Aeromarine 75
 Aeromarine 75 Columbus w locie | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Aeromarine Plane & Motor Company |
| Typ |
samolot pasażerski |
| Konstrukcja |
dwupłatowa łódź latająca o konstrukcji drewnianej |
| Załoga |
2 lub 3 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1921 |
| Lata produkcji |
1923–1924 |
| Liczba egz. |
6–11 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
2 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x Liberty 12A |
| Moc |
2 x 450 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
31,6 m |
| Długość |
15,0 m |
| Wysokość |
3,50 m |
| Powierzchnia nośna |
129,8 m² |
| Masa | |
| Własna |
4082 kg |
| Startowa |
6168 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
131 km/h |
| Prędkość przelotowa |
120 km/h |
| Pułap |
1524 m |
| Zasięg |
1335 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 9-12 | |
| Użytkownicy | |
| Aeromarine West Indies Airways | |
Aeromarine 75 – amerykańska łódź latająca z lat 20. XX wieku, znana także jako Flying Cruiser i Navy Flying Cruiser (ang. latający krążownik). Samolot był zmodyfikowanym w Aeromarine Plane and Motor Company samolotem Curtiss F5L, który z kolei był licencyjną wersją brytyjskiego Felixstowe F5L. Używany był przez należącą do Aeromarine linię lotniczą Aeromarine West Indies Airways. Na ich pokładzie przewieziono pierwsze międzynarodowe przesyłki United States Postal Service, a sama linia lotnicza była pierwszą amerykańską międzynarodową linią lotniczą.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Samolot pasażerski Aeromarine 75, znany także jako Flying Cruiser i Navy Flying Cruiser, powstał w Aeromarine Plane and Motor Company jako modyfikacja wojskowego Curtissa F5L[1][2]. Po zakończeniu I wojny światowej na rynku pojawiły się zdemobilizowane samoloty i Aeromarine zakupiło niepotrzebne już w Armii curtissy (w zależności od źródeł - 4-5[1], 7[2], 8[3][4] lub 11[5]) w celu przebudowania ich na samoloty pasażerskie[1][2].
W zmodyfikowanych samolotach, dwumiejscowy (lub trzymiejscowy[4]) kokpit został przesunięty w tył, na wysokość krawędzi natarcia skrzydeł[1]. W przedniej części kadłuba umieszczono kabinę mieszczącą kilkunastu pasażerów (10[6], 11[4], 12-14[1], 10 na linii Key West - Hawaje przewożąc pocztę, 12 bez poczty, 12 na innych liniach[2]). Ulotka reklamowa opisująca sześć z samolotów mówi o 11 pasażerach[7].
Począwszy od 1921, dwa pierwsze tak zmodyfikowane samoloty były używane przez należącą do Aeromarine linię lotniczą Aeromarine West Indies Airways[1]. Samoloty obsługiwały trasy pomiędzy Key West i Hawaną oraz Nowym Jorkiem i Atlantic City[1][3]. Lot zajmował o połowę mniej czasu niż podróż samochodem bądź pociągiem na tej samej trasie[1]. Aeromarine 75 jako pierwszy samolot przewoził międzynarodowe przesyłki lotnicze United States Postal Service latając na trasie Key West - Hawana[6], a sama Aeromarine West Indies Airways była pierwszą amerykańską międzynarodową linią lotniczą[8].
Dostępne źródła różnią się co do liczby przebudowanych łodzi latających, ale jedno z nich wylicza imiona znanych maszyn i krótko opisuje ich historie[9]:
- Santa Maria – wcześniej Aeromarine Navy Cruiser/Aeromarine Aerial Cruiser. Pierwsza nazwa nadana 22 czerwca 1920 w Keyport, druga - 23 października w Columbia Yacht Club, wspólnie z Pintą. 1 października, także wraz z Pintą, otworzyła trasę z Key West do Hawany. 14 lipca 1922 wspólnie z Wolverine otworzyła trasę pomiędzy Detroit i Cleveland.
