Akwila z Synopy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Palimpsest z tekstem 2 Księgi Królewskiej w przekładzie Akwili
Zależność pomiędzy starożytnymi przekładami i recenzjami Starego Testamentu z zaznaczonym tłumaczeniem Akwili

Akwila z Synopy – żyjący na początku II wieku prozelita żydowski, uczeń rabina Akiby ben Josefa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Akwila jest tłumaczem przekładu Biblii hebrajskiej na język grecki, który wykonał około 130 roku n.e. Pracy tej podjął się z inicjatywy rabinów, którzy zamierzali tym przekładem zastąpić w Synagodze Septuagintę szeroko wykorzystywaną w Kościele wczesnochrześcijańskim. Przekład Akwilii został wykorzystany przez Orygenesa w jego Hexapli, z której do dziś zachowały się tylko fragmenty. Przekład ten obok Septuaginty, przekładu Symmachusa i Teodocjona Orygenes umieścił również w oddzielnej pracy zwanej Tetrapla[1]. Przekład Akwili w przeciwieństwie do Septuaginty cechuje literalizm oraz dosłowność w stosunku do tekstu hebrajskiego. Owo tłumaczenie dosłownie wierne oryginałowi posłużyło polemice z chrześcijanami, którzy odwoływali się do wcześniejszego przekładu Septuaginty, zbyt dowolnego zdaniem żydowskich uczonych[2].

Zachowane manuskrypty[edytuj | edytuj kod]

W 1897 roku sprowadzono do Biblioteki Uniwersyteckiej w Cambridge fragmenty dwóch kodeksów z przekładem Akwili. Pierwszy oznaczany jako AqBurkitt został znaleziony w synagodze kairskiej w Egipcie a zawiera fragmenty 1 Królewskiej 20,7-17 oraz 2 Królewskiej 23,12-27. Został on opublikowany przez Francisa C. Burkitta w jego pracy Fragments of the Books of Kings According to the Translation of Aquila, Cambridge, 1898, str. 3-8. Jest to palimpsest datowany na koniec V wieku n.e. lub na początek VI wiek n.e. Drugi oznaczany jako AqTaylor zawiera fragmenty Psalmów 90–103. Fragmenty te zostały opublikowane przez Charlesa Taylora w jego pracy Hebrew-Greek Cairo Genizah Palimpsests (Cambridge, 1900, s. 54-65). Ten kodeks datuje się na drugą połowę V wieku n.e. lub na początek VI wieku n.e. ale nie później. Zarówno jeden jak i drugi kodeks cechuje używanie imienia Bożego zapisywanego literami hebrajskimi[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Euzebiusz z Cezarei Historia Ecclesiastica VI/16:4
  2. Jan Wierusz-Kowalski, Wczesne chrześcijaństwo I-X wiek, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, s. 40, ISBN 83-03-00985-0, ISBN 83-03-00986-9, OCLC 69374139.
  3. Francis Crawford Burkitt: Fragments of the Books of Kings According to the Translation of Aquila. Cambridge: Cambridge University Press, 1898, s. 3-8. (ang.).
  4. Charles Taylor: Hebrew-Greek Cairo Genizah Palimpsests. Cambridge: Cambridge University Press, 1900, s. 54-65. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Marcel Simon przekład Eligia Bąkowska: Cywilizacja wczesnego chrześcijaństwa I-IV w.. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1981, s. 389 i 462. ISBN 83-06-00598-8. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]