Alex McCarthy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alex McCarthy
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alex Simon McCarthy

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1989
Guildford

Wzrost

193 cm[1]

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Southampton F.C.

Numer w klubie

1

Kariera juniorska
Lata Klub
2006–2007 Reading F.C.
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007–2014 Reading F.C. 70 (0)
2007 Woking (wyp.) 1 (0)
2008 Cambridge United (wyp.) 1 (0)
2009 Aldershot Town (wyp.) 4 (0)
2009–2010 Yeovil Town (wyp.) 44 (0)
2010 Brentford F.C. (wyp.) 3 (0)
2011–2012 Leeds United (wyp.) 6 (0)
2012 Ipswich Town (wyp.) 10 (0)
2014–2015 Queens Park Rangers 3 (0)
2015–2016 Crystal Palace 7 (0)
2016– Southampton F.C. 43 (0)
W sumie: 192 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010–2011  Anglia U-21 3 (0)
2018–  Anglia 1 (0)
W sumie: 4 (0)
  1. Aktualne na: 11 lutego 2019. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 15 listopada 2018.

Alex Simon McCarthy (ur. 3 grudnia 1989 w Guildford) – angielski piłkarz występujący na pozycji bramkarza w angielskim klubie Southampton. Wychowanek Reading, w swojej karierze grał także w takich zespołach jak Woking, Cambridge United, Aldershot Town, Yeovil Town, Brentford, Leeds United, Ipswich Town, Queens Park Rangers oraz Crystal Palace. Były reprezentant Anglii do lat 21.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Guildford, Surrey[2], McCarthy rozpoczął karierę w Wimbledonie i Wycombe Wanderers, zanim dołączył do Reading w wieku 16 lat[3]. Pierwsze doświadczenie w profesjonalnej piłce zdobywał w sierpniu 2007 roku na wypożyczeniu w Woking, gdzie zanotował jeden występ[4]. W dniu 26 marca 2008 roku, dołączył do zespołu Cambridge United[5], debiutując dwa dni później w przegranym 3:0 meczu z Kidderminster Harriers[6]. Wrócił do Reading przed podpisaniem pierwszego profesjonalnego kontraktu w lipcu 2008 roku[7]. McCarthy ponownie został wypożyczony w dniu 24 października 2008 roku, do Team Bath. Zadebiutował następnego dnia w czwartej rundzie kwalifikacyjnej Pucharu Anglii przeciwko Salisbury City, a także zagrał w pierwszej rundzie tych rozgrywek, co łącznie dało cztery występy, wraz z ligowymi spotkaniami. Potem na krótki okres wypożyczenia dołączył do klubu występującego w League Two, Aldershot Town w dniu 2 lutego 2009 roku. Zadebiutował 12 dni później w przegranym 2:3 starciu z Exeter City[8], i rozegrał jeszcze trzy mecze przed powrotem do Reading na początku marca[9].

Przed rozpoczęciem sezonu 2009/10 McCarthy dołączył do Yeovil w ramach sześciomiesięcznego wypożyczenia, a pierwszy meczu rozegrał 8 sierpnia, pomagając odnieść zwycięstwo 2:0 nad Tranmere Rovers, zachowując czyste konto. Umowa została przedłużona w styczniu 2010 roku, a następnie w lutym. W trakcie pobytu rozegrał 44 mecze ligowe i zachował 12 czystych kont. Po udanym sezonie McCarthy otrzymał nowy trzyletni kontrakt w Reading. W sierpniu 2010 roku, dołączył do Brentford, choć pozostał tam przez zaledwie miesiąc.

