Aleksandr Mostowoj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Alexander Mostovoi)
Aleksandr Mostowoj
Александр Мостовой
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Władimirowicz Mostowoj

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1968
Łomonosow[1]

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Urożaj Ostankino[2]
DJuSSz CSKA Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1987 Krasnaja Priesnia Moskwa 19 (7)
1987–1991 Spartak Moskwa 106 (34)
1992–1993 Benfika Lizbona 9 (0)
1993–1994 SM Caen 15 (3)
1994–1996 RC Strasbourg 61 (15)
1996–2004 Celta Vigo 235 (56)
2005 Deportivo Alavés 1 (1)
W sumie: 446 (116)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991  ZSRR 15 (3)
1992  WNP 2 (0)
1992–2004  Rosja 50 (10)
W sumie: 67 (13)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aleksandr Władimirowicz Mostowoj (ros. Александр Владимирович Мостовой, ur. 22 sierpnia 1968 w Łomonosowie[1], ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika, największą sławę zdobył w hiszpańskiej Primera División, grając w Celcie Vigo. W Hiszpanii nazywany był „Carem z Balaídos” (hiszp. „El Zar de Balaídos”)[3] ze względu na zdolności przywódcze, wybuchowy temperament oraz wysokiej klasy umiejętności.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Urożaju Ostankino oraz DJuSSz CSKA Moskwa[2]. Rozpoczynał swoją seniorską karierę w Krasnajej Priesni Moskwa, gdzie w 1986 roku zadebiutował jako profesjonalny zawodnik. W jego pierwszym sezonie występował w drugiej lidze Związku Radzieckiego. Aleksandr spisywał się dobrze i miał zaledwie 18 lat, przez co został natychmiast zauważony przez Spartaka Moskwa. Rok później został przezeń wykupiony i w pierwszym swoim sezonie na boiskach radzieckiej Premier Ligi zdobył mistrzostwo kraju, zaliczył wówczas 18 meczów i zdobył 6 bramek. Dwa lata później ponownie zdobył tytuł i grał tam do 1991.

Kariera w europejskich ligach[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1992 roku przeniósł się do ligi portugalskiej, do SL Benfiki, gdzie występował jeden sezon. Jeszcze przed przyjazdem do Portugalii, udało mu się dostać obywatelstwo przez małżeństwo, co wzbudziło kontrowersje[4]. Przyczynił się do wywalczenia Pucharu Portugalii, lecz nie spełnił oczekiwań w rozgrywkach ligowych i z tego powodu kolejny sezon spędził w Ligue 1, w SM Caen, okazał się ważnym zawodnikiem dla klubu z Normandii. Pomógł wyciągnąć klub ze spadku, strzelił wtedy bardzo istotną i jedyną bramkę z ówczesnym gigantem, Olympique Marsylia. Następne dwa sezony spędził w klubie RC Strasbourg.

