Andrzej Anulewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Anulewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1948
Sokołów Podlaski

Naczelnik Sokołowa Podlaskiego
Okres

od 1987
do 1990

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Marian Włodarczyk

Następca

Marek Olędzki

Senator V kadencji
Okres

od 19 października 2001
do 18 października 2005

Przynależność polityczna

Samoobrona
Rzeczpospolitej Polskiej

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Andrzej Anulewicz (ur. 3 lipca 1948 w Sokołowie Podlaskim) – polski polityk, spółdzielca, samorządowiec, senator V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W 1966 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Sokołowie Podlaskim. Następnie rozpoczął pracę w Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w tym mieście. W latach 1979–1984 i ponownie od 1990 pełni funkcję jej prezesa. Kierował spółdzielnią gminną w Sterdyniu od 1976 do 1979. Przewodniczył też radzie nadzorczej Krajowego Związku Rewizyjnego Spółdzielni „SCh”. Został później prezesem tej organizacji[1].

Zasiadał w radzie nadzorczej ARiMR oraz Powiatowego Banku Spółdzielczego w Sokołowie Podlaskim. Działa w Krajowej Radzie Spółdzielczej (pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego)[2] oraz w Polskim Związku Łowieckim.

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

Od 1966 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1987–1990 był z jej ramienia naczelnikiem Sokołowa Podlaskiego. Od 1998 do 2001 pełnił funkcję przewodniczącego rady powiatu sokołowskiego.

Od 1999 do 2005 kierował radą powiatową Sojuszu Lewicy Demokratycznej w Sokołowie Podlaskim. Bez powodzenia kandydował z listy tej partii do Sejmu w 1997. W wyborach parlamentarnych w 2001 z ramienia SLD został wybrany do Senatu w okręgu siedleckim. Zasiadał w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz w Komisji Spraw Unii Europejskiej[3].

W 2005 przeszedł do Samoobrony RP, z której list bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[4] i 2007[5] oraz do rady powiatu w wyborach w 2006. Od 2006 do 2007 był członkiem gabinetu politycznego ministra rolnictwa Andrzeja Leppera[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1999, za zasługi w działalności na rzecz ruchu spółdzielczego, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi[7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty (żona Alicja, nauczycielka), ma córki Agnieszkę i Annę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarząd. kzrs.pl. [dostęp 2022-09-11].
  2. Zdradzony elektorat. samoobrona.org.pl, 26 lutego 2005. [dostęp 2022-09-11].
  3. Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2022-09-11].
  4. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2022-09-11].
  5. Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2022-09-11].
  6. Jędruś Czarodziej. polityka.pl, 12 sierpnia 2006. [dostęp 2022-09-11].
  7. M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 91