Aleksander Patejdl

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Patejdl
Ilustracja
major dyplomowany piechoty major dyplomowany piechoty
Data urodzenia

13 października 1887

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Pułk Piechoty Nr 80
3 Pułk Strzelców Podhalańskich
21 Dywizja Piechoty Górskiej
Oddział IV SG

Stanowiska

dowódca batalionu
szef sztabu dywizji
delegat SG

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Aleksander Patejdl (ur. 13 października 1887, zm. 1940 w ZSRR) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 października 1887 jako syn Wacława[1]

Podczas I wojny światowej w rezerwie piechoty C. K. Armii został mianowany chorążym z dniem 1 sierpnia 1916[2]. Do 1918 był przydzielony do pułku piechoty nr 80[3][4][5].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. W 1921 pełnił służbę w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym, a jego oddziałem macierzystym był 40 pułk piechoty[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 344. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 40 pułk piechoty[7]. W 1923 pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Generalnego, pozostając oficerem nadetatowym 21 pułku piechoty w Warszawie[8]. 1 lipca 1924 został przydzielony z Oddziału V SG do macierzystego pułku[9]. 1 listopada 1924 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1924–1926[10]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[11].

Następnie był dowódcą I batalionu 3 pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku[12]. W listopadzie 1928 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do 21 Dywizji Piechoty Górskiej w Bielsku na stanowisko szefa sztabu[13]. W czerwcu 1930 został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Głównego na stanowisko delegata Sztabu Głównego przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Stanisławowie[14][15][16][17]. Uzyskał stopień naukowy doktora. Z dniem 31 października 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[18].

Po wybuchu I wojny światowej w czasie okupacji sowieckiej został aresztowany przez sowietów. Został zamordowany przez NKWD w 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/4-38 oznaczony numerem 2233)[19]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Podczas wojny Helena Patejdl została zesłana do ZSRR i pod koniec 1941 przebywała w Semipałatyńsku[20].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Aleksander Patejdl. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
  2. ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 246.
  3. ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 428.
  4. ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 571.
  5. ↑ Ranglisten des Kaiserlichen und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 725.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 136, 808.
  7. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 13, 185, 402.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 61 z 29 czerwca 1924 roku, s. 364.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 174, 346, 1364.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 341.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 103, 169.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 339.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 206.
  15. ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 8.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25, 425.
  17. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 15.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 118.
  19. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 70. [dostęp 2014-10-27].
  20. ↑ Adresy rodzin wojskowych w Z.S.R.R.. „Polska Walcząca - Żołnierz Polski na Obczyźnie”. Nr 17, s. 7, 25 kwietnia 1942. 
  21. ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 103.
  22. ↑ Dekoracja Krzyżami Zasługi w Urzędzie Wojewódzkim. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 70 z 26 marca 1939. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Patejdl&oldid=66893057”