Alaksandr Adamowicz (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alaksandr Adamowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 września 1927
Kaniuchi, obwód miński

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1994
Moskwa

Zawód, zajęcie

pisarz, historyk

Narodowość

białoruska

Odznaczenia
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” II klasy (ZSRR)

Alaksandr Michajławicz Adamowicz, także Aleś Adamowicz (biał. Аляксандр (Алесь) Міхайлавіч Адамовіч; ur. 3 września 1927 w Kaniuchach, obwód miński, zm. 26 stycznia 1994 w Moskwie) – białoruski pisarz oraz historyk literatury. W swej twórczości nawiązywał do tematów z czasów II wojny światowej[1]. Był współautorem scenariusza do filmu fabularnego Idź i patrz (1985) w reżyserii Elema Klimowa, dla którego inspiracją była m.in. jego Chatyńska opowieść ukazująca zagładę Chatynia[2].

Twórczość (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Kartka pocztowa wydana przez białoruską pocztę w 75. rocznicę urodzin Alaksandra Adamowicza
  • Partizany (cz. 1–2 1960–1963)
  • Chatyńska opowieść (1972)
  • Ja ze spalonej wsi... (współautorzy Janka Bryl i Uładzimir Kaleśnik, 1975, wyd. pol. 1978)
  • Księga blokady (współautor Daniił Granin, 1979, wyd. pol. 1982)
  • Oprawcy (1980, wyd. pol. 1988)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adamowicz Aleś (Alaksandr), [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-12-26].
  2. Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej, Tom 4, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2006, s. 142.