Aníbal Muñoz Duque

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aníbal Muñoz Duque
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Jesus Christus et hodie ipse et in saecula
Kraj działania

Kolumbia

Data i miejsce urodzenia

3 października 1908
Santa Rosa de Osos

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1987
Bogota

Arcybiskup Bogoty
Okres sprawowania

1972–1984

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 listopada 1933

Nominacja biskupia

8 kwietnia 1951

Sakra biskupia

27 maja 1951

Kreacja kardynalska

5 marca 1973
Paweł VI

Kościół tytularny

San Bartolomeo all’Isola

podpis
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 maja 1951

Konsekrator

Antonio Samorè

Współkonsekratorzy

Miguel Ángel Builes Gómez,
Ángel María Ocampo Berrio

Aníbal Muñoz Duque (3 października 1908 w Santa Rosa de Osos - 15 stycznia 1987 w Bogocie) – kolumbijski duchowny katolicki, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w seminarium w Santa Rosa de Osos; tam także przyjął święcenia kapłańskie 19 listopada 1933. W latach 1933-1937 wykładał oraz pełnił funkcję prefekta Niższego Seminarium przy Instytucie Misyjnym w Yarumal, 1937-1950 rektor tego Instytutu. 1950-1951 prowikariusz generalny diecezji Santa Rosa de Osos.

8 kwietnia 1951 został mianowany biskupem Socorro y San Gil i przyjął sakrę biskupią 27 maja 1951 w Yarumal z rąk Antonio Samore, nuncjusza apostolskiego w Kolumbii. W grudniu 1952 został przeniesiony na biskupstwo Bucaramanga, a w sierpniu 1959 promowany na arcybiskupa Nueva Pamplona.

Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962-1965), następnie w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. W latach 1964-1972 przewodniczący Konferencji Episkopatu Kolumbii; w kwietniu 1967 mianowany administratorem apostolskim sede plena Bogoty, 30 marca 1968 otrzymał tytularną stolicę arcybiskupią Cariana, a 2 lutego 1969 nominację na koadiutora Bogoty z prawem następstwa. Od lipca 1972 arcybiskup Bogoty i wojskowy ordynariusz Kolumbii.

5 marca 1973 mianowany przez papieża Pawła VI kardynałem, z tytułem prezbitera S. Bartolomeo all'Isola. Brał udział w obu konklawe w 1978. W czerwcu 1984 złożył rezygnację z dalszych rządów w archidiecezji Bogota w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]