Alexander Volkanovski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Volkanovski
Ilustracja
Alexander Volkanovski na UFC 232 w 2018
Pseudonim

The Great

Data i miejsce urodzenia

29 września 1988
Shellharbour

Obywatelstwo

Australia

Wzrost

168 cm

Masa ciała

66 kg

Styl walki

MMA

Trenowany przez

Joe Lopez

Debiut

2012

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

piórkowa (2014–obecnie)
lekka (2014; 2016)
półśrednia (2012–2013)

Klub

Freestyle Fighting Gym

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

30

Zwycięstwa

26

Przez nokauty

13

Przez poddania

3

Przez decyzje

10

Porażki

4

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 21 października 2023.
Strona internetowa

Alexander Volkanovski (ur. 29 września 1988 w Shellharbour)[1] – australijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) pochodzenia grecko-macedońskiego. Od 14 grudnia 2019 do 18 lutego 2024 mistrz Ultimate Fighting Championship w wadze piórkowej[2].

Życiorys i trening[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 29 września 1988 roku w Shellharbour, w Nowej Południowej Walii. Jego ojciec urodził się w wiosce Beranci, w SR Macedonii, która była częścią Jugosławii, natomiast jego matka pochodzi z Grecji[3][4]. Volkanovski zaczął trenować zapasy w stylu grecko-rzymskim w młodym wieku. W wieku 12 lat zdobył tytuł mistrza kraju w tej dyscyplinie[5]. W wieku 14 lat postanowił zrezygnować z zapasów i skupił się na karierze w lidze rugby, grając jako zawodnik pierwszej linii[6]. Uczęszczał do Lake Illawarra High School przez całe swoje młodzieńcze lata[7], a po ukończeniu szkoły pracował jako betoniarz[8].

Później grał w półprofesjonalnej lidze rugby dla Warilla Gorillas w South Coast Rugby League, gdzie w 2010 roku otrzymał Medal Micka Cronina jako najlepszy zawodnik ligi[4]. Odegrał również kluczową rolę w zwycięskim dla Warilli sezonie Premiership 2011 otrzymując nagrodę Man of the Match za swój występ w Wielkim Finale[9]. W wieku 23 lat zdecydował się porzucić ligę rugby, aby skupić się na profesjonalnej karierze w mieszanych sztukach walki[10]. Jak wspomina, oglądał Ultimate Fighting Championship od dzieciństwa i od 14 roku życia często wypożyczał kasety VHS z UFC, z Blockbuster oraz kupował dostęp do UFC na pay-per-view[11].

Jego trener Joe Lopez powiedział, że Volkanovski zaczął trenować MMA, aby utrzymać formę podczas sezonu poza ligą rugby, gdzie ważył 97 kg[6]. Szybko jednak zdał sobie sprawę, że jego pasją jest ten sport i chciał zajść w nim najdalej[12]. Szybko stał się dobrym kontrującym uderzaczem dysponującym potężnym ciosem prawym sierpowym oraz fantastycznym ofensywnym zapaśnikiem[13]. Początkowo brał udział w wielu amatorskich walkach w wadze średniej, ponieważ dostosował się do wagi z rugby, zanim przeszedł na zawodowstwo i zszedł do wagi półśredniej, lekkiej ostatecznie do piórkowej[6].

Obecnie trenuje w klubie Freestyle Fighting Gym, w Wollongong, ale regularnie odbywa obozy treningowe w klubach Tiger Muay Thai w Phuket i City Kickboxing w Auckland z innymi zawodnikami UFC jak: Israel Adesanya, czy Dan Hooker[14][15][16].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Zaczynając jako amator w wadze średniej i idąc bilansem 4-0 przed przejściem na zawodowstwo, walczył w różnych organizacjach MMA w regionie Oceanii w Azji od 2012 do lipca 2016 roku przed podpisaniem kontraktu z UFC. Zdobył tytuł Pacific Xtreme Combat (PXC) i dwa tytuły Australian Fighting Championship w wadze piórkowej[17][18]. Przed przystąpieniem do UFC legitymował się rekordem 13-1 z 10 zwycięstwami z rzędu[19].

UFC[edytuj | edytuj kod]

W debiucie dla amerykańskiego giganta, który odbył 26 listopada 2016 roku zwiększył swoją passę zwycięstw do 11, dzięki pokonaniu przez TKO w drugiej rundzie Yusuke Kasuyia na gali UFC Fight Night 101[20]. Na konferencji prasowej po walce ogłosił, że w następnej walce planuje przejść z wagi lekkiej do piórkowej.