Udane występy we Francji zaowocowały transferem do Hiszpanii. Przełomem w jego karierze było podpisanie kontraktu z zespołem Primera División Celtą Vigo w 1996 za kwotę 325 milionów peset (ok. 1 950 000 euro). W pierwszym sezonie pomógł uchronić swoją drużynę przed spadkiem, zajmując 16. miejsce. Dwa sezony później wraz ze swoją drużyną, udało mu się wyeliminować dwa znane angielskie kluby w Pucharze UEFA, awansując do ćwierćfinału. Tymi drużynami były Aston Villa i Liverpool. Następnie Celta Vigo odpadła z Marsylią. Mostowoj zdobył w tych rozgrywkach trzy gole. Sezon później kolejny raz udało się zakwalifikować do tych rozgrywek. Aleksandr miał okazję zmierzyć się ze swoim wcześniejszym klubem, czyli SL Benficą. Zdobył gola i zanotował trzy asysty, a jego zespół rozgromił portugalski klub 7:0. W kolejnej rundzie udało się wyeliminować Starą Damę, w rewanżowym meczu było aż 4:0 dla Celty. W kolejnej rundzie Rosjanin nie mógł zagrać, a jego drużyna odpadła znowu w ćwierćfinale z francuską drużyną, tym razem RC Lens. Sezon 2000/2001 był dla niego niezwykle udany. Przykładem tego był występ z wielkim Realem Madryt, kiedy grał jako środkowy pomocnik, jego klub wygrał 3:0 a Aleksandr asystował przy wszystkich strzelonych bramkach. Car był ulubieńcem kibiców klubu z Vigo, strzelał wiele ważnych bramek i był głównym kreatorem gry zespołu, który stał się jednym z czołowych teamów La Ligi. Wspaniałe lata zakończyły się w sezonie 2003/2004, kiedy to Celta Vigo, grając w Lidze Mistrzów (doszła do 1/8 finału), nie potrafiła poradzić sobie w rodzimej lidze i nawet Mostowoj nie był w stanie uchronić jej przed spadkiem. Podczas pobytu w Vigo jego partnerem był rodak Walerij Karpin. W 2005 roku Car przeniósł się do klubu Segunda División Deportivo Alavés Vitoria, gdzie zakończył swoją karierę. W jedynym spotkaniu dla tego klubu zdobył bramkę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Aleksandr Mostowoj występował zarówno w reprezentacji Związku Radzieckiego (15 meczów i 3 gole), w reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw (2 mecze i 0 goli) oraz w drużynie narodowej Rosji (50 meczów i 10 goli).

Jako radziecki zawodnik zadebiutował w bezbramkowym remisie z Włochami w kwalifikacjach do Euro 1992, miał wtedy 22 lata. W owych eliminacjach zdobył bramkę z Cyprem oraz Norwegią gdzie był to jedyny gol meczu. Młody Rosjanin nie miał wtedy pewnego miejsca w pierwszym składzie i pomimo wkładu w zakwalifikowanie się do Mistrzostw Europy powołania nie dostał.

W eliminacjach do kolejnej wielkiej imprezy, czyli Mistrzostw Świata w Stanach Zjednoczonych grał jeszcze rzadziej, lecz tym razem udało mu się dostać powołanie do finałów. Jego reprezentacja, tym razem pod flagą Rosji odpadła z turnieju wygrywając tylko jeden mecz z Kamerunem 6:1. Wystąpił tylko w drugim meczu ze Szwecją przegranym 1:3, grał na pozycji defensywnego pomocnika. Po nieudanym mundialu udało mu się ustabilizować reprezentacyjną formę i grał już regularnie w pierwszym składzie. Był ważną postacią drużyny, której udało się zakwalifikować do Mistrzostw Europy w Anglii. Zagrał kapitalny towarzyski mecz z Reprezentacją Irlandii trzy miesiące przed rozpoczęciem turnieju, w wygranym 2:0 meczu zdobył gola z dystansu i zanotował asystę. Dwa pierwsze mecze podczas Euro zakończyły się porażkami z Włochami i Niemcami, w obu rozegrał 90 minut. W trzecim meczu pojawił podczas drugiej połowy, dał dobrą zmianę i strzelił nawet bramkę po uderzeniu głową cztery minuty po wejściu na boisko. Rosjanie odrobili dwubramkową stratę i po przerwie zdobyli trzy, ostatecznie zremisowali 3:3. Przeciwnikami byli Czesi.

Nie mniej ważną postacią był w kwalifikacjach do Mundialu w 2002 roku, trener zabrał go na Mistrzostwa Świata, niestety "Car"nie zagrał nawet minuty ze względu na kontuzję. Mostowoj jest szeroko znany ze swojego wybuchowego temperamentu, który sprawił mu wiele kłopotów przede wszystkim w kontaktach z trenerami. Ta cecha charakteru spowodowała konflikt piłkarza z trenerem reprezentacji narodowej Gieorgijem Jarcewem w 2004 roku, co pozbawiło go udziału w finałach Mistrzostw Europy.

