Albert Avogadro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Albert Avogadro
biskup
łaciński patriarcha Jerozolimy
męczennik
Ilustracja
Statua Alberta Avogadro w kościele św. Marii z Karmelu w Mediolanie.
Data i miejsce urodzenia

ok. 1149
Castrum Gualtieri
(dzisiejsze Gualtieri, Prowincja Reggio Emilia)

Data i miejsce śmierci

14 września 1214
Akka (Palestyna)

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1660 lub 1666 (zatwierdzenie kultu)
przez Aleksandra VII

Wspomnienie

14 września

Atrybuty

gołębica, księga lub zwój, pióro pisarskie i kałamarz

Patron

karmelitów

Albert Avogadro, również: Albert z Vercelli lub Albert z Jerozolimy (Jerozolimski) (ur. ok. 1149 w Castrum Gualtieri, zm. 14 września 1214 w Akce) – włoski zakonnik, kanonik regularny Kongregacji św. Krzyża z Mortary, biskup Bobbio (1184-1185) i Vercelli (1185-1205), łaciński patriarcha Jerozolimy (1205-1214), męczennik, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego i karmelitański święty.

Wstąpił do kanoników regularnych św. Krzyża w Mortara[1]. W roku 1184 powołano go na urząd biskupa Bobbio, w rok później przeniesiono go do diecezji Vercelli. W 1205 został z kolei patriarchą Jerozolimy, który to urząd sprawował do śmierci. Był miłośnikiem pokoju. Prowadził mediacje między cesarzem Fryderykiem Barbarossą a papieżem Klemensem III, godził zwaśnionych książąt chrześcijańskich. Będąc wysłannikiem Innocentego III doprowadził do pokoju pomiędzy Mediolanem a Pawią (1194) oraz Parmą i Piacenzą (1199). Za mediacje nadano mu tytuł księcia Imperium Rzymskiego.

Dla pustelników z Góry Karmel, na ich prośbę, napisał regułę zakonną (ok. 1206-1214), która stała się podwaliną nowo powstającego zakonu (OCarm.).

Albert Avogadro zginął 14 września 1214 roku w Akce, zasztyletowany przez przełożonego Szpitalników Ducha Świętego, którego upomniał za złe obyczaje i zdjął z urzędu. Jego następcą jako patriarchy Jerozolimy został Rudolf z Merencourt.

Jego kult, jako błogosławionego, zatwierdził papież Aleksander VII w 1660 lub 1666 roku.

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 14 września. Można również spotkać wcześniejsze daty obchodów: 8 kwietnia i 25 września.

Zakon karmelitów, uznający Alberta Avogadro za prawodawcę zakonu i świętego, wspomina go 17 września.

W ikonografii przedstawiany jest w szatach biskupich, towarzyszą mu atrybuty w postaci gołębicy symbolizującej natchnienie boże, a także księga lub zwój oraz pióro pisarskie i kałamarz nawiązujące do jego pracy pisarskiej i utworzenia podwalin zakonu przez skodyfikowanie obyczajów mnichów z Góry Karmel[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie znajduje potwierdzenia tradycja, jakoby Albert był od 1180 prepozytem Mortary. Funkcję tę od 1172 do co najmniej 1196 pełnił nieprzerwanie Mikołaj, zob. CORTI Valeria, La congregazione dei canonici regolari di Santa Croce di Mortara: una sintesi del percorso storico secondo la storiografia contemporanea, in Antonianum 85/3 (2010) p. 479-493.. [dostęp 2015-01-19].
  2. Marecki i Rotter 2009 ↓, s. 51.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]