19 lutego 2017 roku na gali UFC Fight Night 105 miał zawalczyć się z Michelem Quionesem, jednak walka została jednak odwołana po tym, jak Quinones doznał kontuzji i nie udało się znaleźć zastępstwa[21].

11 czerwca 2017 roku na gali UFC Fight Night 110 powrócił do wagi piórkowej i zmierzył się z Mizuto Hirotą[22]. Walkę wygrał przez jednogłośną decyzję[23].

Alexander miał zmierzyć się z Jeremym Kennedym na gali UFC Fight Night: Werdum vs. Tybura w dniu 19 listopada 2017 roku w Sydney. Kennedy jednak wycofał się z walki 5 października powołując się na kontuzję pleców i zastąpił go Humberto Bandenay[24][25]. W listopadzie 2017 roku ogłoszono, że Bandenay opóźni swój debiut w UFC na tym wydarzeniu z nieujawnionego powodu, a w jego miejsce pojawił się debiutujący w organizacji Shane Young[26]. Walka pomiędzy Volkanovskim i Youngiem odbyła się w limicie umownym do 68 kg. Volkanovski wygrał walkę przez jednogłośną decyzję[27].

Walka z niedoszłym rywalem Jeremym Kennedym została przesunięta i odbyła się 11 lutego 2018 roku na UFC 221[28]. Volkanovski zwyciężył przez techniczny nokaut[29].

14 lipca 2018 roku na gali UFC Fight Night 133 zmierzył się z Darrenem Elkinsem[30]. Walkę wygrał przez jednogłośną decyzję[31].

Volkanovski zmierzył się z Chadem Mendesem 29 grudnia 2018 roku na gali UFC 232[32]. Walkę wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[33]. Walka ta przyniosła mu nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru[34].

14 grudnia 2019 roku zawalczył z Maxem Hollowayem o mistrzostwo wagi piórkowej UFC na gali UFC 245[35]. Wygrał walkę przez jednogłośną decyzję[36].

Volkanovski odbył swoją pierwszą obronę tytułu w rewanżowym starciu z Maxem Hollowayem 11 lipca 2020 roku na UFC 251[35]. Ponownie zwyciężył walkę, tym razem jednak przez niejednogłośną decyzję[37]. Wynik ten wzbudził kontrowersje wśród mediów i osobistości mieszanych sztuk walki, takich jak np. prezydent UFC – Dana White oraz wielu zawodników MMA[38].

2 kwietnia 2021 roku ogłoszono, że wraz z Brianem Ortegą będzie trenerem w The Ultimate Fighter 29 na ESPN+, a w show wystąpią zawodnicy w wadze koguciej i średniej[27].

26 września 2021 roku przystąpił do drugiej obrony mistrzowskiego pasa[39]. Po znakomitym pięcio-rundowym boju na pełnym dystansie pokonał przez jednogłośną decyzję Briana Ortegę[40]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus za walkę wieczoru[41].

W walce wieczoru gali UFC 273 pokonał Jung Chan-sunga przez TKO w czwartej rundzie[42]. Obronił tym samym trzeci raz pas mistrzowski kategorii piórkowej[43]. Organizacja postanowiła przyznać mu dodatkowy bonus w kategorii występ wieczoru[44].

Na UFC 276, które odbyło się 2 lipca 2022 roku doszło do jego trylogii z Maxem Hollowayem o pas wagi piórkowej[45]. W drugiej walce wieczoru wydarzenia Volkanovski po raz trzeci okazał się lepszy od Hollowaya, pokonując Hawajczyka na pełnym dystansie[46].

Podczas lutowej gali UFC 284 stoczył walkę o pas mistrzowski UFC w wyższej kategorii wagowej (lekkiej), mierząc się z jej mistrzem, Isłamem Machaczewem[47]. Batalia trwała pełen pięcio-rundowy dystans, a zwyciężył ją według sędziów punktowych werdyktem jednogłośnym Rosjanin[48].

Po przegranej z Machaczewem powrócił do wagi piórkowej i 8 lipca 2023 na UFC 290 zmierzył się z tymczasowym mistrzem wagi piórkowej, Yairem Rodríguezem, w walce o unifikację tytułu mistrzowskiego wagi piórkowej[49]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie[50].

