Alen Islamović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alen Islamović
Ilustracja
Imię i nazwisko

Alija Islamović[1]

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1957
Bihać

Pochodzenie

Bośnia i Hercegowina

Instrumenty

gitara, gitara basowa, wokal

Gatunki

rock, hard rock, heavy metal

Zawód

wokalista, gitarzysta, autor tekstów

Aktywność

od 1974

Zespoły
Divlje jagode, Bijelo dugme, 4 asa, Srčani Udar
Strona internetowa

Alen Islamović, właśc. Alija Islamović[1] (ur. 17 sierpnia 1957 w Bihaciu) – bośniacki muzyk. Gitarzysta oraz wokalista, był członkiem zespołów Divlje jagode, Bijelo dugme, 4 asa i Srčani Udar.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Islamović wczesne dzieciństwo spędził we wsi Sokolac, położonej 5 km od Bihacia. Gdy miał dwa i pół roku, jego ojciec znalazł pracę w Bihaciu i tak cała rodzina Islamoviciów przeprowadziła się do tej miejscowości. Młody Alen uczył się gry na gitarze, a jako nastolatek trenował piłkę nożną w lokalnym klubie NK Jedinstvo Bihać. Założył również grupę muzyczną Bag. W 1981 został gitarzystą basowym i wokalistą w metalowym zespole Divlje jagode. W 1986 przeszedł do Bijelo dugme, gdzie jako wokalista zastąpił Tifę. Podczas gdy Islamović był pierwszym wokalistą zespołu, grupa tworzyła folk rock. Członkowie zespołu, mocno inspirowali się ruchem jugosłowiańskim, tworząc melodyjne kompozycje rockowe, z mocnymi wpływami utworów oraz instrumentów ludowych. Po odejściu z Bijelo dugme, w marcu 1989, rozpoczął karierę solową. Początkowo wykonywał utwory Divlje Jagode, Bijelo dugme i Ribljej čorby w nowych aranżacjach. Na album Haj, nek se čuje, čuje, haj, nek se zna przygotował już autorskie kompozycje. Nagranie drugiego albumu przerwała wojna w Jugosławii. Islamović w Bihaciu komponował patriotyczne piosenki Srce od Bosne, Ne daj na sem, które znalazły się na płycie Gdje je mój rođeni brat, wydanej przez chorwacki Euroton. Wydania płyty na Europę podjęła się szwajcarska wytwórnia płytowa Mam. W Niemczech wydana została kolejna jego solowa płyta Bauštelac. W Zagrzebiu wydał album Nema meni bez tebe. Później nagrał płytę koncertową, Live Eurotour 95-96 z koncertów w Słowenii, Chorwacji, Niemczech, Austrii i innych państw. Przeważały na niej piosenki Bijelo dugme i Divlje jagode. W 1999 z utworem „Najlepša”, wystartował na festiwalu w Bihaciu, który wygrał. W 2005 wystąpił z pozostałymi wokalistami Bijelo dugme w koncertach w Sarajewie, Zagrzebiu i Belgradzie. Napisał książkę autobiograficzną „Moje doline sjećanja” (Moja dolina wspomnień). W 2002 sformował razem z innymi muzykami z lat 70. oraz 80. (Vlado Kalember ex Srebrna krila, Pišta – ex Telefon Blues Bend, Rajko Dujmić ex Novi fosili) zespół 4 asa.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Marijaną, z którą ma dwie córki – Unę i Larę[2].

Jest założycielem i prezesem klubu tenisowego Una-Gem Bihać[3].

W latach 2008–2012 był radnym Bihacia, z ramienia SDP. Po czteroletniej kadencji radnego w 2012 Islamović ponownie został wybrany do Rady Miejskiej, z ramienia SDP, jednak ponieważ SDP i ich ówczesny kandydat na burmistrza Albin Muslić przegrali wybory i dołączyli do opozycji, Islamović opuścił SDP na pierwszej sesji i opowiedział się po stronie rządzącej większości, kierowanej przez burmistrza Emdžad Galijaševicia i partii SDA, w latach 2012–2016[4].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Discogs[5]:

  • 1989: Haj, nek se čuje, čuje, haj, nek se zna
  • 1992: Gdje je moj rođeni brat
  • 1994: Bauštelac
  • 1995: Nema meni bez tebe
  • 1996: Live Eurotour 95-96
  • 1999: Samo nebo zna
  • 2001: Istok, zapad, sjever, jug
  • 2005: Mrtvo hladno (z zespołem Srčani udar)
  • 2013: Alcatraz
  • 2019: Tajno
  • 2021: Live

Albumy z Divlje jagode[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Discogs[6]:

  • 1981: Stakleni hotel
  • 1982: Motori
  • 1983: Čarobnjaci
  • 1985: Vatra
  • 1986: Wild Strawberries

Albumy z Bijelo dugme[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Discogs[7]:

  • 1986: Pljuni i zapjevaj moja Jugoslavijo
  • 1987: Mramor, kamen i željezo
  • 1988: Ćiribiribela
  • 2005: Turneja 2005 Sarajevo Zagreb Beograd

Albumy z 4 asa[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Discogs[8]:

  • 2003: 4 asa Live, Zagreb 03.03.03
  • 2003: 4 asa, Originalne verzije pjesama iz filma „Ljubavna priča iz Dubrovnika”
  • 2004: Nakon svih ovih godina

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Iva Butković, Alen Islamović nakon više od tri desetljeća karijere otkrio svoje pravo ime [online], tportal.hr, 1 czerwca 2017 [dostęp 2020-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-01] (chorw.).
  2. Danijela-Ana Morić, Alen Islamović: 'Da, ja sam provincijalac, što u tome ima loše? Seljak, je l’? Pa ako trebam to biti, bit ću, ali sam zdravog razuma’ [online], tportal.hr, 25 maja 2019 [dostęp 2020-09-21] (chorw.).
  3. Tomislav Kukec, LEGENDA YU-ROCKA O NOVOM BIZNISU Jedan je od najvećih uzgajivača lješnjaka u tom dijelu BiH: Nosio sam ih na analizu u Švicarsku, ostali su zapanjeni [online], jutarnji.hr, 19 maja 2019 [dostęp 2020-09-21] (chorw.).
  4. Zašto se Alen Islamović vraća u politiku: Da li je to borba za grad ili novac iz budžeta? [online], krajina.ba, 29 maja 2020 [dostęp 2020-09-21] (bośn.).
  5. Alen Islamović [online], discogs.com [dostęp 2021-12-12] (ang.).
  6. Divlje Jagode [online], discogs.com [dostęp 2020-09-21] (ang.).
  7. Bijelo Dugme [online], discogs.com [dostęp 2020-09-21] (ang.).
  8. 4 Asa [online], discogs.com [dostęp 2020-09-21] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]