Aleksander Sabliński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Sabliński
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1895
Sołtanówka

Data śmierci

14 września 1944

Przebieg służby
Lata służby

do 1934

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Płock

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Grób Aleksandra Sablińskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Aleksander Bolesław Sabliński[a] (ur. 10 lutego 1895 w Sołtanówce, zm. 14 września 1944) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 lutego 1895 w Sołtanówce, w ówczesnym powiecie rohaczewskim guberni mohylewskiej[1][2][b].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[6]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 29 pułku piechoty[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 291. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 29 pp w Kaliszu[3]. W latach 1923–1924 pełnił służbę w 2 pułku strzelców podhalańskich w Sanoku. W 1923 roku pełnił w tym oddziale obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego[8][9]. 1 grudnia 1924 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 85. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. 20 października 1924 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 8 batalionu granicznego w Stołpcach[11]. W czerwcu 1927 roku został przeniesiony z KOP do 13 pułku piechoty w Pułtusku na stanowisko dowódcy I batalionu[12][13]. 12 marca 1929 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Sieradz na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika referatu I[14]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Włodzimierz Wołyński na stanowisko komendanta[15]. 20 września 1930 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Płock na stanowisko komendanta[16][17]. 30 marca 1934 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[18]. Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[19].

Zmarł 14 września 1944[20]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A4-1-13)[21].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

4 grudnia 1933 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[24].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji armii rosyjskiej figurował jako „Саблинский Александр Михайлович”.
  2. ↑ Według innych źródeł urodził się 28 stycznia 1895[3][4] lub 9 lutego 1895[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23]..
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23]..
  3. ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 42.
  4. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23]..
  5. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23]..
  6. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 105, 857.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 379, 407.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 328, 350.
  10. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
  11. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927, s. 192.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 29, 175.
  14. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  15. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  16. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 303
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 27, 520.
  18. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
  19. ↑ Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Przeniesienia w stan spoczynku. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 14, s. 280, 22 grudnia 1934. 
  20. ↑ Informacje o zmarłym: Aleksander Sabliński. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-05-27].
  21. ↑ Lista pochowanych. Aleksander Sabliński. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
  22. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23]..
  23. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23]..
  24. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-23]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Sabliński&oldid=69400117”