21 października 2023 roku na gali UFC 294 w Abu Zabi doszło do rewanżowego starcia Volkanovskiego z Isłamem Machaczewem o pas wagi lekkiej, w zastępstwie za kontuzjowanego Charlesa Oliveirę[51]. Volkanovski ponownie musiał uznać wyższość rywala, przegrywając przez nokaut w pierwszej rundzie[52].

20 stycznia 2024 roku podczas gali UFC 297 miał przystąpić do szóstej obrony mistrzowskiego pasa wagi piórkowej, mierząc się z niepokonanym Ilią Topurią[53]. Z powodu stoczenia walki z Machaczewem na UFC 294 starcie obu zawodników zostało przeniesione na przypadającą 17 lutego 2024 roku galę UFC 298[54]. W drugiej rundzie został znokautowany przez Gruzina mocnym prawym hakiem, przez co stracił mistrzowski pas[55].

Boks[edytuj | edytuj kod]

Volkanovski ma za sobą jedną walkę bokserską w wadze super półśredniej, którą wygrał przez jednogłośną decyzję w czterech rundach z Dillonem Bargero[56].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

  • 2013: Mistrz Cage Conquest w wadze półśredniej
  • 2013: Mistrz Roshambo MMA w wadze półśredniej
  • 2014: Mistrz Roshambo MMA w wadze lekkiej
  • 2015-2016: Mistrz Australian FC w wadze piórkowej
  • 2015: Mistrz Pacific Xtreme Combat w wadze piórkowej
  • 2016: Mistrz Wollongong Wars w wadze lekkiej
  • 2019-2024: Mistrz UFC w wadze piórkowej[36]

Amatorskie zapasy[edytuj | edytuj kod]

  • 2001: Krajowe zawody zapaśnicze szkół australijskich – Złoty medal – 12/13 lat 62 kg (2001)

