Alhred z Nortumbrii
| król Nortumbrii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Alhred z Nortumbrii, Alchred, Alcred, Aluchred — władca anglosaskiego królestwa Nortumbrii w latach 765-774.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Zachowana genealogia króla Alhreda wywodzi jego pochodzenie od założyciela dynastii nortumbryjskiej, Idy[1], przez jego syna o imieniu Eadric. W 762 roku poślubił córkę króla Oswulfa, Osgifu[2], z którą miał co najmniej dwoje dzieci: Osreda i Alkmunda. Małżeństwo to, poza zwiększeniem szans Alhreda na sukcesję tronu, może stanowić efekt sojuszu z rodem wywodzącym się od Etelfryda, przeciwko rywalizującym o władzę w Nortumbrii Leodwaldingom[3].
Panowanie[edytuj | edytuj kod]
Kiedy w 765 roku sojusz szlachty i duchowieństwa Nortumbrii zdetronizował dotychczasowego króla Etelwalda Molla, Alhred stanowił doskonałego następcę zarówno z racji swego pochodzenia jak i małżeństwa. Został władcą jeszcze w tym samym roku[4].
Źródła pisane niewiele podają faktów z okresu jego panowania. Wiadomo jednak, że był dość mocno zaangażowany w życie kościoła nortumbryjskiego i jego misje na kontynencie[5]. Zwołane przez niego zgromadzenie religijne wysłało z misją do Bremy św. Willehada, co doprowadziło do powstania arcybiskupstwa w tym mieście[6]. Zachował się również list, który Alhred i Osgifu wysłali do Lulla, biskupa Mongucji. Para królewska poleca się w nim modlitwie biskupa, wymienia zaufanych krewnych i przyjaciół, którzy mogą przekazywać korespondencję oraz prosi o pomoc w pokojowej misji dyplomatycznej do Karola Wielkiego, króla Franków[7].
Nie wiadomo, jaka była przyczyna obalenia Alhreda w 774 roku. Król został wygnany z kraju. Symeon z Durham w swojej kronice Historia Regum Anglorum odnotował, że Alhred udał się na dwór Cinioda, króla Piktów[8].
Następcą Alhreda został syn Etelwalda Molla, Etelred.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prosopography of Anglo-Saxon England: Alhred
- Joanna Story: Charlemagne: empire and society. Manchester University Press, 2005, s. 199. ISBN 0-7190-7089-9.
- Symeon z Durham: The historical works of Simeon of Durham, tr., with preface and notes, by J. Stevenson. Oxford University, 1855.
- Barbara Yorke, Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, ISBN 978-83-01-16169-9.
- Anglo-Saxon Chronicle dostępna w bibliotece cyfrowej