Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfameprodyna
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
propanian [(3S,4R)-3-etylo-1-metylo-4-fenylopiperydyn-4-ylu]
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C17H25NO2
|
| Masa molowa
|
275,39 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
468-51-9
|
| PubChem
|
61119
|
| DrugBank
|
DB01499
|
| SMILES
|
CC[C@H]1CN(CC[C@@]1(C2=CC=CC=C2)OC(=O)CC)C
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C17H25NO2/c1-4-14-13-18(3)12-11-17(14,20-16(19)5-2)15-9-7-6-8-10-15/h6-10,14H,4-5,11-13H2,1-3H3/t14-,17+/m0/s1
|
| InChIKey
|
ODEGQXRCQDVXSJ-WMLDXEAASA-N
|
|
|
|
| Podobne związki
|
| Podobne związki
|
betameprodyna, prodyna, petydyna
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
Alfameprodyna – organiczny związek chemiczny, syntetyczny opioid. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[1]. Jest objęta Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[2]. Jej stereoizomerem jest betameprodyna.
