Rośliny kwasolubne
.jpg)
Rośliny kwasolubne, acydofity, rośliny acydofilne – rośliny, które optymalne warunki do swojego rozwoju znajdują na podłożu kwaśnym, którego pH jest znacznie poniżej 7. Stanowią grupę acydofitów. Do roślin kwasolubnych należą np. borówki, żurawiny, turzyce[1]. W naszej florze acydofity związane są głównie z kwaśnymi torfowiskami (torfowce, turzyce), ubogimi, kwaśnymi siedliskami leśnymi (borówki), wrzosowiskami (np. wrzos) oraz ubogimi glebami (np. szczaw polny)[2].
Wśród roślin kwasolubnych wyróżnia się rośliny umiarkowanie kwasolubne i rośliny wybitnie kwasolubne. Wybitnie kwasolubne (np. bagno zwyczajne, wrzos zwyczajny, bażyna czarna) najlepiej rozwijają się w glebie o pH 3-5, umiarkowanie kwasolubne (np. wiązówka błotna, jesion wyniosły) przy pH 6-7[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Halina Hłuszczyk, Alina Stankiewicz: Słownik szkolny. Ekologia. Warszawa: WSiP, 1997. ISBN 83-02-06245-6.
- ↑ Praca zbiorowa: Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 28. ISBN 83-01-11096-1.
- ↑ Tomasz Umiński: Ekologia, środowisko, przyroda. Podręcznik dla szkół średnich. Warszawa: WSiP, 1995. ISBN 83-02-05649-9.