Andrzej Bieńkowski (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Bieńkowski
Turowicz, Lis
Sierżant sztabowy Sierżant sztabowy
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1891
Przasnysz

Data i miejsce śmierci

1964
Przasnysz

Przebieg służby
Lata służby

od 1912

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Tablica w kościele Wniebowzięcia NMP w Przasnyszu

Andrzej Bieńkowski ps. „Turowicz”, „Lis” (ur. 30 listopada 1891 w Przasnyszu, zm. w 1964 tamże) – rolnik, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, podoficer Wojska Polskiego, żołnierz ZWZ-AK, kawaler krzyża Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie rolników. Był synem Feliksa Bieńkowskiego i Katarzyny z Niksów, bratem Leopolda, stryjem Zygmunta Witymira. Uczęszczał do szkoły powszechnej, relegowany za udział w strajku.

Od 1912 roku służył w armii rosyjskiej, a od 1917 roku w I Korpusie Polskim. W 1918 roku wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej, a w listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do III batalionu 9 pułku piechoty Legionów. Walczył na Froncie Ukraińskim i wojnie z bolszewikami. Awansował do stopnia sierżanta sztabowego[1]. Odznaczył się „przytomnością umysłu i odwagą” podczas nocnego wypadu (2/3 grudnia 1919) na Nowoaleksandrowsk nad Dźwiną[2]. Podczas walk został kilkakrotnie ranny.

Po wojnie pracował w swoim gospodarstwie rolnym. We wrześniu 1939 brał udział w obronie Warszawy. W czasie okupacji służył w ZWZ-AK. Był komendantem Ośrodka Przasnysz Nr 1 kryptonim „Reduta” w strukturze Obwodu Przasnysz należącego do Inspektoratu Przasnysz AK[3]. W czasie okupacji niósł pomoc ludności żydowskiej. Żonaty ze Stefanią Wróblewską, miał córki Helenę i Janinę, ponadto troje dzieci zmarło w dzieciństwie. Zmarł w Przasnyszu i pochowany został na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 991.
  2. Szatner 1928 ↓, s. 16.
  3. Drwęcki 1992 ↓, s. 70.
  4. Szatner 1928 ↓, s. 39.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]