Ahmad ibn Jahja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ahmad ibn Jahja (ur. 1891, zm. 18 września 1962) – przedostatni król Królestwa Jemenu i przedostatni imam zajdytów od 15 marca 1948. Był najstarszym synem Jahji Muhammada Hamid ud-Dina i jego pierwszej żony Fatimy al-Waszali. Otrzymał domową edukację; w 1918 został gubernatorem Ta’izz, a w 1927 następcą tronu z tytułem Wali Ahad. Przejął władzę po zabójstwie ojca przez buntowników i obaleniu uzurpatora Sajjida Abdullaha al-Wazira. Utrzymywał bliskie stosunki z „blokiem wschodnim” oraz na krótko włączył kraj do unii z Egiptem i Syrią. W 1961 przeżył zamach, po którym kula rewolwerowa utkwiła mu w plecach. Rana wymagała operacji. Po jego śmierci władzę na kilka dni przejął jego syn Muhammad al-Badr.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]