Andrea Petković

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Andrea Petkovic)
Andrea Petković
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

9 września 1987
Tuzla

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

30 sierpnia 2022

Trener

Petar Popović

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

7 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

9 (10 października 2011)

Australian Open

QF (2011)

Roland Garros

SF (2014)

Wimbledon

3R (2011, 2014, 2015)

US Open

QF (2011)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

46 (14 lipca 2014)

Australian Open

QF (2017)

Roland Garros

3R (2011, 2014)

Wimbledon

SF (2014)

US Open

2R (2009, 2011, 2016, 2021)

Strona internetowa

Andrea Petković (sr. Андреа Петковић, ur. 9 września 1987 w Tuzli) – niemiecka tenisistka pochodzenia serbskiego, najwyżej sklasyfikowana w rankingu na 9. miejscu, zaś w deblu na 46. miejscu. Jej trenerem jest Eric van Harpen[1]. Dotychczas w grze pojedynczej wygrała sześć turniejów WTA – w Bad Gastein (2009 i 2014), w Strasburgu (2011), w Charleston i Sofii (2014) oraz w Antwerpii (2015). Dotarła również do półfinału French Open 2014 w grze pojedynczej. Zwyciężyła także w jednym turnieju WTA w grze podwójnej w Chicago (2021). Ośmiokrotnie triumfowała w imprezach ITF. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Andrea Petković urodziła się w Tuzli w serbskiej rodzinie[2]. Zaczęła grać w tenisa w wieku 6 lat. Jej ojciec i zarazem pierwszy trener, Zoran Petković, był zawodowym tenisistą[3] i reprezentantem Jugosławii w Pucharze Davisa[4].

Poza tenisem, Andrea uwielbia czytać. Jej ulubionymi pisarzami są Goethe i Wilde. Jej matka, Amira, jest z zawodu pomocą dentystyczną, zaś siostra Anja studiuje. Andrea ukończyła szkołę średnią w 2006 roku. Od 2008 roku studiuje politologię na uniwersytecie FernUniversität Hagen[5].

Andrea Petković, po ośmiu latach życia w Niemczech, w 2001 roku przyjęła niemieckie obywatelstwo[6]. Zna języki: serbski, niemiecki, angielski oraz francuski[7]. Na początku kariery zawodowej pisała dla gazety Frankfurter Allgemeine Zeitung pamiętnik o jej życiu zawodniczym[8].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]

Petković zaczynała swoją karierę juniorską, podczas turniejów w Niemczech. Już w pierwszym roku występów, 2001, doszła do finału turnieju w holenderskim Leidschendam-Voorburg. Przegrała w nim z Tatianą Uwarową. W juniorskim Wielkim Szlemie zadebiutowała rok później, podczas US Open, kiedy odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Mariją Kirilenko, późniejszą zwyciężczynią[9].

W 2002 wygrała turniej Dutch Junior Open w Castricum (w finale pokonała Katerynę Bondarenko)[10] oraz doszła do finału Eravis Epitok Cup w Budapeszcie[11]. W grudniu odpadła w 1. rundzie Orange Bowl, po przegranej z Katherine Baker.

Podczas Australian Open 2003 doszła do 1/8 finału gry pojedynczej[12]. W deblu, w parze z Tatjaną Malek, przegrały w drugiej rundzie z Mădăliną Gojneą i Eden Maramą[13]. W kwietniu odpadła w ćwierćfinale międzynarodowych mistrzostw Chorwacji w Umag[14]. W rankingu ITF z 25 listopada została sklasyfikowana na 39. miejscu w klasyfikacji gry singlowej, najwyższym w karierze[15].

2002–2004[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym turniejem seniorskim, w jakim zagrała Petković, była impreza WTA w Hamburgu. Przegrała tam w pierwszej rundzie kwalifikacji z Claudią Kardys[16][17]. Pod koniec września, w Lipsku, odpadła w 1. rundzie eliminacji[18][19].

Rok 2003 rozpoczęła turniejem w Buchen, gdzie otrzymała „dziką kartę” od organizatorów. W pierwszej rundzie wygrała z Anną-Leną Grönefeld, zaś w drugiej została pokonana przez Leslie Butkiewicz[20]. W sierpniu, w Hechingen, gdzie wystąpiła dzięki „dzikiej karcie”, odpadła w I rundzie z Elise Tamaëlą.

W lutym 2004 doszła do 1/4 finału w Buchen, a w maju wygrała w turnieju w Antalyi, wcześniej przechodząc przez eliminacje. W finale pokonała Katerynę Awdijenko. Miesiąc później triumfowała w Podgoricy, zarówno w grze pojedynczej, jak i w grze podwójnej (w parze z Sofią Awakową). Pod koniec czerwca, w Stuttgarcie, przegrała w pierwszej rundzie z turniejową „jedynką”, Sandrą Klösel. W Darmstadt odpadła w ćwierćfinale, a w Zwevegem w 1. rundzie. Tydzień później przegrała w eliminacjach do turnieju w Pétange.

Pod koniec sierpnia odpadła w drugiej rundzie w Bielefeld. Tydzień później, w pierwszej rundzie kwalifikacji do turnieju w Mestre pokonała Joannę Sakowicz, by w drugiej przegrać z Nadją Pavić. We wrześniowej imprezie w Denain, po przejściu eliminacji, doszła do 2. rundy. Została pokonana przez Pauline Parmentier. Miesiąc później, w Deauville, odpadła w drugiej rundzie.