Pierwszy skład Reading i wypożyczenia[edytuj | edytuj kod]

McCarthy jako zawodnik Reading

Po powrocie z wypożyczenia w Brentford we wrześniu 2010 roku, McCarthy spędził następne pięć miesięcy na ławce zmiennik dla Adama Federiciego. Ostatecznie zadebiutował w Reading w dniu 19 lutego 2011 roku, zastępując kontuzjowanego Federiciego w 84. minucie meczu z Watfordem. W związku z tym, że podstawowy bramkarz nie mógł grać przez sześć tygodni, mając uszkodzone więzadła stawu kolanowego, McCarthy wdarł się do pierwszego składu i trzy dni później zagrał w wygranym 2:1 meczu z Millwall. W następnym występie obronił rzut karny przeciwko Crystal Palace. Odegrał także ważną rolę w piątej rundzie FA Cup, pomagając odnieść zwycięstwo nad Evertonem 1:0. Kontynuował grę w bramce do 30 kwietnia, kiedy w meczu zremisowanym z Coventry City, w bramce stanął już australijski bramkarz. W związku z tym, że Federici pozostał pierwszym bramkarzem Reading w sezonie 2011/12, McCarthy został wypożyczony do Leeds United na 4 miesiące. Kontuzja Andy’ego Lonergana i słabsza forma Paula Rachubki sprawiły, że dostał szansę debiutu już w najbliższym spotkaniu z Leicester City. Podczas tego meczu zachował czyste konto. Kolejne spotkania bez straty bramki przeciwko Nottingham Forest i Millwall wystarczyły, aby zachować miejsce w pierwszym składzie, pomimo wracającego do zdrowia Lonergana. W ostatnim meczu obronił rzut karny podczas zmagania z Watfordem, pozwalając Leeds uratować jeden punkt. Po meczu ujawnił, że chciał przedłużyć swoje wypożyczenie w Leeds, a Reading zgodził się odnowić ją dwa dni później. Był nieuprawniony do gry przeciwko swojemu klubowi w dniu 17 grudnia, gdzie został zastąpiony przez Lonergana i do końca sezonu nie otrzymał już szansy występów. Wrócił do Reading w dniu 3 stycznia 2012 roku. Podpisał nowy trzyletni kontrakt przed dołączeniem do Ipswich Town, w ramach wypożyczenia do końca sezonu.

2012/2013[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2012/2013 ponownie zaczynał jako zmiennik, lecz kilka błędów i kontuzje sprawiły, że McCarthy zastąpił Adama Federici’ego po porażce 1:3 z Tottenhamem. Zachował swoje miejsce w zespole przez kilka następnych meczów, zbierając bardzo dobre noty. Jego Dobra forma kontynuowana była w kolejnym spotkaniu przeciwko Queens Park Rangers. Mecz zakończył się fatalnie, ponieważ bramkarz doznał kontuzji, kiedy obronił rzut wolny wykonywany przez Adela Taarabta. Został zmuszony do poddania się operacji barku na początku grudnia. Doszedł do siebie szybciej niż przewidywano, i powrócił do zespołu 13 kwietnia 2013 roku, zachowując czyste konto z Liverpoolem. Pozostał w bramce przez resztę sezonu, notując w sumie czternaście ligowych występów.

Queens Park Rangers[edytuj | edytuj kod]

W dniu 29 sierpnia 2014 roku, McCarthy dołączył do beniaminka Premier LeagueQueens Park Rangers za nieujawnioną kwotę. Zadebiutował w meczu z Liverpoolem, który zakończył się porażką 2:3[10].

Crystal Palace[edytuj | edytuj kod]

23 lipca 2015 roku bramkarz podpisał czteroletnią umowę z Crystal Palace. Dostał szansę debiutu 8 sierpnia 2015 roku, w wygranym 3:1 meczu z Norwich City.

Southampton[edytuj | edytuj kod]

1 sierpnia 2016 roku związał się trzyletnim kontraktem z Southampton[11]. W meczu ligowym zadebiutował 30 grudnia 2017 roku, kiedy to Święci zremisowali 0:0 z Manchesterem United[12]. Do końca sezonu został podstawowym golkiperem drużyny i pomógł utrzymać się w Premier League. Został wybrany przez fanów najlepszym zawodnikiem sezonu, rozgrywając zaledwie 18 spotkań ligowych. 27 czerwca podpisał nowy 4-letni kontrakt, obowiązujący do 2022 roku[13].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

McCarthy trenował z Anglią do lat dziewiętnastu, a następnie po raz pierwszy we wrześniu 2009 roku został powołany do składu drużyny U-21[14][15]. Ostatecznie zadebiutował jako zmiennik w drugiej połowie przeciwko Uzbekistanowi w sierpniu 2010 roku[16]. W marcu 2011 roku znalazł się w 31-osobowym składzie, w meczach z Danią i Islandią w ramach przygotowań do Mistrzostw Europy U-21. Rozegrał pełne 90 minut w pierwszym meczu i 45 w drugim, gdy Anglia wygrała 4:0 i przegrała 2:1[17][18].