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 26-4 Gruzja Ilia Topuria (14-0) KO (prawy hak) 2 3:32 UFC 298 17.02.2024 Stany Zjednoczone Anaheim Obrona pasa mistrzowskiego UFC w wadze piórkowej. Main Event
Przegrana 26-3 Rosja Isłam Machaczew (24-1) KO (wysokie kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) 1 3:06 UFC 294 21.10.2023 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Pojedynek o pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 26-2 Meksyk Yair Rodríguez (15-3) TKO (prawy hak i ciosy pięściami w parterze) 3 4:19 UFC 290 08.07.2023 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił i zunifikował pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Main Event
Przegrana 25-2 Rosja Isłam Machaczew (23-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 284 12.02.2023 Australia Perth Walka o pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 25-1 Stany Zjednoczone Max Holloway (23-6) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 276 02.07.2022 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event
Wygrana 24-1 Korea Południowa Chan Sung Jung (17-6) TKO (ciosy pięściami) 4 0:45 UFC 273 09.04.2022 Stany Zjednoczone Jacksonville Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana 23-1 Stany Zjednoczone Brian Ortega (15-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 266 25.09.2021 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana 22-1 Stany Zjednoczone Max Holloway (21-5) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 251 12.07.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event
Wygrana 21-1 Stany Zjednoczone Max Holloway (21-4) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 245 14.12.2019 Stany Zjednoczone Las Vegas Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event
Wygrana 20-1 Brazylia José Aldo (28-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 237 11.05.2019 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 19-1 Stany Zjednoczone Chad Mendes (18-4) TKO (ciosy pięściami) 2 4:14 UFC 232 29.12.2018 Stany Zjednoczone Inglewood Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 18-1 Stany Zjednoczone Darren Elkins (24-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: dos Santos vs. Ivanov 14.07.2018 Stany Zjednoczone Boise
Wygrana 17-1 Kanada Jeremy Kennedy (11-0) TKO (ciosy pięściami w parterze i łokcie) 2 4:57 UFC 221 11.02.2018 Australia Perth
Wygrana 16-1 Nowa Zelandia Shane Young (11-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Werdum vs. Tybura 19.11.2017 Australia Sydney Walka w limicie umownym -68 kg
Wygrana 15-1 Japonia Mizuto Hirota (18-7-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Lewis vs. Hunt 11.06.2017 Nowa Zelandia Auckland Powrót do wagi piórkowej
Wygrana 14-1 Japonia Yusuke Kasuya (9-2-2) TKO (ciosy pięściami w parterze) 2 2:06 UFC Fight Night: Whittaker vs. Brunson 26.11.2016 Australia Melbourne
Wygrana 13-1 Australia Jai Bradney (16-12-1) TKO (ciosy pięściami) 1 ? Wollongong Wars 4 08.07.2016 Australia Wollongong Powrót do wagi lekkiej. Zdobył pas mistrzowski Wollongong Wars w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 12-1 Australia Jamie Mullarkey (8-0) KO (cios pięścią) 1 3:23 Australian FC 15 19.05.2016 Australia Melbourne Obronił pas mistrzowski AFC w wadze piórkowej. Co-Main Event
Wygrana 11-1 Japonia Yusuke Yachi (13-4) Poddanie (duszenie trójkątne) 4 3:43 Pacific Xtreme Combat 50 04.12.2015 Guam Mangilao Zdobył pas mistrzowski PXC w wadze piórkowej. Co-Main Event
Wygrana 10-1 Nowa Zelandia James Bishop (2-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:39 Australian FC 13 14.06.2015 Australia Melbourne Zdobył pas mistrzowski AFC w wadze piórkowej. Co-Main Event
Wygrana 9-1 Australia David Butt (6-6) TKO (ciosy pięściami) 2 1:52 Wollongong Wars 2 01.11.2014 Australia Thirroul Walka w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 8-1 Guam Kyle Reyes (5-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Pacific Xtreme Combat 45 24.10.2014 Guam Mangilao Powrót do wagi piórkowej. Co-Main Event
Wygrana 7-1 Australia Jai Bradney (15-9-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:58 Roshambo MMA 3 26.07.2014 Australia Chandler Obronił pas mistrzowski Roshambo MMA w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 6-1 Brazylia Rodolfo Marques Diniz (16-3-1) KO (cios pięścią) 1 3:41 Australian FC 9 17.05.2014 Australia Albury Debiut w wadze piórkowej
Wygrana 5-1 Australia Greg Atzori (13-5) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 ? Roshambo MMA 2 01.02.2014 Australia Brisbane Debiut w wadze lekkiej. Zdobył pas mistrzowski Roshambo MMA w wadze lekkiej. Co-Main Event
Wygrana 4-1 Filipiny Luke Catubig (2-2) TKO (ciosy pięściami) 3 4:39 Australian FC 7 14.12.2013 Australia Melbourne
Przegrana 3-1 Australia Corey Nelson (12-4-1) TKO (kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) 3 0:13 Australian FC 5 10.05.2013 Australia Melbourne Ćwierćfinał turnieju AFC w wadze półśredniej
Wygrana 3-0 Australia Anton Zafir (2-0) TKO (ciosy pięściami) 4 2:19 Roshambo MMA 1 17.04.2013 Australia Brisbane Zdobył pas mistrzowski Roshambo MMA w wadze półśredniej. Main Event
Wygrana 2-0 Australia Regan Wilson (4-1) TKO (niezdolność do kontynuowania walki – przerwanie przez lekarza) 1 2:49 Southern Fight Promotions: Cage Conquest 2 23.02.2013 Australia Nowra Zdobył pas mistrzowski Cage Conquest w wadze półśredniej
Wygrana 1-0 Australia Gerhard Voigt (2-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Revolution Promotions: Revolution at the Roxy 19.05.2012 Australia Sydney Debiut w MMA

