Ambasada Libii w Polsce
Siedziba ambasady Libii przy ul. Żołny w Warszawie | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1963 |
Ambasador |
Ammar Mohamed Adhaiem[1] |
Zatrudnienie |
6+[2] |
Adres | |
ul. Żołny 26/26b 02-815 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°08′15,63″N 21°01′42,51″E/52,137675 21,028475 | |
Strona internetowa |
Ambasada Libii w Polsce, Ambasada Państwa Libia (arab. سفارة ليبيا في بولندا) – placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie przy ul. Żołny 26/26b.
Siedziba[edytuj | edytuj kod]
Stosunki dyplomatyczne nawiązano w 1963. Ambasadę w Warszawie Libia otworzyła w 1976. Od 1980 przedstawicielstwo funkcjonowało pod nazwą Biura Ludowego Wielkiej Arabskiej Libijskiej Dżamahiriji Ludowo-Socjalistycznej (arab. الجماهيرية العربية الليبية الشعبية الاشتراكية العظمى). W 2007 przedstawicielstwo zamknięto, jednocześnie pozostawiając w Warszawie Libijskie Biuro Handlowe.
Ambasada mieściła się w hotelu Forum przy ul. Nowogrodzkiej 24-26 (1976[3]-1977[4]), w budynku mieszkalnym z 1913 (proj. Franciszek Lilpop i Karol Jankowski) przy ul. Wspólnej 35 (1978), przy ul. Krynicznej 2 (1978[5]-2006), obecnie przy ul. Żołny 26/26b (2009-).
W skład przedstawicielstwa wchodziły też:
- Wydział Informacji przy ul. Wspólnej 35 (1991)[6]
- Libijskie Biuro Łącznikowe przy ul. Rejtana 15 (70.-80.) będące placówką libijskich wojskowych służb specjalnych[7]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prezydent przyjął listy uwierzytelniające, stan na dzień 29 września 2023
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-25] (pol.).
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1976, PWE Warszawa
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1977, PWE Warszawa
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1978, PWE Warszawa
- ↑ Oficjalna książka telefoniczna firm i instytucji Warszawy oraz województwa warszawskiego rok 1991
- ↑ Lech Kowalski: Krótsze ramię Moskwy. historia kontrwywiadu wojskowego PRL, Fronda Warszawa 2017
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom IV. Afryka i Bliski Wschód 1918-2009, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Biuro Archiwum i Zarządzania Informacją, Warszawa/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2010, s. 302, ISBN 978-83-7452-044-7