Alberto Gilardino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alberto Gilardino
Ilustracja
Gilardino w 2023
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1982
Biella

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2000 Piacenza 17 (3)
2000–2002 Hellas 39 (5)
2002–2005 Parma 96 (50)
2005–2008 A.C. Milan 94 (36)
2008–2012 ACF Fiorentina 118 (48)
2012–2014 Genoa CFC 50 (19)
2012–2013 Bologna FC (wyp.) 36 (13)
2014–2015 Guangzhou Evergrande 14 (5)
2015 → Fiorentina (wyp.) 14 (4)
2015–2016 US Palermo 33 (10)
2016–2017 Empoli FC 12 (0)
2017 Delfino Pescara 1936 3 (0)
2017–2018 Spezia 16 (6)
W sumie: 542 (199)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2004  Włochy U-21 30 (19)
2004–2013  Włochy 57 (19)
W sumie: 87 (38)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2020–2021 Siena
2021 Siena
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Niemcy 2006 piłka nożna
Puchar Konfederacji
brąz Brazylia 2013
Strona internetowa

Alberto Gilardino (ur. 5 lipca 1982 w Bielli) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczynał karierę w Piacenzy. Swój pierwszy mecz w Serie A rozegrał w barwach tego klubu przeciwko A.C. Milan. Następnie przeniósł się do Hellasu Werona, gdzie grał dwa sezony. Po spadku tej drużyny z włoskiej ekstraklasy w 2002 roku został zawodnikiem Parmy, której trenerem był dobrze znany mu Cesare Prandelli szkolący go wcześniej w Hellasie. W pierwszym sezonie w barwach „Gialloblu” strzelił tylko pięć goli, ale następny należał już do Gilardino. W lidze zdobył 23 gole i w klasyfikacji strzelców ustąpił miejsca tylko Andrijowi Szewczence. Rok później znów strzelił 23 gole i znów z był drugim snajperem Serie A. Tym razem wyprzedził go Cristiano Lucarelli z AS Livorno Calcio.

Tak dobra postawa Alberto została oczywiście zauważona i latem 2005 roku biły się o niego najlepsze kluby starego kontynentu. Najbardziej zainteresowane sprowadzeniem gwiazdy Parmy były Chelsea F.C. i AC Milan. Bitwę ostatecznie wygrał ten drugi klub i kupił młodego Włocha za 24 milionów euro.

W sezonie 2006/2007 sięgnął wraz z Milanem po Puchar Europy pokonując w finale Liverpool 2:1. Gilardino po sezonie 2007/2008 został sprzedany przez „Rossonerich” do Fiorentiny za 14 milionów euro. Jej zawodnikiem był do roku 2012. Następnie występował w takich drużynach jak Genoa CFC, Bologna FC, Guangzhou Evergrande, Fiorentina, US Palermo, Empoli FC, Delfino Pescara 1936 oraz Spezia.

Sezon Klub Rozgrywki Mecze Bramki
1999/00 Piacenza Calcio Włochy Serie A 17 3
2000/01 Hellas Werona 22 3
2001/02 17 2
2002/03 Parma F.C. 24 4
2003/04 34 23
2004/05 38 23
2005/06 A.C. Milan 34 17
2006/07 30 12
2007/08 30 7
2008/09 ACF Fiorentina 35 19
2009/10 36 15
2010/11 35 12
2011/12 12 2
Genoa CFC 14 4
2012/13 Bologna FC 36 13
2013/14 Genoa CFC 36 15
Łącznie w Serie A 450 174

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Gilardino z narodową reprezentacją sięgnął po Puchar Świata na Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech. Sukcesy święcił również z olimpijską reprezentacją Włoch (brązowy medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atenach) i z kadrą do lat 21 (zwycięstwo w Mistrzostwach Europy w tej kategorii wiekowej). W 2006 roku został Mistrzem Świata w piłce nożnej z reprezentacją Włoch. Na Mistrzostwach w Niemczech zdobył jednego gola – w meczu z USA.

14 października 2009 roku w meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2010 z Cyprem Gilardino strzelił hat-tricka, a Włosi zwyciężyli 3:2. Wpisał się na listę strzelców w 78, 80 i 90 minucie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]