Aleksander Fiodorowicz Czartoryski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aleksander Fedorowicz Czartoryski (ur. 1517, zm. 1571) – wojewoda wołyński w latach 1566-1571[1].

Brat Iwana Fedorowicza.

Na sejmie bielskim 1564 roku był świadkiem wydania przywileju bielskiego przez króla Zygmunta II Augusta[2]. Jako przedstawiciel Korony Królestwa Polskiego podpisał akt unii lubelskiej 1569 roku[3].

Z Magdaleną Branković, despotówną serbską (córką Jovana, tytularnego despoty serbskiego[4]), miał jedynego syna Michała.

Drzewo genealogiczne[edytuj | edytuj kod]

4. Michał Wasylewicz Czartoryski (zm. 1489)      
    2. Fiodor Michałowicz Czartoryski (zm. 1542)
5. Maria Niemir (zm. 1504)        
      1. Aleksander Fedorowicz Czartoryski
6. Andrzej Aleksandrowicz Sanguszko    
    3. Zofia Sanguszko    
7. NN      
 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy wołyńscy XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Marian Wolski, Kórnik 2007, s. 159.
  2. Statut Litewski : drugiej redakcyi (1566) = Statutum Lituanicum : alterius editionis, Archiwum Komisji Prawniczej t. VII, Kraków 1900, s. 312.
  3. Akta Unji Polski z Litwą: 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 339.
  4. The Brankovici [online], www.genealogy.euweb.cz [dostęp 2020-05-13].