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Bardzo dobrze wyszkolony technicznie pomocnik ze świetnym przeglądem pola oraz okiem na gola. Ze względu na wszechstronne umiejętności grał na każdej pozycji w linii pomocy, najczęściej jako lekko wysunięty środkowy pomocnik. Dobrze czuł się także na lewej stronie i podczas gry we Francji często tam występował. Odbiór piłki nie stanowił problemu dla Mostowoja, więc zdarzało mu się grać jako ten defensywny pomocnik. Oprócz tego cechowała go łatwość notowania asyst, co ułatwiał mu bardzo dobry drybling i podanie w kluczowym momencie. Potrafił strzelać bramki w każdej sytuacji, nawet po uderzeniach głową bądź stałych fragmentach. Dobre cechy przywódcy pozwalały mu na częste występy w opasce kapitana.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Władimira Gawriłowicza Mostowoja i Tatjany Stiepanownej Mostowajej. Żonaty ze Stéphanie, którą poznał podczas gry w RC Strasbourg[5]. Mają dwójkę dzieci: córkę Emmę oraz syna Aleksandra, który również jest piłkarzem[6][7].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klubowa[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Liga Puchar kraju Kontynentalne Łącznie
Nazwa Występy Gole Występy Gole Występy Gole Występy Gole
Krasnaja Priesnia Moskwa 1986 Druga Liga ZSRR 19 7 1 0 20 7
Spartak Moskwa 1987 Wyższa liga ZSRR 18 6 4 0 4 3 26 9
1988 27 3 4 2 4 0 35 5
1989 11 3 2 0 2 0 15 3
1990 23 9 3 5 4 0 30 14
1991 27 13 2 1 7 3 36 17
Łącznie 106 34 15 8 21 6 142 48
SL Benfica 1992/93 Primeira Divisão 9 0 0 0 3 0 12 0
1993/94 0 0 0 0 0 0 0 0
Łącznie 9 0 0 0 3 0 12 0
SM Caen (wyp.) 1993/94 Première Divisaion 15 3 0 0 0 0 15 3
RC Strasbourg 1994/95 29 6 4 1 0 0 33 7
1995/96 32 9 3 1 6 2 41 12
Łącznie 61 15 7 2 6 2 74 19
Celta Vigo 1996/97 Primera División 31 5 6 1 0 0 37 6
1997/98 34 8 3 1 0 0 37 9
1998/99 33 6 1 0 7 2 41 8
1999/00 26 6 1 0 7 2 34 8
2000/01 30 9 6 2 7 2 43 13
2001/02 30 10 0 0 1 3 31 13
2002/03 27 6 0 0 4 1 31 7
2003/04 24 6 2 0 8 2 34 8
Łącznie 235 56 19 4 34 12 288 72
Deportivo Alavés 2004/05 Segunda División 1 1 0 0 0 0 1 1
Łącznie w karierze 446 116 42 14 64 20 552 150

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Spartak Moskwa

SL Benfica

RC Strasbourg

Celta Vigo

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich do lat 21.

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b On-line Конференции – Александр Мостовой [online], izvestia.ru, 28 lipca 2004 [dostęp 2021-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-31] (ros.).
  2. a b Мостовой Александр Владимирович. Сборная России по футболу [online], rusteam.permian.ru [dostęp 2021-01-07] (ros.).
  3. Michał Kołkowski, Car. Jak Aleksandr Mostowoj zawładnął Celtą Vigo [online], weszlo.com, 21 lutego 2020 [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  4. Beatriz Ortiz, Qué fue de... Mostovoi, el 'Zar de Balaídos' [online], as.com, 23 stycznia 2009 [dostęp 2021-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-23] (hiszp.).
  5. Frédéric Larsimont, La Belgique a brisé le rêve d'ado de Mostovoï [online], lesoir.be, 13 czerwca 2002 [dostęp 2021-01-07] (fr.).
  6. Iwan Kowalow, Дети лихих 90-х. Где играют сыновья первых российских звёзд [online], championat.com, 29 lutego 2016 [dostęp 2021-01-07] (ros.).
  7. Jarosław Karamow, Сын Мостового сменил клуб в Испании [online], sovsport.ru, 17 sierpnia 2020 [dostęp 2021-01-07] (ros.).