Nibykiełb amurski
| Abbottina rivularis[1] | |||
| (Basilewsky, 1855) | |||
 Nibykiełb amurski w akwarium | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
nibykiełb amurski | ||
| Synonimy | |||
| |||
Nibykiełb amurski[2], nibykiełb chiński[3] (Abbottina rivularis) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Płytkie strefy o piaszczystym dnie rzek i jezior Azji. Dorzecze rzek Amu-daria, Amur, Bei Jiang, Jangcy, Mekong, Tarym oraz jeziora Biwa i Bosten Hu.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Kształt ciała wrzecionowaty, wydłużony. Po bokach pyska ma krótkie wąsy. Wzdłuż boków ciała widoczne są zaokrąglone ciemniejsze plamy. Na promieniach płetw widoczny jest naskórek w postaci wysypki[3]. Dorasta do 19 cm długości. Samce są większe od samic[2].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
W okresie tarła samce przybierają jaskrawszą barwę. Na głowie i płetwie piersiowej pojawiają się ostre rogowe brodawki. Samiec buduje na płyciznach w piasku talerzykowate zagłębienie, do którego samica składa ikrę. Samiec strzeże zapłodnionej ikry i broni jej przed zbliżającymi się zwierzętami[2].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Nibykiełb chiński w Azji Środkowej i w Chinach uznawany jest za szkodnika w hodowlach ryb, gdzie wypiera ich mniejsze gatunki[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Abbottina rivularis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Nikolski 1970 ↓, s. 287
- ↑ a b Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny. Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ Invasive Species Compendium
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik: Mały słownik zoologiczny. Ryby. Warszawa: 1980. ISBN 83-214-0134-1.
- G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Franciszek Staff (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.