2005[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2005 odpadła w pierwszej rundzie eliminacji w Redbridge. W marcu przegrała w 1. rundzie w Buchen. Pod koniec maja, podczas J&S Cup w Warszawie, zadebiutowała w cyklu WTA. Odpadła w pierwszej fazie eliminacji z Carą Black w trzech setach (7:5, 3:6, 3:6). Dzięki „dzikiej karcie” wystąpiła w eliminacjach do turnieju Qatar Telecom German Open w Berlinie. Została pokonana w pierwszym meczu, przez Kvetę Peschke. Tydzień później, w Antalyi, odpadła w pierwszej rundzie.

W kwalifikacjach do turnieju w Zagrzebiu przegrała w II rundzie z Angelique Kerber. Pod koniec czerwca triumfowała w Davos, pokonując w finale Janette Bejlkovą 6:4, 6:2. Wygrała również w grze podwójnej, w parze z Zuzaną Hejdovą[21]. Następnie przegrała w drugiej rundzie w Stuttgarcie oraz w półfinale w Darmstadt. Dwa tygodnie później, w Pétange, odpadła w trzeciej rundzie kwalifikacji. W sierpniowym turnieju w Hechingen została pokonana w 2. rundzie z Tatjaną Malek. Następnie triumfowała w ITF-ie w holenderskim Alphen aan den Rijn. W finale wygrała z Evą Perą w dwóch setach: 7:5, 7:5. We wrześniu odpadła w eliminacjach do turniejów w Portorożu, Luksemburgu i w Filderstadt. W Joué-lès-Tours, po przejściu eliminacji, przegrała w pierwszym meczu. Następnie nie zdołała przejść kwalifikacji w Saint-Raphaël i Pradze.

2006[edytuj | edytuj kod]

Jako profesjonalistka zadebiutowała w turnieju WTA w Berlinie, przegrywając w drugiej fazie eliminacji z Jeleną Wiesniną. Dwa tygodnie później, w Campobasso, przegrała w pierwszej rundzie z Alisą Klejbanową. W Prościejowie nie przeszła kwalifikacji – została pokonana przez Andreę Hlaváčkovą. W Stuttgarcie odpadła w 1/2 finału, a w Rzymie w ćwierćfinale.

Odpadła w ostatniej fazie eliminacji do turnieju w Petange o puli nagród wynoszącej 50 tysięcy dolarów. Tydzień później, po wygraniu trzech meczów kwalifikacyjnych awansowała do turnieju głównego w Baden-Baden. W pierwszej rundzie wygrała z Kathrin Wörle, zaś w drugiej została pokonana przez Kateřinę Böhmovą. W Hechingen odpadła w 1/8 finału gry pojedynczej, a w parze z Tatjaną Malek zostały pokonane w półfinale debla. W Alphen aan den Rijn (grając jako kwalifikantka) nie zdołała obronić tytułu – przegrała w finale z Mariną Erakovic 6:4, 2:6, 5:7[22]. Została zwyciężczynią turnieju w Sofii z pulą nagród 25 tys. dolarów. W finale pokonała Simonę Matei wynikiem 7:5, 7:5.

W eliminacjach do Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Sybille Bammer. Podczas ITF-u w Jersey została pokonana w 2. rundzie, a w turnieju tej samej rangi w Glasgow przegrała w ćwierćfinale. Pod koniec października w Hasselt, podczas Gaz de France Stars, nie zdołała przejść eliminacji, lecz zagrała w turnieju głównym jako „lucky loser”[23]. Przegrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović.

2007[edytuj | edytuj kod]

Petković podczas turnieju w Luksemburgu (2007)

W pierwszym występie w 2007, w turnieju ITF w Tampa, Petković doszła do półfinału. Tydzień później, w Fort Walton Beach, została pokonana w pierwszej rundzie przez Melanie Oudin. W Belfort przegrała w 1/2 finału, a podczas zawodów w Tipton w 1. rundzie.

Pod koniec lutego w eliminacjach do turnieju Qatar Total Open, po pokonaniu Martiny Gregorić oraz Anastasiji Rodionowej doszła do decydującej fazy, gdzie przegrała z Ágnes Szávay. W zawodach w Las Palmas de Gran Canaria odpadła w półfinale, zaś w imprezie na Teneryfie w drugiej rundzie. Przegrała w I rundzie w Civitavecchia z Darją Kustawą. W Torrent doszła do finału, gdzie pokonała ją Raluca Olaru.

Po wygranych z Jarosławą Szwiedową i Margalitą Czachnaszwili udanie przeszła eliminacje do turnieju Qatar Total Open w Berlinie. W pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Peng Shuai 3:6, 5:7[24].

W pierwszej rundzie eliminacji do wielkoszlemowego French Open pokonała Andreę Hlaváčkovą. W drugiej wygrała z Ahshą Rolle, a w trzeciej z Emmą Laine. Udział w turnieju głównym rozpoczęła od pokonania Jarmili Gajdosovej. W 2. rundzie przegrała z Marion Bartoli 6:0, 2:6, 3:6. Miesiąc później, w Padwie odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Magdą Mihalache.

Podczas kwalifikacji do Wimbledonu została pokonana w pierwszej fazie przez Erikę Takao. Na kortach ziemnym we włoskim Cuneo odpadła w ćwierćfinale. Wygrała turniej w Contrexéville pokonując w finale Ksieniję Mileuską. Po przegranej w pierwszym meczu w Petange, po raz pierwszy w karierze awansowała do pierwszej setki rankingu – na 100. miejsce[25].

