At-Tira (Ramla)
32°01′01″N 34°56′34″E/32,016944 34,942778
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt |
Dystrykt Ramli |
| Wysokość |
75 m n.p.m. |
| Populacja (1945) • liczba ludności |
|
| Data zniszczenia |
10 lipca 1948 |
| Powód zniszczenia | |
| Obecnie | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny  | |
| 32°01′01″N 34°56′34″E/32,016944 34,942778
| |
| Strona internetowa | |
At-Tira (arab. طيرة دندن) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Ramli w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela w nocy z 9 na 10 lipca 1948.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
At-Tira leżała na wschodnim krańcu nadmorskiej równiny Szaron. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 6956 ha. We wsi mieszkało wówczas 1290 osób[1].
| Własność gruntów | Powierzchnia gruntów [ha] |
|---|---|
| Arabowie | 6 706 |
| Żydzi | 0 |
| publiczne | 50 |
| Razem | 6 956 |
| Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie [ha] | Żydzi [ha] |
|---|---|---|
| uprawy nawadniane | 78 | 0 |
| uprawy zbóż | 5 551 | 0 |
| nieużytki | 1 282 | 0 |
| zabudowane | 45 | 0 |
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach krzyżowców istniała tutaj osada nazywana Thaeria. W 1596 była to niewielka wieś z populacją 160 mieszkańców[1].
W okresie panowania Brytyjczyków At-Tira była małą wsią. We wsi znajdowały się dwa meczety, w tym stary meczet al-'Umari. W 1922 utworzono szkołę podstawową, do której w 1947 uczęszczało 110 uczniów i 22 uczennice[1].
Decyzją rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 z 29 listopada 1947, wieś al-Tira miała znajdować się w państwie arabskim w Palestynie. Na początku I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 wieś zajęły arabskie milicje, które atakowały żydowską komunikację w okolicy. Na samym początku operacji „Danny” w nocy z 9 na 10 lipca 1948 wieś zajęli izraelscy żołnierze. Zmusili oni wszystkich mieszkańców do opuszczenia wioski, a domy wysadzili[1].
Miejsce obecnie[edytuj | edytuj kod]
Na gruntach należących do At-Tiry powstał w 1949 moszaw Tirat Jehuda, a w 1952 moszaw Bareket.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski At-Tiry: „Część kamiennych domów przetrwała, niektóre są opuszczone, inne są zajęte przez Izraelczyków, a jeszcze inne są wykorzystywane jako stajnie na bydło. Jeden z opuszczonych domów z dużymi okrągłymi oknami i płaskim dachem jest ogrodzony drutem kolczastym. Teren jest zaniedbany i porośnięty trawą”[1].