STS Alexander von Humboldt
| |
| Poprzednie nazwy |
Sonderborg, Kiel |
|---|---|
| Bandera | |
| Numer na żaglu |
G-404 |
| Znak wywoławczy |
DFAW |
| Port macierzysty | |
| Armator |
Sail Tranining Association |
| Dane podstawowe | |
| Materiał | |
| Historia | |
| Stocznia |
AG Weser Breme |
| Data budowy |
1906 |
| Data wodowania |
1906 |
| Dane techniczne | |
| Liczebność załogi |
60 |
| Długość całkowita (L) |
63 m |
| Szerokość (B) |
8,02 m |
| Zanurzenie (D) |
4,88 m |
| Pojemność |
394 RT |
| Ożaglowanie | |
| Typ ożaglowania | |
| Liczba żagli |
25 |
| Powierzchnia ożaglowania |
1010 m² |
| Wysokość masztów |
35 |
| Liczba masztów |
3 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
MAN Diesel 510 |
| Moc silnika |
510 KM |
STS Alexander von Humboldt – niemiecki bark.
Historia i rejsy[edytuj | edytuj kod]
Statek został zbudowany w 1906 jako rezerwowy latarniowiec (jego pierwotna nazwa nie została ustalona z pewnością, prawdopodobnie nosił nazwę "Reserve Sonderburg"). W latach 1920-1945 służył jako latarniowiec, głównie na Bałtyku.
Przemianowany na "Kiel", od 1945 roku zajął stałą pozycję u wejścia do Kanału Kilońskiego. W 1957 roku został przypadkowo staranowany przez szwedzki statek i zatonął, w 1959 roku wydobyto go i wyremontowano. W roku 1967 zadania statku przejęła latarnia morska, a on sam był dalej używany jako latarniowiec rezerwowy, głównie na Morzu Północnym. Wycofany ze służby statek (nazwany przejściowo "Confidentia") został w 1986 r. zakupiony przez niemieckie stowarzyszenie Sail Training Association Germany, propagujące wychowanie morskie młodzieży. Jego portem macierzystym jest Bremerhaven.
W latach 1986-1988, na podstawie planów opracowanych przez inż. Zygmunta Chorenia przebudowano go na trzymasztowy bark i 30 maja 1988 roku przemianowano na "Alexander von Humboldt", na cześć niemieckiego przyrodnika Aleksandra von Humboldta. Od tej pory często bierze udział w zlotach żaglowców, regatach i Operacjach Żagiel. W 1992 po raz pierwszy przepłynął Atlantyk, w 1998 r. odbył rejs do Ameryki Południowej dla uczczenia swojego patrona. Rozpoznawany jest z daleka, przede wszystkim po zielonych żaglach i kadłubie w tym samym kolorze.
"Alexander von Humbolt II"
Żaglowiec "Alexander von Humboldt" został wycofany ze służby i sprzedany. Można go spotkać na Karaibach.
W Bremie został zbudowany, a w Bremerhaven wyposażony, następca słynnego żaglowca "Alexander von Humboldt II". Do służby wszedł pod koniec 2011 roku. Otaklowany jako bark, niesie 24 żagle o powierzchni 1360 m². Nawiązując do tradycji poprzednika, ma również zielony kadłub. Należy do fundacji działającej w ramach niemieckiego oddziału Sail Training International.(wg "Żagli" nr 8/2013).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona żaglowca (niem.)