W Nordea Nordic Light Open przegrała w 1. rundzie z Émilie Loit. Na US Open doszła do II rundy, gdzie została pokonana przez Lucie Šafářovą. W Bordeaux, po pokonaniu Caroline Maes i Stéphanie Foretz, odpadła w ćwierćfinale. Przegrała w eliminacjach do FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu i Kremlin Cup w Moskwie. W październiku odpadła w 1. rundzie w Saint-Raphaël i w Bratysławie oraz w 1/4 finału w Poitiers.

2008[edytuj | edytuj kod]

Rok 2008 rozpoczęła w Gold Coast. Odpadła w drugiej rundzie eliminacji (w pierwszej miała „wolny los”), po przegranej z Timeą Bacsinszky. W pierwszej rundzie Australian Open, podczas meczu z Anną Czakwetadze, Petković doznała urazu wiązadła krzyżowego kręgu szczytowego, przez co zmuszona była skreczować w pierwszym gemie[26]. Przez kontuzję Niemka zmuszona była do pauzowania przez 8 miesięcy i spadła w rankingu na 465. miejsce[27].

Powróciła na korty we wrześniu, podczas turnieju w Mariborze. Odpadła w ćwierćfinale, przegrywając z Katalin Marosi. Dwa tygodnie później, w imprezie w Mestre, po przejściu eliminacji w 1. rundzie przegrała z Petrą Martić. Podczas zawodów w Shrewsbury została pokonana w pierwszym meczu przez Kristinę Barrois. W pierwszej rundzie eliminacji do Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie przegrała z Julianą Fedak 1:6, 6:7(2). We włoskim Urtijëi w pierwszej rundzie pokonała Jarosławę Szwiedową, a w drugiej rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Marą Santangelo[28]. Odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji do zawodów w Luksemburgu, przegrywając ze Stephanie Gehrlein. Tydzień później, startując jako kwalifikantka, wygrała turniej w Stambule. W dwóch pozostałych występach – w Ismaning i w Odense – odpadła w 1. rundzie.

2009[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym turniejem Petković w 2009 roku był Australian Open, w którym zagrała dzięki zamrożonemu rankingowi[29]. W pierwszej rundzie jej przeciwniczka, Kathrin Wörle skreczowała przy stanie 4:0 w trzecim secie[30]. W kolejnej rundzie przegrała z Alizé Cornet. Po przejściu eliminacji doszła do 1/4 finału w Belfort, gdzie zeszła z kortu w meczu z Lucie Hradecką. W Biberach, startując dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, odpadła w ćwierćfinale.

Nie udało się jej przejść kwalifikacji do BNP Paribas Open i Sony Ericsson Open, odpadając odpowiednio w drugiej i pierwszej rundzie. W turniejach ITF w Latinie i Civitavecchii przegrała w finale. Po przejściu eliminacji, została pokonana w 1. rundzie Porsche Tennis Grand Prix przez Swietłanę Kuzniecową. Tydzień później odniosła zwycięstwo w zawodach w Bukareszcie, pokonując w meczu finałowym Stefanie Vögele.

W eliminacjach do French Open przegrała w pierwszej fazie z Jekatieriną Makarową. W półfinale w Marsylii została pokonana przez późniejszą zwyciężczynię, Ralucą Olaru. Doszła do 2. rundy kwalifikacji do Wimbledonu, gdzie przegrała z Kristína Kučovą. Podczas Gaz de France Budapest Grand Prix w Budapeszcie odpadła w I rundzie.

Pod koniec lipca wygrała swój pierwszy turniej WTA – w Bad Gastein. Pokonała tam W pierwszej rundzie pokonała Sandrę Kloesel, a w drugiej Ivetę Benešovą. W ćwierćfinale wygrała z Anną-Leną Grönefeld, a w 1/2 finału Jarosławę Szwiedową. W meczu finałowym pokonała Ralucę Olaru[31]. W parze z Tatjaną Malek doszła do finału gry podwójnej, gdzie przegrały z Andreą Hlavackovą i Lucie Hradecką. Tydzień później doszła do półfinału Istanbul Cup, gdzie przegrała z Hradecką[32].

Petković podczas US Open 2009

W New Haven przegrała w 1. rundzie z Witaliją Djaczenko. W US Open i w Seulu odpadła po pierwszym meczu. Po przejściu eliminacji do Toray Pan Pacific Open w Tokio doszła do trzeciej rundy, gdzie przegrała z Agnieszką Radwańską.

W turniejach w Pekinie, w Linzu oraz w Moskwie przegrywała w pierwszych rundach.

2010[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym turniejem Petković w 2010 roku był turniej Brisbane International. Doszła tam do półfinału, pokonując po drodze Ivetę Benešovą, Vanię King oraz Danielę Hantuchovą. Przegrała ze zwyciężczynią całej imprezy, Kim Clijsters 4:6, 2:6. Po tym turnieju zadebiutowała w pierwszej „50” rankingu – na 49. miejscu[33]. W pierwszej rundzie Australian Open pokonała kwalifikantkę, Renatę Voráčovą. W drugiej rundzie została pokonana przez Suárez Navarro 1:6, 4:6.

