Agawa kantalowa

Agawa kantalowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	szparagowce
Rodzina	agawowate
Rodzaj	agawa
Gatunek	agawa kantalowa
	Nazwa systematyczna
	Agave cantula Roxb.; Fl. ind. ed. 1932, 2:167. 1832
Synonimy
	Furcraea cantula Haw;
	Furcraea cantula Haw;

Agawa kantalowa (Agave cantula Roxb.) – gatunek rośliny z rodziny agawowatych. Pochodzi z Meksyku, w uprawie występuje na Filipinach i Indii^[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Z wyglądu podobna do agawy sizalowej, lecz mniejsza wielkością. Liście mięsiste z ciemnymi kolcami na brzegu.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Liście wykorzystuje się w medycynie ludowej w Ameryce Środkowej jako środek przeciwrakowy
Włókno otrzymywane z liści o nazwie cantala lub maguey jest używane tak jak sizal. Uprawiana jest na bardzo wytrzymałe włókno przędzalnicze (włókno kantala lub maguey), z którego sporządza się liny, powrozy, hamaki, sieci.
Rdzeń dolnej części pędu kwiatowego służy jako pokarm^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-05] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
↑ P.P. Czikow P.P., J.J. Łaptiew J.J., Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Warszawa 1983: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, s. 34 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-05] (ang.).

[3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].

[4] P.P. Czikow P.P., J.J. Łaptiew J.J., Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Warszawa 1983: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, s. 34 .

[1]

[2]

[3]

[4]