Andreas Hartmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andreas Hartmann
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1980
Cham

Klub

SC Alpina Sankt Moritz

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

18.01 1997, Sankt Moritz (17. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

18.01 1997, Sankt Moritz
(17. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

15.03 1997, Oslo
(3. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Canmore 1997 Gundersen
srebro Saalfelden 1999 Drużynowo
brąz St. Moritz 1998 Drużynowo
brąz Saalfelden 1999 Gundersen

Andreas Hartmann (ur. 29 stycznia 1980 w Cham) – szwajcarski narciarz klasyczny, specjalista kombinacji norweskiej, czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Andreas Hartmann pojawił się w sezonie 1995/1996 Pucharu Świata B. W zawodach tego cyklu startował do sezonu 2004/2005, najlepsze wyniki osiągając w sezonie 2002/2003, który ukończył na dziesiątej pozycji. Sześciokrotnie stawał na podium zawodów tego cyklu, jednak nigdy nie wygrał. W międzyczasie wywalczył cztery medale w kategorii juniorów. Podczas mistrzostw świata juniorów w Canmore w 1997 roku wywalczył srebro indywidualnie. Rok później, na mistrzostwach świata juniorów w Sankt Moritz wraz z kolegami zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych. Najlepiej wypadł jednak na mistrzostwach świata juniorów w Saalfelden w 1999 roku zdobywając srebro drużynowo oraz brąz indywidualnie.

W Pucharze Świata zadebiutował 18 stycznia 1997 roku w Sankt Moritz, zajmując 17. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Tym samym w swoim debiucie od razu zdobył punkty. W sezonie 1996/1997 pojawił się jeszcze kilkakrotnie, przy czym 15 marca 1997 roku w Oslo po raz pierwszy i ostatni w Pucharze Świata stanął na podium, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. Najlepszy wynik w klasyfikacji generalnej zanotował w sezonie 1998/1999, który ukończył na czternastej pozycji.

Pierwszą imprezą seniorską w jego karierze były mistrzostwa świata w Ramsau w 1999 roku, gdzie wraz kolegami zajął dziewiąte miejsce w drużynie. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Lahti zajął 10. miejsce w zawodach drużynowych, a w Gundersenie uplasował się na 24. pozycji. W 2002 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie indywidualnie był ósmy w sprincie oraz dziewiąty w konkursie metodą Gundersena. Mimo to nie wystąpił w zawodach drużynowych. Wystąpił także na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2003 roku, jednak indywidualnie zajął 30. miejsce w Gundersenie, a wspólnie z kolegami był ósmy w sztafecie. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 2005 roku już się nie pojawił. W lecie 2005 roku postanowił zakończyć karierę.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
28. 14 lutego 1998 Japonia Nagano Gundersen K-90/15 km 41:21,1 +4:57,4 Norwegia Bjarte Engen Vik
7. 20 lutego 1998 Japonia Nagano Sztafeta K-90/4x5 km[1] 54:11,5 +2:30,1  Norwegia
9. 9 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Gundersen K-90/15 km 39:11,7 +2:30,6 Finlandia Samppa Lajunen
8. 21 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Sprint K-120/7,5 km 16:40,1 +1:04,6 Finlandia Samppa Lajunen

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
9. 25 lutego 1999 Austria Ramsau Sztafeta K-90/4x5 km[2] 49:34,2 ?  Finlandia
24. 15 lutego 2001 Finlandia Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 ? Norwegia Bjarte Engen Vik
10. 20 lutego 2001 Finlandia Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[3] 48:54,1 +5:14,6  Norwegia
30. 21 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54,2 +4:59,3 Niemcy Ronny Ackermann
8. 24 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[4] 47:23,9 +5:47,5  Austria

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2. 12 lutego 1997 Kanada Canmore Gundersen K89/10 km ? ? Słowenia Roman Perko
3. 23 stycznia 1998 Szwajcaria Sankt Moritz Sztafeta K-90/4x5 km[5] ? ?  Finlandia
3. 3 lutego 1999 Austria Saalfelden Gundersen K89/10 km ? ? Finlandia Samppa Lajunen
2. 4 lutego 1999 Austria Saalfelden Sztafeta K-90/4x5 km[6] ? ?  Stany Zjednoczone

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 15 marca 1997 Norwegia Oslo Gundersen K115/15 km ? 3. ? Norwegia Bjarte Engen Vik

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 9 lutego 1997 Stany Zjednoczone Lake Placid Gundersen K120/15 km ? 2. ? Szwajcaria Marco Zarucchi
2. 4 stycznia 2002 Niemcy Klingenthal Sprint K90/7,5 km ? 3. +1,5 s Norwegia Kenneth Braaten
3. 13 stycznia 2002 Niemcy Baiersbronn Sprint K90/7,5 km ? 3. +1,1 s Francja Frédéric Baud
4. 7 marca 2003 Finlandia Ruka Sprint K120/7,5 km ? 2. +28,1 s Niemcy Tino Edelmann
5. 5 grudnia 2003 Finlandia Rovaniemi Sprint K90/7,5 km 17:36,5 min 2. +11,5 s Niemcy Tino Edelmann
6. 7 grudnia 2003 Finlandia Rovaniemi Gundersen K90/15 km ? 2. +0,9 s Niemcy Christian Beetz

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 22 sierpnia 1999 Szwajcaria Einsiedeln K63/10 km ? 2. +28,6 s Niemcy Ronny Ackermann

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład drużyny: Marco Zarucchi, Andreas Hartmann, Jean-Yves Cuendet, Urs Kunz.
  2. Skład drużyny: Urs Kunz, Marco Zarucchi, Ivan Rieder, Andreas Hartmann.
  3. Skład drużyny: Andreas Hurschler, Ronny Heer, Ivan Rieder, Andreas Hartmann.
  4. Skład drużyny: Andreas Hurschler, Ronny Heer, Jan Schmid, Andreas Hartmann.
  5. Skład drużyny: Christoph Engel, Lucas Vonlanthen, Roger Kamber, Andreas Hartmann.
  6. Skład drużyny: Ronny Heer, Pascal Meinherz, Lucas Vonlanthen, Andreas Hartmann.