Aleksander Kędzior
| |
 pułkownik dyplomowany artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 Pułk Artylerii Polowej |
| Stanowiska |
dowódca dywizjonu artylerii |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Aleksander Karol Kędzior (ur. 10 października 1897 w Ciężkowicach, zm. 9 stycznia 1986 w Londynie[1]) – pułkownik dyplomowany artylerii Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
W okresie I wojny światowej służył w Legionie Wschodnim by po jego rozwiązaniu znaleźć się w II Brygadzie Legionów.
Jako oficer byłego Polskiego Korpusu Posiłkowego reskryptem Rady Regencyjnej z 25 października 1918 roku został przydzielony do podległego jej Wojska Polskiego w randze podporucznika[2].
Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził 6 baterią 2 pułku artylerii polowej Legionów[3].
1 czerwca 1921 pełnił służbę w 1 pułku artylerii polowej Legionów[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 101. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W 1923 pełnił służbę w 1 pap Leg. na stanowisku pełniącego obowiązki komendanta Kadry Baterii Zapasowej w Warszawie[5]. 1 grudnia 1924 awansował do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 46. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W październiku 1925 przeniesiony został z II rocznika Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie 1923–1925 na II rocznik Kursu Normalnego WSWoj. 1924–1926[6].
Od sierpnia 1926 roku służył w Oddziale III Sztabu Generalnego, w którym był kierownikiem referatu obrony przeciwlotniczej, następnie pełniącym obowiązki szefa wydziału[7]. 27 kwietnia 1929 roku został przeniesiony służbowo do 5 Dywizji Piechoty we Lwowie na stanowisko szefa sztabu[8]. Z dniem 1 listopada 1930 roku został przeniesiony do 10 pułku artylerii ciężkiej w Przemyślu na stanowisko dowódcy dywizjonu[9]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 20 pułku artylerii lekkiej w Prużanie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[10][11]. 24 stycznia 1934 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów artylerii[12]. 7 czerwca 1934 roku został przeniesiony do 3 dywizjonu artylerii konnej w Wilnie na stanowisko dowódcy dywizjonu[13]. Od stycznia 1937 roku był attaché wojskowym przy Poselstwie RP w Lizbonie. Na tym stanowisku obserwował przebieg wojny domowej w Hiszpanii, przesyłając szczegółowe raporty o przebiegu działań wojennych i organizacji wojsk.
We wrześniu 1939 przybył z Portugalii do Paryża, gdzie został mianowany przez szefa polskiej Misji Wojskowej gen. Stanisława Burhardta-Bukackiego szefem sztabu Oddziałów Polskich we Francji. 1 października 1939 został mianowany szefem Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych. W tym czasie awansowany do stopnia pułkownika artylerii. Po przybyciu do Francji gen. Władysława Sikorskiego został wyznaczony 7 listopada 1939 na szefa Sztabu Naczelnego Wodza. 10 marca 1940 złożył prośbę o zwolnienie ze stanowiska, lecz Sikorski odmówił. W początku maja złożył ponowną dymisję w związku z wydaniem przez Naczelnego Wodza zgody na wymarsz 1 Dywizji Grenadierów na front. Został zwolniony ze stanowiska 5 czerwca 1940.
Po przedostaniu się do Anglii początkowo bez przydziału. W 1942 mianowany attaché wojskowym przy utworzonej 1 listopada 1942 Ambasadzie Rzeczypospolitej w Czungkingu w Chinach (przy rządzie Czang Kaj-szeka), gdzie przebywał do końca wojny. Po wojnie osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł. Spoczywa w grobowcu rodzinnym w Ciężkowicach
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari[14]
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie (po raz pierwszy w 1922[15])
- Polowa Odznaka Pilota[16]
Przypisy
- ↑ Nekrolog Aleksandra Kędziora
- ↑ Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej, 1918, R. 1, nr 1, Warszawa 1918, s. 5.
- ↑ Barszczewski 1929 ↓, s. 6.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 277, 685.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 715, 817.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 114 z 28 października 1925 roku, s. 617.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 432, 454.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 127.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 299.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 237.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 180, 688.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 24 stycznia 1934 roku, s. 1.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 163.
- ↑ Barszczewski 1929 ↓, s. 26.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, s. 385.
- ↑ Na podstawie fotografii
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Bolesław Barszczewski: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Artylerii Polowej Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Tadeusz Panecki, Sztab Generalny (Główny) Wojska Polskiego 1918-2003, Bellona, Warszawa 2003.
- Witold Biegański, Zaczęło się w Coëtquidan. Z dziejów polskich jednostek regularnych we Francji, Wydawnictwo MON, Warszawa 1977, s. 54.
- Krzysztof Tarka, Z nienawiści do Piłsudskiego i Andersa: kontakty płk. Aleksandra Kędziora i mjr. Marcelego Kyci z wywiadem PRL w: Przegląd Historyczno-Wojskowy 14(65)/2 (244), s.201-212 wersja elektroniczna
| Szef Sztabu Wojsk Polskich |
|
|---|---|
| Szefowie Sztabu Generalnego WP |
|
| Szefowie Sztabu Głównego WP |
|
| Szefowie Sztabu Naczelnego Wodza |
|
| Szefowie Sztabu Głównego Naczelnego Dowództwa WP |
|
| Szefowie Sztabu Generalnego WP |
|
- Attaché wojskowi II Rzeczypospolitej
- Oficerowie wywiadu i kontrwywiadu II Rzeczypospolitej
- Pułkownicy artylerii Polskich Sił Zbrojnych
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Oficerowie Polskiego Korpusu Posiłkowego
- Podpułkownicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej w Portugalii
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich
- Żołnierze Legionu Wschodniego
- Polacy – uczestnicy kampanii francuskiej 1940
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1986
- Żołnierze Wojska Polskiego (Rada Regencyjna)