[1]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty z Emmą i ma dwie córki, Arianę i Airlie[57]. Wystąpił jako trener w Malaysia Invasion, reality show MMA. Ze względu na swoje macedońskie i greckie dziedzictwo, używa przydomka „Wielki” w odniesieniu do Aleksandra Wielkiego, twierdząc, że był on Macedończykiem i Grekiem, podobnie jak on sam[58].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Alexander Volkanovski („The Great”) | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2019-12-15] (ang.).
  2. ↑ Grzegorz Nielubiak, UFC 245: Max Holloway traci pas! Alexander Volkanovski nowym mistrzem po pięciu rundach boju! [online], InTheCage.pl, 15 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-15] (pol.).
  3. ↑ From Rugby League to UFC champ: meet Alexander „The Great” Volkanovski [online], SBS Your Language [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  4. ↑ a b 'Mick Cronin Medal to UFC’ by Alex Volkanovski [online], AthletesVoice, 13 listopada 2017 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  5. ↑ From Rugby To UFC, Alexander Volkanovski Just Wins – FloCombat [online], www.flocombat.com [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  6. ↑ a b c Tim Bissell, Volkanovski wants statement with ‘savage ground and pound’ [online], Bloody Elbow, 9 czerwca 2017 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  7. ↑ Volkanovksi the humble local hero whose focus can’t be swayed [online], ESPN.com, 9 grudnia 2019 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  8. ↑ ‘The fight could make me a star overnight’ [online], The West Australian, 10 maja 2019 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  9. ↑ The HULK: Alex Volkanovski Australian Macedonian MMA champion | AUSTRALIAN MACEDONIAN E-MAGAZINE [online], web.archive.org, 20 czerwca 2018 [dostęp 2021-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-20].
  10. ↑ Agron Latifi, UFC debut just the start for Illawarra ‘Hulk’ Alex Volkanovski [online], Illawarra Mercury, 15 listopada 2016 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  11. ↑ CAGE FIGHTING By TIM KEEBLE, Alex’s fighting career path is set in concrete [online], Illawarra Mercury, 10 stycznia 2012 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  12. ↑ MARTIAL ARTS By MIKE GANDON, Alex Volkanovski yet to lose a cage bout [online], Illawarra Mercury, 1 marca 2012 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  13. ↑ UFC Fight Night 101 Newcomer Breakdown: Alex Volkanovski [online], MMAOddsBreaker, 26 listopada 2016 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  14. ↑ UFC 245: City Kickboxing looking to end 2019 as UFC’s best team as Kai Kara-France and Alexander Volkanovski fight [online], NZ Herald [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  15. ↑ Mitch Jennings, ‘This kid’s got something’: It only took a minute for Alex to prove he was different [online], Illawarra Mercury, 9 maja 2019 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  16. ↑ Team TMT Fighter Alex Volkanovski gets his shot in the UFC [online], Tiger Muay Thai & MMA Training Camp, Phuket, Thailand, 2 października 2016 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  17. ↑ Australian Fighting Championships 15 Results – Fight News Australia [online] [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  18. ↑ Pacific Xtreme Combat 50 Results – Fight News Australia [online] [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  19. ↑ Sherdog.com, Alexander [online], Sherdog [dostęp 2021-08-10].
  20. ↑ UFC Fight Night 101: Whittaker vs. Brunson – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  21. ↑ Guilherme Cruz, Volkanovski vs. Quinones off UFC Fight Night: Halifax [online], MMA Fighting, 14 lutego 2017 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  22. ↑ Alex Volkanovski meets Mizuto Hirota at UFC Fight Night 110 in New Zealand [online], MMA Junkie, 19 kwietnia 2017 [dostęp 2022-12-19] (ang.).
  23. ↑ UFC Fight Night 110: Lewis vs Hunt – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  24. ↑ EXCLUSIVE: Jeremy Kennedy Suffers Back Injury; Out of UFC Sydney – MMA Today [online], web.archive.org, 6 października 2017 [dostęp 2022-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-06].
  25. ↑ Jeremy Kennedy out, Alex Volkanovski meets Humberto Bandenay at UFC-Sydney [online], MMA Junkie, 12 października 2017 [dostęp 2022-12-19] (ang.).
  26. ↑ MMA DNA, Marcel Dorff, Shane Young maakt short notice debuut tegen Alexander Volkanovski tijdens UFC Sydney [online], MMA DNA, 12 listopada 2017 [dostęp 2022-12-19] (ang.).
  27. ↑ a b UFC Fight Night 121: Werdum vs Tybura – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  28. ↑ Karta walk UFC 221 w Perth, może mieć dwa pojedynki mistrzowskie – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-19] (pol.).
  29. ↑ Polsatsportpl, UFC 221: Romero znokautował Rockholda! – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-08-10] (pol.).
