Aleksander Jasiński-Sas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Walenty Jasiński-Sas
tytularny generał brygady tytularny generał brygady
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1869
Lwów

Data śmierci

25 kwietnia 1943

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Strzelców Konnych
9 Pułk Strzelców Granicznych
Dowództwo miasta Lwów

Stanowiska

dowódca dywizjonu kawalerii
dowódca pułku
dowódca miasta

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

grób Aleksandra Jasińskiego

Aleksander Walenty Jasiński-Sas herbu Sas (ur. 7 stycznia 1869 we Lwowie, zm. 25 kwietnia 1943) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Aleksander Walenty Jasiński-Sas urodził się 7 stycznia 1869 we Lwowie, w rodzinie Aleksandra i Marii z domu Krzywda[1]. Ukończył gimnazjum we Lwowie, maturę zdał w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach w 1886 roku. W tym samym roku rozpoczął trwającą do 1918 roku służbę w kawalerii cesarskiej i królewskiej armii. Kształcił się w Akademii Wojskowej w Wiedniu. Służył m.in. w 7 i 2 pułku ułanów Austro-Węgier, brał udział w I wojnie światowej. W okresie od 1 listopada 1918 roku do 20 maja 1919 roku przebywał w ukraińskiej niewoli.

26 maja 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko prezesa komisji remontowej w Tarnowie[2]. W czasie wojny polsko-bolszewickiej dowodzi 9 pułkiem strzelców granicznych. 29 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika jazdy, w „grupie byłej armii austro-węgierskiej”[3]. Od lipca 1920 do stycznia 1921 roku pełnił funkcję inspektora jazdy w Dowództwie Okręgu Generalnego „Pomorze”. 1 lutego 1921 roku został dowódcą miasta Lwowa[2]. Od 1 czerwca 1921 roku jego oddziałem macierzystym był 1 pułk strzelców konnych[4]. Z dniem 1 września 1922 roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem noszenia munduru[5].

26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała brygady[6].

Na emeryturze mieszkał we Lwowie[7][8][9][10]. Dalsze losy nieznane. Wraz z żoną spoczywa na cmentarzu parafialnym w Bystrej koło Gorlic.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ..., s. 150.
  2. a b P. Stawecki, Słownik ..., op. cit., s. 151.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, poz. 547.
  4. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 269, 668. Pułkownik Aleksander Jaworski-Sas pełniąc służbę w Dowództwie miasta Lwów pozostawał w ewidencji oddziału macierzystego, czyli 1 Pułk Strzelców Konnych.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 25 z 5 sierpnia 1922 roku, s. 594.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 739.
  7. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1577.
  8. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1406.
  9. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 882.
  10. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 322.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
  • Roczniki oficerskie 1923, 1924 i 1928.
  • Rocznik oficerski rezerw 1934.
  • Henryk Piotr Kosk, Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny, tom 1 A-Ł, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1998, ISBN 83-87103-55-1.
  • Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
  • Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.