Na początku lutego doszła do ćwierćfinału Open GDF Suez w Paryżu. Po pokonaniu Katariny Srebotnik i Aravane Rezaï, przegrała z Jeleną Diemientiewą, późniejszą zwyciężczynią turnieju. W Dubaju odpadła w 2. rundzie, przegrywając z Flavią Pennettą.

W marcu przegrała w pierwszym meczu turnieju głównego BNP Paribas Open w Indian Wells. Podczas Sony Ericsson Open w Miami pokonała najpierw Anastasiję Rodionową, a potem Pennettę. W trzeciej rundzie Petković przegrała z Jarosławą Szwiedową 0:6, 7:5, 5:7.

Sezon na kortach ziemnych rozpoczęła podczas Barcelona Ladies Open w Barcelonie. W grze pojedynczej odpadła w pierwszej rundzie, zaś w grze podwójnej (w parze z Malek) doszła do 1/2 finału. Dwa tygodnie później, w Stuttgarcie, została pokonana w pierwszym meczu przez Ágnes Szávay. W turnieju na rzymskich kortach Foro Italico, po pokonaniu Wiery Duszewiny oraz Petry Kvitovej, w 1/8 finału przegrała z liderką rankingu, Sereną Williams. W madryckim turnieju Mutua Madrileña Madrid Open doszła do trzeciej rundy, gdzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Aravane Rezaï[34]. Podczas French Open doszła do drugiej rundy. Po pokonaniu Jeleny Wiesniny, przegrała z broniącą tytułu, Swietłaną Kuzniecową 6:4, 5:7, 4:6. Petković w meczu z Kuzniecową nie wykorzystała czterech piłek meczowych[35].

Na początku czerwca, w Birmingham, odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Anną Czakwetadze 4:6, 4:6. W pierwszej rundzie UNICEF Open w Hertogenbosch, pokonała Petrę Kvitovą, a w drugiej Anę Ivanović. W kolejnych meczach wygrała z kwalifikantką Sandrą Záhlavovą i Kirsten Flipkens. W finale przegrała z Justine Henin 6:3, 4:6, 3:6. Podczas Wimbledonu została pokonana w pierwszej rundzie przez Czakwetadze.

W lipcowym turnieju w Bad Gastein, doszła do drugiej rundy, gdzie przegrała z Alizé Cornet[36]. Tydzień później, w Istanbul Cup, przegrała w 1/2 finału z Jeleną Wiesniną 6:1, 0:6, 6:7(2).

Cykl turniejów US Open Series Petković rozpoczęła w Cincinnati, gdzie po wygranej z Coco Vandeweghe, przegrała z Mariją Szarapową, późniejszą finalistką. W kolejnych dwóch występach, w Montrealu i w New Haven odpadała w pierwszych rundach. W pierwszej rundzie US Open pokonała Nadię Pietrową. W drugiej wygrała z Bethanie Mattek-Sands. Z powodu kontuzji nadgarstka, jej rywalka, Peng Shuai oddała mecz trzeciej rundy walkowerem[37]. W 1/8 finału przegrała z Wierą Zwonariową 1:6, 2:6[38]. Andrea po każdym wygranym meczu wykonywała specyficzny taniec, nazwany przez kibiców tenisa jako Petkodance[39][40].

W październiku doszła do półfinału Generali Ladies Linz, gdzie przegrała z Patty Schnyder 2:6, 6:4, 5:7, nie wykorzystując piłek meczowych w trzecim secie[41][42]. Tydzień później, w Moskwie została pokonana w drugiej rundzie przez późniejszą triumfatorkę, Wiktoryję Azarankę[43].

2011[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2011 rozpoczęła podczas Brisbane International. W pierwszej rundzie pokonała Alexandrę Dulgheru. W drugiej wygrała z Jeleną Dokić, zaś w 1/4 finału z Jarmilę Groth. W półfinale zwyciężyła z turniejową „czwórką”, Marion Bartoli. W finale, po 71-minutowym meczu, pokonała ją Petra Kvitová[44].

Podczas Australian Open Petković w pierwszej rundzie pokonała Jill Craybas, a w drugiej Anne Keothavong. W trzeciej rundzie zagrała z Venus Williams, która skreczowała w drugim gemie z powodu kontuzji pachwiny[45][46]. W czwartej rundzie pokonała byłą liderkę rankingu WTA, Mariję Szarapową 6:2, 6:3. Szarapowa zdołała obronić piłkę meczową przy stanie 5:1 dla Petković[47]. Przegrała w ćwierćfinale z Li Na 2:6, 4:6.

W pierwszej rundzie Open GDF Suez w Paryżu pokonała Angelique Kerber. W drugiej wygrała z kwalifikantką, Kristíną Kučovą 6:4, 6:2, zaś w ćwierćfinale została pokonana przez Bethanie Mattek-Sands[48]. W Dubaju odpadła w drugiej rundzie, przegrywając z Kaia Kanepi.

W pierwszej rundzie Sony Ericsson Open w Miami miała „wolny los”. W drugiej rundzie pokonała Jamie Hampton, a w trzeciej Ivetę Benešovą. W 1/8 finału wygrała z Caroline Wozniacki 7:5, 3:6, 6:3, zostając pierwszą niemiecką tenisistką od 1999 roku, która pokonała aktualną liderkę rankingu WTA[5][49]. W ćwierćfinale wygrała z Jeleną Janković 2:6, 6:2, 6:4. Przegrała w półfinale z Mariją Szarapową. W grze podwójnej, startując dzięki „dzikiej karcie”, w parze z Aną Ivanović doszły do ćwierćfinału, gdzie oddały mecz walkowerem. W Stuttgarcie, po wygranych z Tamirą Paszek i Janković, przegrała w 1/4 finału z Wozniacki.

