Alfred Wysocki
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Chargé d’affaires RP w Niemczech | |
Okres |
od 14 października 1920 |
Poprzednik | |
Następca | |
Poseł RP w Szwecji | |
Okres |
od 18 stycznia 1924 |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceminister spraw zagranicznych | |
Okres |
od 1 lipca 1928 |
Poprzednik | |
Następca | |
Poseł RP w Niemczech | |
Okres |
od 10 stycznia 1931 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP we Włoszech | |
Okres |
od 3 sierpnia 1933 |
Poprzednik |
Tadeusz Romer (Chargé d’affaires ad interim)[1] |
Następca | |
Senator V kadencji (II RP) | |
Okres |
od 13 listopada 1938 |
Odznaczenia | |
Alfred Wysocki (ur. 26 sierpnia 1873 w Łańcucie, zm. 3 września 1959 w Krakowie) – polski prawnik i dyplomata, senator V kadencji w II RP.
Życiorys
Syn inżyniera. Absolwent prawa, doktor praw. Na przełomie stuleci dziennikarz Gazety Lwowskiej i członek młodopolskiej bohemy lwowskiej[2].
Pracę rozpoczął w Namiestnictwie we Lwowie. W 1900 wstąpił do służby dyplomatycznej Austro-Węgier. Po odzyskaniu niepodległości – od 1919 w MSZ RP. W latach 1919–1920 radca poselstwa i Chargé d’affaires w Pradze, następnie w Berlinie. W latach 1922–1923 generalny inspektor urzędów konsularnych w Paryżu. W latach 1923–1924 w centrali MSZ. W latach 1924–1928 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Sztokholmie.
W latach 1928-1930 wiceminister spraw zagranicznych RP (podsekretarz stanu). W latach 1931–1933 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Berlinie, w latach 1933–1938 ambasador w Rzymie (przy Kwirynale)[3]. Od 1938 na emeryturze. W latach 1938–1939 senator Rzeczypospolitej z nominacji Prezydenta RP.
W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, po 1945 osiadł w Krakowie. Pisywał wówczas do Tygodnika Powszechnego, Życia Literackiego i Twórczości. Pozostawił pamiętniki, częściowo tylko opublikowane:
- Alfred Wysocki: Sprzed pół wieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1958
- Alfred Wysocki: Tajemnice dyplomatycznego sejfu, Warszawa: Wyd. Książka i Wiedza, 1974
- Alfred Wysocki: Na placówce dyplomatycznej w Sztokholmie, Toruń: Wyd. Adam Marszałek, 2004. ISBN 83-7322-989-2
Odznaczenia
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (1938)[4]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1936)[5]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[6]
- Złoty Krzyż Zasługi[6][7]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[6]
- Zagraniczne
- Wielka Wstęga Orderu Korony (Rumunia)[6][8]
- Wielka Wstęga Orderu św. Sawy (Jugosławia)[6][8]
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi Cywilnej (Bułgaria)[6][8]
- Odznaka Honorowa Czerwonego Krzyża (Austria)[9]
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania)[8]
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi (Węgry)[6][8]
- Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia, 1931)[6][10][8]
- Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)[6][8]
- Wielka Wstęga Orderu Korony (Belgia)[6][8]
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi (Chile)[6][8]
- Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)[6]
- Wielka Wstęga Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja)[6][8]
- Wielka Wstęga Orderu św. Olafa (Norwegia)[6][8]
- Wielka Wstęga Orderu Korony (Włochy)[8][6][9]
- Wielka Wstęga Orderu śś. Maurycego i Łazarza (Włochy)[9]
Przypisy
- ↑ po śmierci ambasadora Stefana Przezdzieckiego 26 września 1932
- ↑ Alfred Wysocki, przyszły dyplomata, pracował wówczas w „Gazecie Lwowskiej” i jako młody odporny, zwykł być tak odprowadzać do domu z winiarni George’a Jana Kasprowicza, zawołanego zabawowicza o słabej głowie, i robił to tak, żeby Kasprowicz był przekonany, że to on Wysockiego odprowadza.Palestra 11-12/2006
- ↑ Gen. Wieniawa-Długoszowski ambasadorem R. P. przy Kwirynale. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 101 z 6 maja 1938.
- ↑ 10 listopada 1938 „za wybitne zasługi w służbie państwowej” (M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592)
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 11, s. 300, 1936.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 824-825.
- ↑ Twórcy i badacze kultury zmarli w 1959 roku. Alfred Wysocki 1873-1959. „Znak”, s. 549-550, 1961.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 19, s. 262, 1932.
- ↑ a b c Alfred Wysocki – ambasador Polski we Włoszech. nac.gov.pl. [dostęp 2015-09-24].
- ↑ CIDADÃOS ESTRANGEIROS AGRACIADOS COM ORDENS PORTUGUESAS. presidencia.pt. [dostęp 2 maja 2011]. (port.).
Bibliografia, literatura
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (red. nauk. Jacek M. Majchrowski przy współpr. Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). Warszawa: Wyd. BGW, 1994, s. 117. ISBN 83-7066-569-1
- Ambasadorowie II Rzeczypospolitej
- Chargé d’affaires II Rzeczypospolitej
- Ludzie związani ze Lwowem
- Ambasadorowie Polski we Włoszech
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Polacy odznaczeni Orderem Chrystusa (Portugalia)
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Olafa
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi Cywilnej
- Odznaczeni Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Polacy odznaczeni Orderem Korony (Belgia)
- Polacy – Wielcy Oficerowie Legii Honorowej
- Polacy odznaczeni Orderem Lwa Białego
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Włoch
- Polacy odznaczeni Orderem św. Sawy
- Polacy odznaczeni Orderem Świętych Maurycego i Łazarza
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi Cywilnej (Hiszpania)
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi (Chile)
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi (Węgry)
- Polscy prawnicy
- Posłowie Nadzwyczajni i Ministrowie Pełnomocni II Rzeczypospolitej
- Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej w Czechosłowacji
- Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej w Szwecji
- Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej we Włoszech
- Radcy legacyjni II Rzeczypospolitej
- Senatorowie II Rzeczypospolitej (nominacja prezydenta)
- Senatorowie V kadencji (1938–1939)
- Szefowie misji dyplomatycznych II Rzeczypospolitej w Niemczech
- Urodzeni w 1873
- Wiceministrowie Ministerstwa Spraw Zagranicznych II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1959
- Polacy odznaczeni Odznaką Honorową Czerwonego Krzyża (Austria)