Alija

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 07:24, 19 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Alija – statystyka
Alija – kraj pochodzenia

Alija (hebr. עלייה, dosłownie: wstąpienie) – żydowska imigracja do Palestyny, a po 1948 roku do współczesnego państwa Izrael. Tak Żydzi określają „powrót do ojczyzny swoich ojców”.

Pierwsza alija (1881–1903)

W latach 1881–1914 doszło do serii 223 pogromów Żydów w Imperium Rosyjskim. Wielu z Żydów ruszyło w poszukiwaniu lepszego świata, głównie za ocean, do Ameryki. Pewna część imigrantów skierowała się do Palestyny. Była to tzw. pierwsza alija. Szacuje się[potrzebny przypis], że w tym okresie osiedliło się w Palestynie około 25 tysięcy Żydów, pochodzących głównie z Rosji i Jemenu.

W 1882 roku rumuńscy Żydzi osiedlili się w pobliżu Safedu i założyli tam kolonię Rosz Pina oraz pod Hajfą, zakładając Zichron Ja’akow. Żydzi z Charkowa założyli kolonię Riszon le-Cijjon.

 Osobny artykuł: pierwsza alija.

Druga alija (1904–1913)

W latach 1904–1913 do Palestyny przybyła kolejna fala żydowskich imigrantów. Przeważali zwolennicy socjalistyczno-syjonistycznych ideologii z Europy Wschodniej, którzy po klęsce rewolucji w 1905 roku i po kolejnej fali pogromów pochwycili teraz ideę państwa żydowskiego stworzoną przez Herzla. W drugiej aliji do Palestyny przybyło około 40 tysięcy Żydów pochodzących głównie z Rosji, Polski i Jemenu.

Owi pionierzy (hebr. חלוצים [chalucim]) zakładali wspólnoty rolnicze, rekultywowali bagna w Dolinie Hula, Pustynię Judzką i nadmorski pas wydm. Założyli nadmorskie miasto Tel Awiw i sieć małych osad rolniczych.

W 1914 roku w Palestynie istniały już 43 żydowskie kolonie rolnicze, z czego 14 było kibucami.

 Osobny artykuł: druga alija.

Trzecia alija (1919–1923)

W latach 1919–1923 do Palestyny przybyła kolejna fala żydowskich imigrantów.

Osuszono wówczas i skolonizowano tereny Doliny Jezreel.

 Osobny artykuł: trzecia alija.

Czwarta alija (1924–1931)

W latach 1924–1931 do Palestyny przybyła kolejna fala żydowskich imigrantów. Szacuje się, że w tym okresie w Palestynie osiedliło się około 80 tysięcy Żydów (w tym prawie 62 tysięcy Żydów polskich). Byli to rzemieślnicy i drobni przedsiębiorcy, którzy nie widzieli możliwości działania politycznego w Polsce. Ich napływ do Palestyny był silnym impulsem rozwoju.

 Osobny artykuł: czwarta alija.

Piąta alija (1931–1940)

W latach 1931–1940 piąta fala żydowskich imigrantów przybyła do Palestyny. Szacuje się, że w tym okresie około 250 tysięcy Żydów osiedliło się w Palestynie. W tej liczbie znajdowało się około 100 tysięcy. Żydów niemieckich, którzy uciekali przed nazizmem z Europy.

 Osobny artykuł: piąta alija.

Alija bet (1941–1947)

Szósta fala żydowskich imigrantów przybywała do Palestyny w trudnych wojennych latach 1941–1947.

W tej szóstej aliji przybyli nieliczni, którym udało się uciec przed Zagładą w Europie.

Alija obecnie

Prawem powrotu do Izraela objęte są rodziny, w których przynajmniej jedno z dziadków lub dwoje pradziadków było Żydem i wtedy obejmuje także zstępnych tych rodzin[1]. Prawo to przysługuje także konwertytom na judaizm ortodoksyjny, a od 1994 roku także konwertytom na judaizm reformowany i judaizm konserwatywny.

Zobacz też

Przypisy