Anatolij Kornukow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Kornukow
Анатолий Михайлович Корнуков
Ilustracja
generał armii generał armii
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Michajłowicz Kornukow

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1942
Kadyjewka

Data i miejsce śmierci

1 lipca 2014
Krasnogorsk

Przebieg służby
Lata służby

1959–2002

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne
Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej

Stanowiska

dowódca Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej

Główne wojny i bitwy

radziecka interwencja w Afganistanie,
I wojna czeczeńska,
II wojna czeczeńska

Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie nauki i techniki
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order „Za zasługi wojskowe” Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy (ZSRR) Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal Jubileuszowy „300 lat Rosyjskiej Floty” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” II Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” III Klasy (ZSRR)

Anatolij Michajłowicz Kornukow (ros. Анатолий Михайлович Корнуков, ur. 10 stycznia 1942 w Kadyjewce, zm. 1 lipca 2014 w Krasnogorsku) – radziecki i rosyjski wojskowy, generał armii, dowódca Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej (1998–2002), pilot myśliwski Wojsk Obrony Powietrznej ZSRR; w 1983 wydał rozkaz zestrzelenia Boeinga 747 z 269 osobami na pokładzie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rosjanin, syn górnika z Doniecka, uczestnika II wojny światowej. Od 1959 służył w Siłach Zbrojnych ZSRR, 1960-1964 studiował z Szkole Lotnictwa Wojskowego w Krzemieńczuku i w Oficerskiej Szkole Lotniczej im. Leninowskiego Komsomołu w Czernihowie. Został pilotem, następnie zastępcą dowódcy dywizjonu myśliwskiego w 54. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego Czerwonego Sztandaru w Kerczu. Od 1970 w 47 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego na Dalekim Wschodzie, zastępca dowódcy dywizjonu ds. politycznych. Od 1971 dowódca Niszczycielskiej Eskadry Lotniczej, od 1972 zastępca dowódcy, a w latach 1974–1976 dowódca 777. Pułku Lotniczego, 1976–1978 zastępca dowódcy korpusu obrony przeciwlotniczej na Dalekim Wschodzie, 1978–1980 zastępca dowódcy 11 Armii Obrony Przeciwlotniczej na Dalekim Wschodzie. W 1980 zaocznie ukończył Wojskową Akademię Obrony Przeciwlotniczej im. marsz. Żukowa. W okresie służby w Siłach Zbrojnych ZSRR wykonał ponad 150 lotów bojowych. 1980–1985 dowódca 40 Dywizji Myśliwskiej Wojsk Obrony Przeciwlotniczej na Dalekim Wschodzie. Na tym stanowisku 1 września 1983 wydał rozkaz zestrzelenia koreańskiego samolotu pasażerskiego z 269 osobami na pokładzie[1]. 1985-1988 dowódca 71 Niszczycielskiego Korpusu Lotniczego Wojsk Obrony Przeciwlotniczej ZSRR stacjonującego na terenie NRD. W 1988 ukończył Akademię Wojskową Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie i został I zastępcą dowódcy Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Kraju. Od 1989 zastępca dowódcy, a od 1990 dowódca 11 Armii Obrony Powietrznej (największej w ZSRR) z kwaterą sztabu w Chabarowsku. Od 1991 dowódca obrony powietrznej okręgu moskiewskiego. W styczniu 1998 został dowódcą Sił Powietrznych Federacji Rosyjskiej w stopniu generała-pułkownika. 21 lutego 2000 mianowany przez prezydenta Władimira Putina generałem armii. W styczniu 2002 przeniesiony do rezerwy w związku z osiągnięciem ustawowej granicy wieku.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PAP, Zmarł generał Kornukow, który rozkazał zestrzelić pasażerskiego boeinga [online], wiadomosci.onet.pl, 2 lipca 2014 [dostęp 2014-07-02] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]