Alan Pascoe

Alan Pascoe

Wzrost	185 cm
Dyscypliny	lekkoatletyka
Dorobek medalowy
Reprezentacja Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie srebro Monachium 1972 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 400 m) Mistrzostwa Europy złoto Rzym 1974 bieg na 400 m przez płotki złoto Rzym 1974 sztafeta 4 × 400 m srebro Helsinki 1971 bieg na 110 m przez płotki brąz Ateny 1969 bieg na 110 m przez płotki Halowe mistrzostwa Europy złoto Belgrad 1969 bieg na 50 m przez płotki Reprezentacja Anglia Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Christchurch 1974 bieg na 400 m przez płotki srebro Christchurch 1974 sztafeta 4 × 400 m brąz Edmonton 1978 bieg na 400 m przez płotki]

{{Medalista infobox}} Nieznane pola: "masa_ciała".

Alan Peter Pascoe MBE (ur. 11 października 1947 w Portsmouth) – brytyjski lekkoatleta płotkarz i sprinter, medalista olimpijski w Monachium.

Mąż brytyjskiej sprinterki Delli James.

Edukacja

Naukę rozpoczął w Portsmouth Southern Grammar School. Po jej ukończeniu kontynuował naukę w Borough Road Collage w Isleworth. Studiował na Uniwersytecie Londyńskim.

Kariera zawodnicza

W wieku 21 lat wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku w biegu na 110 metrów przez płotki, ale odpadł w eliminacjach. Jego pierwszym międzynarodowym sukcesem było zwycięstwo w biegu na 50 metrów przez płotki podczas europejskich igrzysk halowych w 1969 w Belgradzie. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach zdobył brązowy medal na 110 metrów przez płotki. Nie powiodło mu się na pierwszych halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu, gdzie odpadł w półfinale biegu na 60 metrów przez płotki. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach wywalczył srebrny medal na 110 m przez płotki. Podczas całej swojej kariery pięciokrotnie ustanawiał rekordy kraju na tym dystansie. Odpadł w półfinale na 50 m przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble.

Podczas igrzysk olimpijskich w 1972 w Monachium odpadł w półfinale biegu na 110 m przez płotki, natomiast brytyjska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Martin Reynolds, Pascoe, David Hemery i David Jenkins zdobyła wicemistrzostwo olimpijskie ustanawiając rekord Europy (3:00,46). Po igrzyskach Pascoe (który zanotował w olimpijskim finale na swojej zmianie rezultat 44,9 sekundy) przestawił się na bieganie na dłuższym dystansie. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zdobył dwa złote medale: indywidualnie w biegu na 400 m przez płotki i drużynowo w sztafecie 4 × 400 m (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Glen Cohen, Bill Hartley, Pascoe i Jenkins). Zwyciężył na 400 m przez płotki na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, a w sztafecie 4 × 400 m zajął 2. miejsce.

W tych samych konkurencjach wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu. W finale biegu na 400 m przez płotki zajął 8. miejsce, a sztafeta 4 × 400 m z jego udziałem nie ukończyła biegu eliminacyjnego. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton zdobył brązowy medal na 400 m przez płotki.

Pascoe zdobył następujące medale w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (AAA):

• stadion
  • Bieg na 200 metrów – złote medale w 1971 i 1972
  • bieg na 120 jardów przez płotki: – złoty medal w 1968
  • Bieg na 110 metrów przez płotki – złote medale w 1971 i 1972 oraz srebrny w 1969
  • Bieg na 400 metrów przez płotki – złote medale w 1973, 1976 i 1978 oraz srebrny w 1977
• hala
  • bieg na 60 jardów przez płotki – złoto w 1967
  • Bieg na 60 metrów przez płotki – cztery złote medale (1968, 1969, 1970 oraz 1973)

Rekordy życiowe

Konkurencja	Data i miejsce	Wynik
bieg na 200 metrów	15 lipca 1972, Londyn	20,92
bieg na 110 metrów przez płotki	17 czerwca 1972, Edynburg	13,79
bieg na 400 metrów przez płotki	30 czerwca 1975, Sztokholm	48,59

Linki zewnętrzne

• Wyniki olimpijskie Pascoe'a na stronie sports-reference.com. [dostęp 22 sierpnia 2010]. (ang.).zły zapis daty dostępu
• Profil zawodnika w bazie tilastopaja.org (ang.) [dostęp 23 sierpnia 2010].