także znaki alfabetu greckiego.

Monitor[edytuj | edytuj kod]

Monitor M159 był monitorem monochromatycznym. Ekran miał 12 cali (30 cm). Pracował w jednym z dwóch trybów:

  • tekstowym, w którym dostępne były 24 linie po 80 znaków oraz dodatkowy 25 (górny) wiersz komunikatów;
  • graficznym, 512 × 256 punktów.

Terminal dawał możliwość definiowana okien zapisywanych na stosie, w których zasady realizacji komend (edycji) były identyczne jak dla całego ekranu.

Tryby pracy[edytuj | edytuj kod]

Terminal dawał możliwość pracy w dwóch trybach (przełączanie trybu pracy umożliwiał jeden z klawiszy funkcyjnych o nazwie LOCAL):

  • LOCAL – kod znaku z klawiatury umieszczany był w pamięci obrazu każdy więc znak wygenerowany na klawiaturze jest wyświetlany na monitorze; urządzenie pracuje w tym trybie jako samodzielna jednostka, można np. testować poprawność pracy terminala i jego wszystkie funkcje bez udziału systemu komputerowego,
  • DUPLEX – kod znaku z klawiatury przesyłany był do sterownika interfejsu (systemu komputerowego), kod może (ale nie musi) zostać odesłany do terminala i zostać wyświetlony na monitorze, bowiem w tym trybie pracy wyświetlany obraz przesyłany jest z systemu komputerowego.

Polecenia sterujące[edytuj | edytuj kod]

W terminal wbudowano polecenia sterujące. Ich wydawanie operator komputera mógł realizować za pomocą klawisza Esc, po którym należało wprowadzić kolejne znaki. Polecenia te obejmowały następujące operacje:

  • polecenia dla trybu tekstowego:
    • operacje na oknach
    • sterowanie kursorem
    • przesuwanie obrazu
    • kasowanie treści
    • operacje na kursorze
    • wybór generatora znaków
    • zmiana alfabetu
    • inwersja znaków
    • pytanie o rodzaj terminala
    • pisanie znaków w linii komunikatów
    • sygnał dźwiękowy
    • pisanie dużych znaków
    • definiowanie dodatkowych poleceń
    • testy
  • polecenia graficzne:
    • ustawienie sposobu realizacji poleceń graficznych
    • rysowanie punktów, linii, prostokątów, znaków
    • przełączanie, powiększanie, negowanie obrazu
    • pisanie i czytanie: pamięć obrazu – system komputerowy
    • kasowanie linii, przesuwanie obrazu
  • przełączanie trybów.

Mikrokomputer sterujący[edytuj | edytuj kod]

Mikrokomputer sterujący wykonywany był na jednej płytce (obwodzie drukowanym) montowanej w klawiaturze. Klawiatura i mikrokomputer zasilane były z zasilacza umieszczonego w monitorze Neptun M159. Tu również znajdowała się pamięć obrazu (a w zasadzie dwie pamięci dla dwóch obrazów, co umożliwiało przełączanie między pamięciami i np. pracę tekstową na jednej pamięci i graficzną na drugiej). Oparto go o procesor Z80B i wyposażono w 64 kB pamięci RAM oraz 16 kB pamięci EPROM, w której zapisany był monitor sterujący pracą terminala.

Terminal komunikował się z systemem komputerowym za pomocą interfejsu szeregowego (standard sygnałów CCITT V.24). Istniała możliwość zmiany generatora znaków. Dodatkowo terminal mógł być wyposażony w złącze drukarki standardu Centronics (gniazdo 25 stykowe).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Terminal ANG-3001, Instrukcja obsługi. Gdańskie Zakłady Elektroniczne Unitra Unimor. GZE 5114/87. (pol.).
  • Mikrokomputer Bosman 8, Instrukcja obsługi. Gdańskie Zakłady Elektroniczne Unitra Unimor. GZE 5112/87. (pol.).
  • Unimor Bosman 8. www.elwro.zafriko.pl – Dziennik miłośnika polskich komputerów. [dostęp 2011-10-24]. (pol.).