W kwietniu 2012 roku, McCarthy został wymieniony na 80-osobowej liście potencjalnych piłkarzy drużyny piłkarskiej Wielkiej Brytanii podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku, jednak ostatecznie nie pojechał na turniej.

W maju 2013 roku został powołany do reprezentacji Anglii na mecze towarzyskie przeciwko Irlandii i Brazylii. 1 września 2016 roku dostał powołanie przez Sama Allardycea do dorosłej drużyny, aby zastąpić kontuzjowanego Frasera Forstera w meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Świata przeciwko Słowacji[19]. 15 listopada 2018 roku zadebiutował w dorosłej reprezentacji Anglii, zmieniając w drugiej części spotkania Jordana Pickforda. McCarthy zachował czyste konto, a Anglicy odnieśli zwycięstwo nad USA 3:0[20].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Southampton

  • Finalista Pucharu Ligi Angielskiej: 2016/2017

Indywidualne

  • Gracz sezonu w Southampton: 2017/2018

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alex Simon McCarthy. southamptonfc.com. [dostęp 2017-02-26]. (ang.).
  2. Barry J. Hugman: The PFA Footballers’ Who’s Who 2010–11. Edinburgh: Mainstream Publishing, =2010, s. 262. ISBN 978-1-84596-601-0.
  3. Academy magic: Alex’s story. Reading F.C. [dostęp 2013-05-29].
  4. Salisbury City 2–1 Woking. Woking F.C. [dostęp 2013-06-23].
  5. Reading Keeper Signs. Cambridge United F.C, 26 marca 2008. [dostęp 2009-02-17]. (ang.).
  6. Cambridge 0–3 Kidderminster. BBC Sport, 29 marca 2008. [dostęp 2009-02-17].
  7. Alex McCarthy profile. Aldershot Town F.C. [dostęp 2013-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 grudnia 2014)].
  8. Exeter 3–2 Aldershot. BBC Sport. [dostęp 2009-02-17].
  9. Charlie Oliver. Shots set for battle with Bantams. „Aldershot News & Mail”, 6 marca 2009. [dostęp 2013-06-23]. 
  10. QPR 2–3 Liverpool. BBC Sport, 19 października 2014. [dostęp 2014-12-05].
  11. Alex McCarthy: Southampton sign Crystal Palace goalkeeper. BBC Sport, 1 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-01].
  12. Alex Crook. Southampton keeper Alex McCarthy sends warning to Fraser Forster and Crystal Palace. „Daily Express”, 1 stycznia 2018. [dostęp 2018-02-07]. 
  13. McCarthy pens new four-year deal. Southampton F.C, 27 czerwca 2018. [dostęp 2018-07-02].
  14. Alex McCarthy profile. Yeovil Town F.C. [dostęp 2013-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 sierpnia 2009)].
  15. McCarthy backs up U21 draw. Reading F.C. [dostęp 2013-07-20].
  16. McCarthy gets England under-21s call-up for Macedonia clash. Ciderspace, 4 października 2009. [dostęp 2013-07-20].
  17. Joy for McCarthy on U21s debut. Reading F.C. [dostęp 2013-07-20].
  18. Dominic King. Stuart Pearce lets rip after defeat proves a point. „Daily Mail”, 29 marca 2011. [dostęp 2013-07-20]. 
  19. England keeper Fraser Forster replaced by Southampton team-mate Alex McCarthy. BBC Sport, 1 września 2016. [dostęp 2016-09-01].
  20. Dan Sheldon: Southampton’s Alex McCarthy makes England debut. dailyecho.co.uk. [dostęp 2018-11-15]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]