Amadeo Carrizo
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
Wzrost |
188 cm | ||||||||
Pozycja |
bramkarz | ||||||||
Informacje klubowe | |||||||||
Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||
{{{medale}}}
| |||||||||
Odznaczenia | |||||||||
{{{odznaczenia}}} | |||||||||
[{{{www}}} Strona internetowa] |
Amadeo Raúl Carrizo Larretape (12 czerwca 1926) - piłkarz argentyński noszący przydomki Tarzán oraz Mano, bramkarz. Wzrost 188 cm, waga 86 kg.
Carrizo urodził się w Rufino, leżącym w prowincji Santa Fe. W pierwszej lidze argentyńskiej zadebiutował 6 maja 1945 w barwach River Plate Buenos Aires, w meczu, w którym jego zespół pokonał 2:1 Independiente Buenos Aires.
Grając w barwach River Plate występował obok takich graczy jak José Manuel Moreno, Félix Loustau, Adolfo Pedernera, Ángel Labruna czy Alfredo Di Stéfano. Sześciokrotnie zdobył mistrzostwo Argentyny - w 1945, 1952, 1953, 1955, 1956 i 1957.
Jako piłkarz River Plate by w kadrze reprezentacji Argentyny podczas finałów mistrzostw świata w 1958 roku, gdzie Argentyna odpadła już w fazie grupowej. Zagrał we wszystkich 3 meczach - z Niemcami (stracił 3 bramki), Irlandią Północną (stracił 1 bramkę) i Czechosłowacją (stracił 6 bramek).
Carrizo razem ze swym klubem dotarł do finału Copa Libertadores 1966, gdzie jednak po trzech spotkaniach uległ urugwajskiemu klubowi Peñarol Montevideo. Dotarł także do półfinału Copa Libertadores 1967. Łącznie w ramach turnieju Copa Libertadores wystąpił w 25 spotkaniach.
W 1968 roku Carrizo ustanowił jednocześnie dwa rekordy swoich czasów - rozegrał najwięcej (513) spotkań w pierwszej lidze argentyńskiej oraz w 8 meczach z rzędu nie stracił bramki.
W 1969 przeniósł się do Peru, gdzie grał w klubach Alianza Lima[1] i Juan Aurich Chiclayo[2]. Od 1970 grał w lidze kolumbijskiej w barwach klubu Millonarios Bogota, w którym w następnym roku zakończył karierę.
Carrizo należy do pionierów wielu technik i strategii bramkarskich. Jest pierwszym w historii bramkarzem, który w celu obrony bramki opuścił swoje pole karne oraz jako pierwszy zastosował wykopy w celu zapoczątkowania kontrataku swojej drużyny. Jego sposób gry naśladowało później wielu słynnych bramkarzy południowoamerykańskich, jak Hugo Orlando Gatti, René Higuita czy José Luis Chilavert. Był specjalistą w obronie rzutów karnych.
Nigdy nie wziął udziału w turnieju Copa América.
Przypisy
- ↑ Blog História do Futebol
- ↑ encyklopedia FUJI
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 42
Linki zewnętrzne
- Biografia
- Statystyka
- BDFA
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w finałach mistrzostw świata
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
<ref>
dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>