Ambasada RP w Pjongjangu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej z siedzibą w Pjongjangu[1]
Logo
Państwo

 Korea Północna

Data utworzenia

1951

Siedziba

Pjongjang

Adres
Taedonggang – Munsudong, Pyongyang, DPR of Korea
Położenie na mapie Pjongjangu
Mapa konturowa Pjongjangu, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej z siedzibą w Pjongjangu”
Położenie na mapie Korei Północnej
Mapa konturowa Korei Północnej, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej z siedzibą w Pjongjangu”
Ziemia39°01′17,6″N 125°47′19,5″E/39,021556 125,788750
Strona internetowa

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej z siedzibą w Pjongjangu – polska misja dyplomatyczna w stolicy KRLD.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stosunki dyplomatyczne polsko-północnokoreańskie podjęto 16 października 1948. Juliusz Burgin we wrześniu 1950 został pierwszym polskim ambasadorem w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej.

Pomimo zmian ustrojowych w Polsce po 1989 i nawiązania kontaktów z Republiką Korei stosunki dyplomatyczne, mimo wyraźnego ochłodzenia, nie zostały zerwane[2]. W 2020 działalność placówki została bezterminowo zawieszona.

Ambasadorzy[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 16 czerwca 2023 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2023 r. poz. 612).
  2. Polska- KRL-D, przegląd stosunków po 1989 roku. Centrum Studiów Polska – Azja, 2008-30-12. (pol.).
  3. Prezydent odwołał dwóch ambasadorów, w tym szefa placówki na Ukrainie Jana Piekłę. [dostęp 2018-12-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom III. Azja, Zakaukazie, Australia i Oceania 1918–2009, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2010, s. 286, ISBN 978-83-7452-042-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]