Aleksandr Prokofjew-Siewierski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Prokofiew-Siewierski
Александр Николаевич Прокофьев-Северский
6 zwycięstw
ilustracja
kapitan marynarki kapitan marynarki
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1894
Tyflis

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1974
Nowy Jork

Przebieg służby
Siły zbrojne

Powietrzne siły Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

lotnictwo

Odznaczenia
Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Aleksandr Nikołajewicz Prokofjew-Siewierski, ros. Александр Николаевич Прокофьев-Северский, ang. Alexander Procofieff de Seversky (ur. 26 maja?/7 czerwca 1894 w Tyflisie, zm. 24 sierpnia 1974 w Nowym Jorku) – rosyjsko-amerykański pionier lotnictwa, as myśliwski Imperium Rosyjskiego. Teoretyk geopolityki i geostrategii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas I wojny światowej stracił prawą nogę, z protezą strącił 6 samolotów niemieckich. W 1917 r. został w Stanach Zjednoczonych. Wspólnie z Aleksandrem Kartweli projektant samolotu myśliwskiego Seversky P-35. Jego firma Seversky Aircraft Corporation produkowała myśliwiec Republic P-47 Thunderbolt.

Był twórcą koncepcji geostrategicznej, według której wojna pomiędzy USA i ZSRR miałaby się toczyć nad Arktyką, ze względu na relatywną bliskość przez biegun północny. Dowodził wyższości lotnictwa strategicznego nad siłami morskimi. Twierdził, że opanowanie terenu na wschód od Uralu pozwoli na zwycięstwo USA, natomiast opanowanie wschodniego wybrzeża USA pozwoli na zwycięstwo ZSRR (centra przemysłowe obu krajów).

Napisał dwie ważne książki, które miały duży wpływ na politykę militarną USA w okresie zimnej wojny, jak również na rozwój geostrategii. Pierwsza została wydana w 1942 r. pt. Victory Through Air Power („Zwycięstwo dzięki potędze powietrznej”). Zaleca w niej rozwój lotnictwa bombowego dalekiego zasięgu, zdolnego do rażenia celów w Japonii i w Niemczech z terytorium USA bez międzylądowań. Przewidywał, że rozwój strategicznego lotnictwa znacznie zredukuje znaczenie tradycyjnych sił zbrojnych. Jeszcze większe znaczenie miała jego kolejna książka, wydana osiem lat później, pt. Air Power: Key to Survival („Potęga powietrzna: klucz do przetrwania”)[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sykulski Leszek, Geopolityka. Skrypt dla początkujących, Częstochowa 2014, ISBN 978-83-65047-00-7, s. 79–80.