- Pinta – ochrzczona wspólnie z Santa Marią 23 października 1920. Także z Santa Marią odbyła pierwszy lot do Hawany z Key West 1 października. 15 stycznia 1921, w czasie sztormu w Hawanie, zerwała się z cum, została wyrzucona na skały i całkowicie rozbita.
- Niña – przybyła do Key West 25 listopada 1920, pierwszy lot komercyjny odbyła dzień później.
- Columbus – przybyła do Miami 11 grudnia 1920 z Keyport. W czasie lotu do Hawany 13 stycznia 1923 została zmuszona do lądowania na pełnym morzu, zatonęła po pęknięciu kadłuba. W wypadku utonęło czterech pasażerów.
- Balboa – przybyła na Florydę w styczniu lub lutym 1921.
- Ponce de León – przybyła na Florydę pod koniec lutego 1921. W 1923 zerwała się z cum w czasie sztormu, została wyrzucona na skały i całkowicie zniszczona.
- Mendoza – weszła do służby jesienią 1921, zastępując zniszczoną Pintę. W maju 1922 odbyła rekordowy lot nad Nowym Jorkiem z 27 pasażerami na pokładzie. W styczniu 1923 otrzymała nazwę Gov. Cordeaux na część gubernatora Bahamów.
- Wolverine – wraz z Santa Maria zainaugurował połączenie pomiędzy Detroit i Cleveland 14 lipca 1922.
- Buckeye – latem w 1922 i 1923 obsługiwała trasę Detroit-Cleveland, w czasie zim latała na Florydzie.
- Polar Bear – model specjalny wyprodukowany dla jednego z menadżerów firmy na wyprawę myśliwską na koło podbiegunowe.
Z trzech znanych wypadków Aeromarine 75, dwa związane były z zerwaniem się łodzi latającej z cum w czasie sztormu, jeden wypadek spowodowany był awaryjnym lądowaniem na morzu, w wyniku którego cztery osoby poniosły śmierć[4].
W 1924 firma zaprzestała działalności z powodu problemów finansowych[1][8]. Dalsze losy samolotów nie są znane.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i E. Johnson: American Flying Boats and Amphibious Aircraft. s. 12.
- ↑ a b c d Aeromarine 75 / Navy Flying Cruiser. all-aero.com. [dostęp 2015-02-11]. (ang.).
- ↑ a b J Hoh: Pioneers of Profit Among the Clouds. s. 51.
- ↑ a b c d ASN Aviation Safety Database. aviation-safety.net. [dostęp 2015-02-11]. (ang.).
- ↑ R. Neal: A Technical and Operational History of the Liberty Engine. s. 508.
- ↑ a b R. Petrescu: The Aviation History. s. 141.
- ↑ Aeromarine timetable (winter 1921-22). timetableimages.com. [dostęp 2015-02-11]. (ang.).
- ↑ a b Aeromarine Airways A Pioneer Airline In U.S. Aviation. timetableimages.com. [dostęp 2015-02-11]. (ang.).
- ↑ Aircraft of Aeromarine West Indies Airways and Aeromarine Airways. timetableimages.com. [dostęp 2015-02-11]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E. R. Johnson: American Flying Boats and Amphibious Aircraft, An Illustrated History. Mcfarland, 2011. ISBN 978-0-7864-3974-4.
- Relly Victoria Petrescu, Florian Ion Tiberiu Petrescu: The Aviation History. Book on Demand. ISBN 3-8482-6639-3.
- Robert J. Neal: A Technical and Operational History of the Liberty Engine: Tanks, Ships and Aircraft 1917-1960. Specialty Press, 2009. ISBN 978-1-58007-149-9.
- John L. Hoh, Jr.: Pioneers of Profit Among the Clouds. CheddarBrau Publications, 2011. ISBN 978-1-105-36137-1.