Szyp
| Acipenser nudiventris[1] | |||
| Lovetsky, 1828 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
szyp | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Szyp[3] (Acipenser nudiventris) – gatunek ryby z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Morzu Czarnym, Morzu Azowskim oraz południowej części Morza Kaspijskiego i w Jeziorze Aralskim. W Dunaju tworzy niewędrowną formę słodkowodną, rozmnażającą się w Wagu, Cisie i Maruszy. Pozostałe populacje to ryby anadromiczne.
Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]
Osiąga długość 1–1,5 m (maksymalnie 2 m) i masę około 10 kg (maksymalnie 80 kg). Ciało jest grube, krótkie i krępe. Cechą odróżniającą od innych jesiotrów jest warga dolna, która u szypa nie jest przerwana. Grzbiet ma barwę ciemnobrązową lub szarą, okrywa go 12–15 wygiętych do tyłu tarczek kostnych. Boki są jaśniejsze, a brzuch prawie biały. Pysk krótki, wąsiki okrągłe w przekroju, wyposażone w cienkie naprzydatki na wewnętrznej stronie. Płetwa grzbietowa jest stosunkowo długa, położona przy końcu ciała.
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Zjada głównie bezkręgowce (przede wszystkim mięczaki) i czasem ryby.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Do rzek wchodzi jesienią, zimę spędza w ich najgłębszych partiach. Tarło odbywa się od lutego do maja, w wyższych partiach głębokich, wartkich rzek, na żwirowatym dnie.
Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]
Mięso szypa jest wykorzystywane do wędzenia i produkcji konserw. Największe znaczenie ma w Jeziorze Aralskim. W Morzach Czarnym i Azowskim jest bardzo rzadki i nie ma większego znaczenia gospodarczego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Acipenser nudiventris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Acipenser nudiventris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 20. ISBN 83-7129-441-7.
- Acipenser nudiventris. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 22 lutego 2009]
