Aleksander Rombowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Rombowski
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1899
Mielec

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1965
Opole

profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1950

Habilitacja

1956

Profesura

1964

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Opolu

Aleksander Rombowski (ur. 21 lutego 1899 w Mielcu, zm. 28 kwietnia 1965 w Opolu) – polski pedagog, filolog i historyk; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Wrocławskim i Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Opolu[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Lata dzieciństwa i młodości[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1899 roku w Mielcu jako syn nauczycieli, Eugeniusza i Magdaleny z domu Zemel. Szkołę elementarną ukończył w Tarnowie, a od 1909 roku kontynuował naukę w tamtejszym gimnazjum. Ze względu na wybuch I wojny światowej w 1914 roku musiał przerwać naukę. Egzamin maturalny zdał dopiero w 1921 roku w Rzeszowie. W tym samym roku podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, po czym przeniósł się na Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie. W międzyczasie pracował jako nauczyciel w lokalnych szkołach. W 1925 roku uzyskał dyplom jednorocznego Studium Pedagogicznego, a w 1930 roku dyplom nauczyciela szkoły średniej w zakresie historii i historii literatury polskiej[2].

W latach 30. XX wieku pracował jako nauczyciel gimnazjach na terenie Łomży, Częstochowy, Łodzi i Kielc. Równocześnie pisał artykuły dotyczące historii literatury polskiej, które publikował w "Kurierze Literacko-Naukowym", "Ilustrowanej Rewii Tygodniowej", "Głosie Porannym" oraz "Literaturze Łodzi"[3]. W czasie II wojny światowej udało mu się wydostać do Związku Radzieckiego, gdzie pracował w szkolnictwie organizowanym przez Związek Patriotów Polskich w Tyflisie w Gruzji[2].

Praca we Wrocławiu[edytuj | edytuj kod]

W 1946 roku powrócił do Polski i osiedlił się w Łodzi, zostając pracownikiem archiwum miejskiego[4]. W 1948 roku przeprowadził się do Wrocławia, podejmując pracę w Wojewódzkim Archiwum Państwowym, a później w Bibliotece Uniwersyteckiej przy ulicy Karola Szajnochy. W tym czasie dokonał segregacji archiwaliów, a także publikował artykuły historyczne dotyczące dziejów Śląska. Pisał m.in. do: "Odry", "Sobótki", "Zarania Śląskiego", "Zeszytów Naukowych Uniwersytetu Wrocławskiego", "Zeszytów Naukowych WSP w Opolu"[2]. W 1950 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim, a w 1956 roku stopień docenta. Ukoronowaniem jego kariery naukowej było nadanie mu w 1964 roku stopnia profesora nadzwyczajnego[1].

Praca na opolskiej WSP i śmierć[edytuj | edytuj kod]

W 1962 roku przeniósł się na cały etat do Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, zostając nauczycielem akademickim. Otrzymał w Opolu mieszkanie na Osiedlu Chabrów[2].

Aleksander Rombowski według opinii swoich przyjaciół nie dbał o swoje zdrowie. Nie korzystał z wczasów leczniczych, ani z pobytów w sanatoriach. W kwietniu 1965 roku, po ostrym ataku pęcherzyka żółciowego, pogotowie zawiozło go do szpitala przy ulicy Katowickiej, gdzie zmarł. Został pochowany na cmentarzu w Półwsi[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Aleksander Rombowski ożenił się ze swoją współpracownicą z Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, Barbarą Cielecką. Mieli dwoje dzieci: córkę Krzysztofę i syna Henryka, mieszkających obecnie w Kopenhadze[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Zabytki śląskiej literatury mieszczańskiej : ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, Wrocław 1951.
  • Ludycje wiesne : zabytek literatury ludowej z połowy XVI wieku, Wrocław 1953.
  • Nauka języka polskiego we Wrocławiu : koniec wieku XVI – połowa wieku XVIII, Wrocław 1960.
  • Z historii szkolnictwa polskiego na Śląsku : Byczyna, Kluczbork, Wołczyn : od połowy wieku XVI do połowy wieku XVIII, Katowice 1960.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Biografia na stronie Instytutu Historii UO [on-line] [dostęp: 11.10.2012]
  2. a b c d e Sylwetka A. Rombowskiego na stronie Miasta Opola [on-line] [dostęp: 11.10.2012]
  3. F. Mincer, Aleksander Rombowski (21 II 1899-28 IV 1965), [w:] "Kwartalnik Historyczny", 1966, z. 3, s. 791.
  4. F. Mincer, Aleksander Rombowski (21 II 1899-28 IV 1965), [w:] "Kwartalnik Historyczny", 1966, z. 3, s. 792.
  5. Słownik historyków polskich, pod red. A. Mazia i M. Patelskiego, Warszawa 1994, s. 449.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]