Andrea Petković w trakcie French Open 2011

W turnieju Mutua Madrileña Madrid Open w Madrycie została pokonana w 2. rundzie przez Arantxę Parrę Santonję. Tydzień później, w Rzymie odpadła w II rundzie. Podczas Internationaux de Strasbourg odniosła drugie zwycięstwo turniejowe w karierze. Jej finałowa rywalka, Marion Bartoli, skreczowała przy stanie 6:4, 1:0 dla Petković, z powodu kontuzji uda[50]. W pierwszej rundzie French Open pokonała Bojanę Jovanovski. W drugiej wygrała z Lucie Hradecką, zaś w trzeciej z Jarmilą Gajdošovą. Do ćwierćfinału awansowała po wygranej nad Mariją Kirilenko. W 1/4 finału przegrała z Szarapową.

Podczas AEGON International w Eastbourne została pokonana w pierwszym meczu przez Venus Williams. Na Wimbledonie doszła do trzeciej rundy, gdzie przegrała z Ksieniją Pierwak.

W Mercury Insurance Open w San Diego przegrała w półfinale z Agnieszką Radwańską 6:4, 0:6, 4:6. Po tym turnieju po raz pierwszy awansowała do pierwszej „10” rankingu WTA, stając się tym samym pierwszą Niemką w „dziesiątce” od października 2000 roku (Anke Huber była wówczas 10.)[51]. Tydzień później, w Toronto doszła do 1/4 finału, gdzie została pokonana przez Radwańską. W turnieju z cyklu Premier 5 w Cincinnati Petković, jako rozstawiona z numerem 9., doszła do półfinału. Przegrała z Jeleną Janković. Występ na kortach Flushing Meadows rozpoczęła od wygranej z kwalifikantką Jekatieriną Byczkową. Następnie pokonała Zheng Jie (w trzech setach), Robertę Vinci i Carlę Suarez Navarro (w dwóch). W ćwierćfinale przegrała z Wozniacki.

Po ponadmiesięcznej absencji zagrała w turnieju China Open w Pekinie. Tracąc jednego seta osiągnęła finał, pokonując wcześniej m.in. Bartoli i Anastasiję Pawluczenkową. W decydującej rozgrywce, po 2,5-godzinnym pojedynku przegrała z Agnieszką Radwańską. Z powodu kontuzji kolana, jakiej doznała w pierwszym secie meczu z Radwańską, wycofała się z turnieju Generali Ladies Linz w Linzu[52].

2012[edytuj | edytuj kod]

Nowy sezon Petković rozpoczęła turniejem w Brisbane, przegrywając w ćwierćfinale z późniejszą zwyciężczynią, Kaią Kanepi. Tydzień później, w Sydney, po wygranej z Pawluczenkową w pierwszej rundzie, w drugiej została pokonana przez Agnieszkę Radwańską. Z powodu kontuzji pleców zrezygnowała z udziału w wielkoszlemowym Australian Open oraz turniejach w Paryżu, Dosze, Dubaju, Indian Wells i Miami[53][54].

Petković powróciła pod koniec kwietnia, podczas turnieju w Stuttgarcie. W pierwszym meczu po trzymiesięcznej przerwie pokonała Kristinę Barrois. W drugiej rundzie, w pojedynku z liderką rankingu WTA Wiktoryją Azaranką, skreczowała przy wyniku 2:6, 4:4. W trakcie tego spotkania Petković doznała dwóch kontuzji: prawego kolana oraz prawej kostki. Te urazy spowodowały kolejną kilkumiesięczną przerwę[55].

Po prawie czterech miesiącach absencji, Petković spadła na 43. miejsce w rankingu. Z tej pozycji wystąpiła w New Haven Open. Po pokonaniu Tímei Babos, w drugim meczu przegrała z Dominiką Cibulkovą. Na US Open odpadła w pierwszej rundzie, podobnie jak w Tokio i Pekinie. Jesienią, na początku października zagrała w turniejach w Linzu i w Luksemburgu, dochodząc odpowiednio do 2. rundy i półfinału. Udało jej się dojść do 1/2 finału w Pune, gdzie przegrała z późniejszą triumfatorką, Eliną Switoliną.

2013[edytuj | edytuj kod]

Sezon zaczął się dla Niemki bardzo pechowo, ponieważ już w pierwszym meczu Pucharu Hopmana, przeciwko Australijce Ashleigh Barty, uległa kontuzji kolana[56]. Powróciła przy okazji BNP Paribas Open, odpadając w kwalifikacjach gry pojedynczej i w pierwszej rundzie gry podwójnej. W Miami, gdzie wystąpiła z dziką kartą, osiągnęła trzecią rundę. We wcześniejszych spotkaniach pokonała Bojanę Jovanovski 6:3, 6:1[57] i Marion Bartoli po kreczu przy stanie 6:3, 4:1[58]. W meczu kolejnej rundy przegrała z Ajlą Tomljanović[59].

