Agama stepowa

Agama stepowa
	Trapelus sanguinolentus
	(Pallas, 1814)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	lepidozaury
Rząd	łuskonośne
Podrząd	Iguania
Rodzina	agamowate
Podrodzina	Agaminae
Rodzaj	Trapelus
Gatunek	agama stepowa
Synonimy
	Lacerta sanguinolenta Pallas, 1814; Agama sanguinolenta (Pallas, 1814); Agama agilis sanguinolenta (Pallas, 1814); Agama aralensis Lichtenstein, 1823; Trapelus aralensis (Lichtenstein, 1823); Trapelus agilis sanguinolentus (Pallas, 1814);
	Lacerta sanguinolenta Pallas, 1814; Agama sanguinolenta (Pallas, 1814); Agama agilis sanguinolenta (Pallas, 1814); Agama aralensis Lichtenstein, 1823; Trapelus aralensis (Lichtenstein, 1823); Trapelus agilis sanguinolentus (Pallas, 1814);
Podgatunki
	T. s. aralensis (Lichtenstein, 1823); T. s. sanguinolentus (Pallas, 1814);
	T. s. aralensis (Lichtenstein, 1823); T. s. sanguinolentus (Pallas, 1814);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Agama stepowa (Trapelus sanguinolentus) – gatunek gada łuskonośnego z rodziny agamowatych (Agamidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Azja Środkowa (południowy Kazachstan, Turkmenistan, Uzbekistan, Tadżykistan, Turkmenistan, północno-wschodni Iran, północny Afganistan oraz północno-zachodnie Chiny^[2]), a także południowo-wschodnia Europa (Nizina Nadkaspijska w Rosji między rzekami Terek i Kuma).

Żyje na stepach, półpustyniach i pustyniach, na terenach piaszczystych lub kamienistych porośniętych roślinnością trawiastą lub krzewiastą (często przebywa wśród gałęzi krzewów). W górach dochodzi do wysokości 1200 m n.p.m.

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Osiąga 30 cm długości.

U samca grzbiet jest ubarwiony szaro z rzędami owalnych, stalowoniebieskich plam, natomiast podgardle, pierś i boki tułowia są barwy liliowej. Pod wpływem podrażnienia lub wysokiej temperatury brzuch i boki tułowia stają się granatowoniebieskie. Samica ma jasnoszary grzbiet z rzędami brązowych plam, zaś boki tułowia są żółtozielone. Pod wpływem podrażnienia lub wysokiej temperatury plamy na grzbiecie stają się pomarańczowoczerwone, a boki tułowia stają się ciemnobrązowe.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Aktywna w dzień. Żywi się stawonogami, głównie pajęczakami, prostoskrzydłymi i mrówkami, oraz soczystymi częściami roślin.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

W lipcu samica składa do wygrzebanych przez siebie jam od 5 do 14 jaj.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b P.P. Uetz P.P., J.J. Hallermann J.J., Trapelus sanguinolentus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).
↑ ^a ^b Trapelus sanguinolentus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

WłodzimierzW. Juszczyk WłodzimierzW., Mały słownik zoologiczny: gady i płazy, wyd. 2, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 15, ISBN 83-214-0043-4 .

[rd-1] P.P. Uetz P.P., J.J. Hallermann J.J., Trapelus sanguinolentus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).

[iucn-2] Trapelus sanguinolentus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[1]

[2]