Akim Edelstein

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Akim Oskarowicz Edelstein (ros. Аким Оскарович Эдельштейн, ur. 1897 w Sankt Petersburgu, zm. 1967 w Moskwie) – rosyjski lekarz psychiatra, profesor psychiatrii Instytutu Medycznego w Permie.

W 1919 ukończył studia na wydziale medycznym Uniwersytetu Moskiewskiego. Specjalizował się w psychiatrii pod kierunkiem Gannuszkina[1]. Od 1922 do 1926 ordynator kliniki psychiatrycznej Uniwersytetu Moskiewskiego. Od 1930 w 1. Moskiewskim Instytucie Medycznym. Od 1951 do 1956 kierował kliniką psychiatrii Instytutu Medycznego w Permie.

Córka Elga Akimowna (ur. 1926) specjalizowała się w neurologii[2].

Był autorem szeregu prac naukowych. Zajmował się zagadnieniami schizofrenii, psychiatrii wojskowej, historii psychiatrii.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Исходные состояния шизофрении. Москва, 1938
  • Психиатрические съезды и общества за полвека (1887—1931). Москва: Медгиз, 1948
  • С. С. Корсаков. М., 1948
  • Материалы к истории русскои психиатрии. Невропатология и психиатрия 1, 1949
  • Успехи советской психиатрии. Москва: год. Издательство "Правда", 1950

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Аким Оскарович Эдельштейн. Журнал невропатологии и психиатрии имени С.С. Корсакова 68, s. 1256, 1968
  2. Российская еврейская энциклопедия: Биографии, С-Я. Российская академия естественных наук s. 445