W Charleston Niemka pokonała Taylor Townsend i Vanię King[60], ale pojedynek trzeciej rundy z Caroline Wozniacki oddała walkowerem z powodu kontuzji łydki[61]. W Stuttgarcie przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej i półfinale debla. Do French Open nie zdołała się zakwalifikować. W grze podwójnej przegrała w pierwszym meczu. W połowie czerwca dotarła do finału turnieju w Norymberdze. W ostatnim meczu uległa Simonie Halep 3:6, 3:6. Na Wimbledonie, gdzie występowała z dziką kartą, awansowała do drugiej rundy. Także w deblu wygrała jedno spotkanie.

W lipcu Niemka wystąpiła w Bad Gastein, ale przegrała w swoim pierwszym meczu z Petrą Martić. Okres US Open Series rozpoczęła od awansu do finału zawodów w Waszyngtonie, gdzie uległa w finale Magdalénie Rybárikovej 4:6, 6:7(2)[62]. W Cincinnati, gdzie uzyskała awans do turnieju głównego poprzez udział w kwalifikacjach, pokonała w pierwszym meczu Danielę Hantuchovą. W kolejnej rundzie nie sprostała Robercie Vinci. W deblu zanotowała ćwierćfinał. Na US Open nie wygrała meczu singlowego i deblowego.

W Seulu rozstawiona Petković przegrała w pierwszej rundzie z Francescą Schiavone w trzech setach. W Tokio w drugiej rundzie nie sprostała Simonie Halep. W zawodach WTA Premier Mandatory w Pekinie pokonała wiceliderkę rankingu singlowego Wiktoryję Azarankę oraz Swietłanę Kuzniecową. W kolejnym spotkaniu nie wygrała z Lucie Šafářovą[63]. W Linzu wygrała po jednym meczu singlowym i deblowym. Sezon zakończyła drugą rundą w Luksemburgu – porażką z Karin Knapp 5:7, 5:7.

2014[edytuj | edytuj kod]

Andrea Petković rozpoczęła sezon 2014 od drugiej rundy w Brisbane, w której przegrała z Sereną Williams 4:6, 4:6[64]. NA Australian Open zanotowała pierwszą rundę gry pojedynczej i drugą gry podwójnej. W Paryżu Niemka osiągnęła ćwierćfinał, przegrywając w nim z Alizé Cornet. W Dosze w pierwszym meczu nie sprostała Yaninie Wickmayer[65].

Turniej w Indian Wells Niemka zakończyła bez zwycięstwa w singlu i deblu. W Miami doszła do drugiej rundy gry pojedynczej. W Charleston Petković zwyciężyła w konkurencji singla, odnosząc kolejny triumf po prawie trzech latach przerwy. W meczu finałowym wygrała z Janą Čepelovą 7:5, 6:2[66].

W Stuttgarcie i Madrycie przegrała w swoich pierwszych meczach. W Rzymie wygrała mecz singlowy, aby w drugiej rundzie ulec Serenie Williams. W Strasburgu odpadła w ćwierćfinale z późniejszą triumfatorką, Móniką Puig[67]. Na French Open Petković awansowała do półfinału gry pojedynczej, w którym przegrała z Simoną Halep 2:6, 6:7(4). W grze podwójnej zaszła do trzeciej rundy.

Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od drugiej rundy w ’s-Hertogenbosch. Na Wimbledonie w trzeciej rundzie nie sprostała Eugenie Bouchard. W grze podwójnej w parze z Magdaléną Rybárikovą osiągnęła półfinał.

W lipcu Niemka odniosła kolejne turniejowe zwycięstwo w grze pojedynczej – na ceglanych kortach w Bad Gastein pokonała w finale Shelby Rogers wynikiem 6:3, 6:3.

Puchar Federacji[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Federacji Petković zadebiutowała w 2007 roku, podczas meczu NiemcyChorwacja w ćwierćfinale drugiej Grupy Światowej. Zagrała wówczas w grze podwójnej, partnerując Tatjanie Malek, wygrały z parą Kostanić Tošić i Ančić. Niemki pokonały Chorwatki 4:1. Następny raz w barwach Niemiec zagrała w 2010, w ćwierćfinale Grupy Światowej, z reprezentacją Czech, przegrywając obydwa mecze singlowe. W kwietniu, w pojedynku z Francuzkami w play-offach o utrzymanie się w Grupie Światowej, zdobyła dwa punkty w grze pojedynczej (po wygranych z Pauline Parmentier i Rezai).

Podczas 1/4 finału Grupy Światowej II w 2011, Niemcy – Słowenia, rozgrywanym w Mariborze, zdobyła dwa punkty, wygrywając z Masą Zec Peskirić i Poloną Hercog. Niemki wygrały 4:1[68]. W meczu o awans z Amerykankami, wygranym przez Niemcy 5:0, wygrała dwa pojedynki: z Christiną McHale i duetem Melanie Oudin[69].

W 2012 roku w fazie play-off o Grupę Światową brała udział w przegranej przez Niemcy 2:3 konfrontacji z Australią. W spotkaniu z Samanthą Stosur przegrała 4:6, 1:6. Wygrała pojedynek deblowy.

W sezonie 2014 uczestniczyła w wygranych 3:1 meczach przeciw Słowacji i Australii. W pojedynku ćwierćfinałowym pokonała Dominikę Cibulkovą 2:6, 7:6(7), 6:2, a w półfinale zwyciężyła z Samanthą Stosur 6:1, 7:6(7).

