Aius Locutius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aius Locutius
bóstwo o nieokreślonym bliżej charakterze
Występowanie

mitologia rzymska

Teren kultu

starożytny Rzym

Szczególne miejsce kultu

świątynia na północnym skraju Palatynu

Aius Locutius – bóstwo w mitologii rzymskiej. Miał nieokreślony bliżej charakter. Ujawnił się tylko raz, w postaci głosu, który ostrzegł plebejusza Marcusa Ceditiusa przed zbliżającym się atakiem Galów na Rzym w roku 390 p.n.e.[1] Głos ten zlekceważono. Dopiero po odparciu najazdu dyktator Kamillus wzniósł, w akcie skruchy, świątynię dla Aiusa Locutiusa na północnym skraju Palatynu, w miejscu, gdzie usłyszano głos. Imię bóstwa łączy się ze słowami łacińskimi aio i loquor. Oba znaczą mówić.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 12-13. ISBN 83-207-1629-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 1990, s. 12. ISBN 83-04-01069-0.