Alfons Maniura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfons Maniura
Alfons Ignacy Maniura
ogniomistrz ogniomistrz
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1895
Lipiny

Data i miejsce śmierci

27 marca 1942
Konimex, Uzbekistan

Przebieg służby
Siły zbrojne

Polskie Siły Zbrojne w ZSRR

Główne wojny i bitwy

powstania śląskie,
II wojna światowa

Odznaczenia
Śląski Krzyż Powstańczy

Alfons Ignacy Maniura (ur. 31 lipca 1895 w Lipinach[1], zm. 27 marca 1942 w Konimeksie w Uzbekistanie) – polski żołnierz, uczestnik wszystkich powstań śląskich, w trzecim powstaniu był brońmistrzem i sierżantem. Walczył w I baonie pułku Gajdzika pod Górą Świętej Anny i Kędzierzynem.

Inicjator utworzenia, a następnie pierwszy prezes Klubu Sportowego Naprzód Lipiny (założonego 3 marca 1920). Po wkroczeniu armii radzieckiej na tereny II Rzeczypospolitej został wywieziony z Polski do Związku Radzieckiego, gdzie wstąpił do armii gen. Andersa w stopniu ogniomistrza. Zginął podczas walk zbrojnych.[potrzebny przypis] Został pochowany na cmentarzu wojennym w Konimeksie w Uzbekistanie. Odznaczony pośmiertnie Śląskim Krzyżem Powstańczym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1951 r. dzielnica Świętochłowic

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]