Łącznie w reprezentacji rozegrała dotychczas 14 meczów, 11 w grze pojedynczej i 3 w grze podwójnej. Wygrała 10 pojedynków, zaś przegrała 4[70].

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 1R 2R 2R QF A A 1R 1R 1R 2R 2R 1R A 1R 1R 0 / 12 8 – 12
French Open A A A 2R A Q1 2R QF A Q2 SF 3R 2R 1R 3R 3R 1R 1R 2R 0 / 12 19 – 12
Wimbledon A A A Q1 A Q2 1R 3R A 2R 3R 3R 2R 1R 2R 1R NH 2R 1R 0 / 11 10 – 11
US Open A A A 2R A 1R 4R QF 1R 1R 3R 3R 2R 1R 1R 3R A 2R 1R 0 / 14 15 – 14
Ranking na koniec roku 416 338 238 100 315 56 32 10 143 39 14 24 56 97 64 79 102 76 141 0 / 49 52 – 49

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A 1R 1R A A 2R 1R 1R QF 1R 1R A A 3R 0 / 9 6 – 9
French Open A A A A A A 1R 3R A 1R 3R 1R 2R 2R 1R 2R 1R A 1R 0 / 11 7 – 11
Wimbledon A A A A A 1R 1R 2R A 2R SF 1R 1R 2R 2R 1R NH A 2R 0 / 11 9 – 11
US Open A A A A A 2R 1R 2R 1R 1R 1R A 2R 1R 1R A A 2R A 0 / 10 4 – 10
Ranking na koniec roku 494 412 235 84 241 85 230 113 49 147 97 80 280 292 317 132 296 0 / 41 26 – 41

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 1R A A A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A 1R 3R A A A A 1R A A A NH A A 0 / 3 2 – 3
US Open A A A A A A 1R A 1R A A A A A A A NH A A 0 / 2 0 – 2
0 / 6 2 – 6

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 13 (7−6)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 26 lipca 2009 Bad Gastein Ceglana Rumunia Raluca Olaru 6:2, 6:3
Finalistka 1. 19 czerwca 2010 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Belgia Justine Henin 6:3, 3:6, 4:6
Finalistka 2. 8 stycznia 2011 Brisbane Twarda Czechy Petra Kvitová 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 21 maja 2011 Strasburg Ceglana Francja Marion Bartoli 6:4, 1:0 krecz
Finalistka 3. 9 października 2011 Pekin Twarda Polska Agnieszka Radwańska 5:7, 6:0, 4:6
Finalistka 4. 15 czerwca 2013 Norymberga Ceglana Rumunia Simona Halep 3:6, 3:6
Finalistka 5. 4 sierpnia 2013 Waszyngton Twarda Słowacja Magdaléna Rybáriková 4:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 3. 6 kwietnia 2014 Charleston Ceglana Słowacja Jana Čepelová 7:5, 6:2
Zwyciężczyni 4. 13 lipca 2014 Bad Gastein Ceglana Stany Zjednoczone Shelby Rogers 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 5. 2 listopada 2014 Sofia Twarda (hala) Włochy Flavia Pennetta 1:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 6. 15 lutego 2015 Antwerpia Twarda (hala) Hiszpania Carla Suárez Navarro walkower
Finalistka 6. 11 lipca 2021 Hamburg Ceglana Rumunia Elena-Gabriela Ruse 6:7(6), 4:6
Zwyciężczyni 7. 8 sierpnia 2021 Kluż-Napoka Ceglana Egipt Majar Szarif 6:1, 6:1