  30. ↑ Darren Elkins vs Alexander Volkanovski added to UFC Fight Night 133 in Idaho – MMA Mad [online], web.archive.org, 10 maja 2018 [dostęp 2022-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-10].
  31. ↑ UFC Fight Night 133: dos Santos vs. Ivanov – wyniki i relacja – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-10] (pol.).
  32. ↑ UFC 232: Jones vs. Gustafsson 2 – oficjalny plakat i karta walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-19] (pol.).
  33. ↑ UFC 232: Jones vs. Gustafsson II – wyniki i relacja – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-10] (pol.).
  34. ↑ Bonusy po UFC 232 przyznane. Podwójna mistrzyni nagrodzona! [online], MMA PL, 30 grudnia 2018 [dostęp 2022-12-19] (pol.).
  35. ↑ a b Rewanż między Alexandrem Volkanovskim a Maxem Hollowayem nie odbędzie się na gali UFC 251 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-12-19] (pol.).
  36. ↑ a b Polsatsportpl, UFC 245: Wyniki i skróty walk (WIDEO) – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-08-10] (pol.).
  37. ↑ UFC 251: Usman vs. Masvidal – wyniki i relacja – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-10] (pol.).
  38. ↑ Twitter reacts to Alexander Volkanovski’s narrow title defense against Max Holloway at UFC 251 [online], MMA Junkie, 12 lipca 2020 [dostęp 2022-07-04] (ang.).
  39. ↑ UFC 266: dwa tytuły mistrzowskie na szali [ZAPOWIEDŹ] | Poinformowani.pl [online], sport.poinformowani.pl, 25 września 2021 [dostęp 2022-11-12] (pol.).
  40. ↑ Krzysztof Kordys, Emocjonująca wojna w walce wieczoru UFC 266! Volkanovski obronił tytuł po zwycięstwie z Ortegą! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 września 2021 [dostęp 2021-09-26] (pol.).
  41. ↑ Krzysztof Kordys, Bonusy po gali UFC 266 – Volkanovski i Ortega nagrodzeni za najlepszą walkę wieczoru (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 września 2021 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
  42. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 273: Volkanovski triumfował w walce wieczoru! „Korean Zombie” rozbity przez mistrza (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
  43. ↑ UFC 273: Volkanovski vs. Jung [online], StrefaMMA.pl - Portal sportów walki, 28 marca 2022 [dostęp 2023-07-24] (pol.).
  44. ↑ InTheCage, Rozdano bonusy po gali UFC 273 [online], InTheCage.pl, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2024-02-15] (pol.).
  45. ↑ Trylogia potwierdzona – Alexander Volkanovski zmierzy się z Maxem Hollowayem [online], Lowking.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  46. ↑ Michał Tkaczuk, UFC 276: Alexander Volkanovski deklasuje Maxa Hollowaya w trzecim starciu o pas wagi piórkowej! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 lipca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  47. ↑ Kamil Zejma, Islam Makhachev vs. Alexander Volkanovski oficjalnie walką wieczoru UFC 284! [online] [dostęp 2022-11-12] (pol.).
  48. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 284: Islam Makhachev obronił pas w walce mistrzów! Alexander Volkanovski pokonany przez decyzję! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 12 lutego 2023 [dostęp 2023-02-12] (pol.).
  49. ↑ Alexander Volkanovski wraca do wagi piórkowej! Zmierzy się z Yairem Rodriguezem! Znamy datę! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-07-24] (pol.).
  50. ↑ UFC 290: Alexander Volkanovski znokautował Yaira Rodrigueza! [VIDEO] [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 9 lipca 2023 [dostęp 2023-07-24] (pol.).
  51. ↑ Islam Makhachev vs. Alexander Volkanovski walką wieczoru UFC 294 – zapowiedź, wstępna analiza i wstępny typ [online], Lowking.pl [dostęp 2023-10-17] (pol.).
  52. ↑ (VIDEO) Bajeczne kopnięcie! Islam Makhachev znokautował Alexandra Volkanovskiego na UFC 294 w Abu Zabi! [online], Lowking.pl, 21 października 2023 [dostęp 2023-10-22] (pol.).
  53. ↑ Oskar Wojewódka, Alexander Volkanovski vs. Ilia Topuria na UFC 297 w Toronto! [online], MMA PL, 10 października 2023 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  54. ↑ Czungumangu Pisze, Alexander Volkanovski ma już plan na zdobycie pasa mistrzowskiego wagi lekkiej UFC! [online], Lowking.pl, 3 lutego 2024 [dostęp 2024-02-03] (pol.).
  55. ↑ Krzysztof Kordys, Ilia Topuria nowym mistrzem UFC! Volkanovski ciężko znokautowany (WIDEO) [online], mmarocks.pl, 18 lutego 2024 [dostęp 2024-02-19] (pol.).
  56. ↑ BoxRec: Login [online], boxrec.com [dostęp 2021-08-10].
  57. ↑ MMA fighter Alex ‘The Hulk’ Volkanovski aiming for world title [online], SBS News [dostęp 2021-08-10] (ang.).
  58. ↑ Exclusive interview with UFC featherweight world champion Alexander Volkanovski [online], Nocaute na Rede, 18 czerwca 2020 [dostęp 2021-08-10] (port. braz.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie Ultimate Fighting Championship
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza
Waga open
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexander_Volkanovski&oldid=72918777”