Ambasada Serbii w Polsce
| |
 Budynek ambasady Serbii przy al. Róż 5 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1919, 1945 |
| Ambasador | |
| Zatrudnienie |
4+[1] |
| Adres | |
| al. Róż 5 00-556 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′17,7″N 21°01′20,5″E/52,221583 21,022361
| |
| Strona internetowa | |
Ambasada Serbii w Polsce, Ambasada Republiki Serbii (serb. Ambasada Srbije, Амбасада Србије у Пољској) – serbska placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie przy al. Róż 5.
Siedziba[edytuj | edytuj kod]
Przed I wojną światową[edytuj | edytuj kod]
W okresie porozbiorowym, a przed I wojną światową Serbia utrzymywała w Warszawie konsulat generalny, który mieścił się przy ul. Senatorskiej 36/38 (1900–1913).
W okresie międzywojennym[edytuj | edytuj kod]
Stosunki dyplomatyczne pomiędzy obydwoma państwami nawiązano w 1919. Poselstwo Serbii funkcjonowało przy ul. Senatorskiej 36, obecnie nie istnieje i ul. Wilczej 33, obecnie nie istnieje (1919–1922), w hotelu Europejskim przy ul. Krakowskie Przedmieście 13 (1923)[2], w budynku b. Wyższej Szkoły Handlowej przy ul. Smolnej 9, obecnie nie istnieje (1923[3]–1927), przy Al. Ujazdowskich 33 (1928–1936), kamienicy Władysława Ławrynowicza w Al. Ujazdowskich 34 (1938–1939).
W okresie wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.
Funkcjonował też Konsulat Jugosławii w Gdańsku, z siedzibą przy Langer Markt 12-13 (obecnie Długi Targ) (1930–1938), Langgasse 32-34 (ul. Długa) (1939).
Po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]
Stosunki dyplomatyczne reaktywowano w 1945, początkowo na szczeblu poselstw, dwa miesiące później – ambasad. Mieściła się przy ul. Aldony 18 (1945–1948[4]), al. Ujazdowskich 13 (1950[5]–1953[6]), w willi Gawrońskich z około 1924 (proj. Marcin Weinfeld)[7] w al. Ujazdowskich 23 (1954–2006). Od około 1949 ówczesna Jugosławia użytkowała też pałacyk Śleszyńskich z 1826 (proj. Antonio Corazzi) w al. Ujazdowskich 25.
Rezydencja ambasadora mieściła się w Świdrze (1948)[4], przy ul. Aldony 18 (1950).
Od 2007 do 2013 ambasadę zlokalizowano przy ul. Rolnej 175 a/b, od 2013 w al. Róż 5, w wybudowanym w początkowym okresie PRL-u budynku, który początkowo był zajmowany przez Jugosłowiański Ośrodek Współpracy Przemysłowej (1964), któremu później zmieniono nazwę na Biuro Handlowo-Techniczne Jugosłowiańskich Organizacji Gospodarczych w Polsce (1990). Wcześniej zlokalizowana w tym miejscu Willa Schmidta została zniszczona w okresie II wojny światowej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-17] (pol.).
- ↑ Haliczanin : kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1923, Lwów
- ↑ Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923
- ↑ a b Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1948
- ↑ Spis telefonów Warszawskiego Okręgu Poczty i Telekomunikacji na rok 1950
- ↑ Spis telefonów Warszawskiego Okręgu Poczty i Telekomunikacji na rok 1953
- ↑ Willa Gawrońskich (?) | Fundacja Warszawa 1939 [online], warszawa1939.pl [dostęp 2017-12-27] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918-1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249-260
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5