Gra podwójna 3 (1−2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 26 lipca 2009 Bad Gastein Ceglana Niemcy Tatjana Malek Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
2:6, 4:6
Finalistka 2. 9 stycznia 2016 Brisbane Twarda Niemcy Angelique Kerber Szwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
5:7, 1:6
Zwyciężczyni 1. 3 października 2021 Chicago Twarda Czechy Květa Peschke Stany Zjednoczone Caroline Dolehide
Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe
6:3, 6:1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Petkovic und van Harpen testen Zusammenarbeit. focus.de, 13 lutego 2014. [dostęp 2014-03-22]. (niem.).
  2. Andrea Petkovic: Finally, a female star with strings to her bow. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-23]. (ang.).
  3. Profil ojca na stronie ITF. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  4. Profil ojca na stronie Pucharu Davisa. Davis Cup. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  5. a b Petkovic fühlt sich reif für die Top Ten. sportschau.de. [dostęp 2011-06-11]. (niem.).
  6. Andrea Petkovic – sylwetka. tenisziemny.info. [dostęp 2011-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 maja 2011)]. (pol.).
  7. Profil zawodniczki na stronie WTA. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  8. Ansichten einer Aufsteigerin. Frankfurter Allgemeine Zeitung. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  9. 2002 US Open Girls’ Singles Draw. collegeandjuniortennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  10. Wyniki Dutch Junior Open. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  11. Rezultaty Eravis Epitok Cup. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  12. Wyniki gry pojedynczej dziewcząt podczas Australian Open 2003. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  13. Wyniki gry podwójnej dziewcząt podczas Australian Open 2003. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  14. Wyniki mistrzostw Chorwacji. ITF Juniors Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  15. Juniorski ranking ITF z dnia 25 listopada 2002. collegeandjuniortennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  16. Drabinka turnieju Betty Barclay Cup 2002 w Hamburgu. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  17. Drabinka eliminacji turnieju w Hamburgu. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  18. Drabinka turnieju Sparkassen Cup 2002 w Lipsku. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  19. Drabinka eliminacji turnieju w Lipsku. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  20. Wyniki turnieju w Buchen. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  21. $25.000 Davos doubles results. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  22. Rezultaty turnieju ITF w Alphen aan den Rijn. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  23. Drabinka Gaz de France Stars 2006 w Hasselt. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  24. Drabinki turnieju Qatar Total Open 2007 w Berlinie. WTA Tour. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  25. Notes and Netcords of 30 July 2007. WTA Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  26. Sixth seed Chakvetadze through after Petkovic injury. Reuters. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  27. Andrea Petkovic Official Site – Studies. [dostęp 2011-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lipca 2011)]. (ang.).
  28. Wyniki turnieju ITF w Urtijëi. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  29. Andrea Petkovic – VTennis. vtennis.co.uk. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  30. Wyniki Australian Open 2009. ITF Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  31. Petkovic beats Olaru in straight sets. ESPN. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  32. Dushevina, Hradecka reach roll into final. ESPN. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  33. Notes and Netcords of 11 January 2010. WTA Tennis. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  34. Brilliant Aravane Rezai not afraid of Venus Williams, wins Madrid Open for biggest career title. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  35. Andrea Petkovic almost sent Svetlana Kuznetsova packing in round two. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  36. Cornet downs top-seeded Petkovic in Bad Gastein. tennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  37. Petkovic gets walkover to U.S. Open round of 16. Women Who Serve. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  38. Zvonareva routs Petkovic in fourth round of Open. tennis.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  39. Andrea Petkovic dances at the U.S. Open. sports.yahoo.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  40. How a bet triggered the Petko Dance. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  41. Ana Ivanovic, Patty Schnyder to meet in Linz final. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  42. Schnyder beats Petkovic in Linz semifinal. CBSSports. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  43. Victoria Azarenka beats Maria Kirilenko to claim Kremlin Cup title. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  44. Maria Sharapova out of the 2011 Australian Open. Herald Sun. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  45. Venus Williams retired hurt against Petkovic. guardian.co.uk.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  46. Hip Injury Forces Venus Williams to Withdraw. The New York Times. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  47. Maria Sharapova out of the 2011 Australian Open. crunchsports.com. [dostęp 2011-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 stycznia 2011)]. (ang.).
  48. Mattek-Sands through the semifinals in Paris. Reuters. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  49. Petkovic beats Wozniacki in Miami for first win over No.1. womenstennisblog.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  50. Petkovic wins in Strasbourg after Bartoli retires. sports.yahoo.com. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  51. Vera Zvonareva and Agnieszka Radwanska reaches final. ESPN. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
  52. Petkovic withdraws from Linz. tennistalk.com. [dostęp 2011-10-23]. (ang.).
  53. Tenisistka z dziesiątki też się wycofała z AO!. eurosport.pl. [dostęp 2012-01-29]. (pol.).
  54. Petkovic out of Australian Open with back injury. sports.yahoo.com. [dostęp 2012-01-29]. (ang.).
  55. Andrea Petkovic out three months with ankle injury. usatoday.com. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
  56. Petkovic injured, Australia wins – 29 December, 2012 – News – Hyundai Hopman Cup. hopmancup.com. [dostęp 2012-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)]. (ang.).
  57. Łukasz Iwanek: WTA Miami: Powroty Petković i Woźniak, zwycięstwo Niemki, porażka Kanadyjki. [w:] WTA Miami [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-20. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
  58. Łukasz Iwanek: WTA Miami: Rybarikova rywalką Radwańskiej, zwycięskie bitwy Venus i Woźniackiej. [w:] WTA Miami [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-22. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
  59. Rafał Smoliński: WTA Miami: Venus Williams się wycofała, Stephens kolejną rywalką Radwańskiej. [w:] WTA Miami [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-23. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
  60. Łukasz Iwanek: WTA Charleston: Trudne otwarcie Venus, gładkie zwycięstwa Stosur i Woźniackiej. [w:] WTA Charleston [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-04-04. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
  61. Łukasz Iwanek: WTA Charleston: Woźniacka bez gry w ćwierćfinale, Janković utrzymuje dobrą formę. [w:] WTA Charleston [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-04-05. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
  62. Rafał Smoliński: WTA Waszyngton: Magdalena Rybarikova powtórzyła ubiegłoroczny sukces. [w:] WTA Waszyngton [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-08-05. [dostęp 2014-07-04]. (pol.).
  63. Łukasz Iwanek: WTA Pekin: Petković wyeliminowała Azarenkę! Białorusinka nie obroni tytułu. [w:] WTA Pekin [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-09-30. [dostęp 2014-07-04]. (pol.).
  64. Brisbane International 2014. wtatennis.com. [dostęp 2013-12-28]. (ang.).
  65. Qatar Total Open 2014. wtatennis.com. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
  66. Family Circle Cup 2014. wtatennis.com. [dostęp 2014-03-30]. (ang.).
  67. Drabinka gry pojedynczej. wtatennis.com. [dostęp 2014-05-17]. (ang.).
  68. Germany overpowers Slovenia in Maribor. Fed Cup. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  69. Petkovic clinches Fed Cup Playoff for Germany over U.S.. USTA. [dostęp 2011-06-11]. (ang.).
  70. Statystyki zawodniczki na oficjalnej stronie Fed Cup. Fed Cup. [dostęp 2014-07-04]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]