Andromacha

Andromacha
Ἀνδρομάχη
	uczestnik wojny trojańskiej
	; Andromacha, Hektor i Astyanaks. Apulijski krater czerwonofigurowy, IV w. p.n.e.
Występowanie	mitologia grecka
	Rodzina
Ojciec	Eetion
Mąż	Hektor
Dzieci	z Hektorem:; Astyanaks;; z Neoptolemosem:; Pergamos,; Pielos,; Molossos
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Andromacha (gr. Ἀνδρομάχη Andromáchē „mężna w boju”) – w mitologii greckiej córka Eetiona, króla Tebe w Cylicji, żona Hektora. Miała z nim syna Astyanaksa. Po upadku Troi stała się niewolnicą syna Achillesa – Neoptolemosa. Urodziła mu 3 synów: Pergamosa, Pielosa i Molossosa^[1]. Wzbudziło to zazdrość żony Neoptolemosa, Hermiony, która zgładziła Molossosa i pozbyła się Andromachy. Historia ta stała się tematem tragedii Eurypidesa Andromacha.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ J. Schmidt, [hasło:] Andromacha, [w:] idem, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006, str. 37.