Andrzej Chodkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Chodkowski
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1932
Warszawa

Zawód, zajęcie

muzykolog, pedagog, publicysta

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Chodkowski (ur. 25 lutego 1932 w Warszawie) – polski muzykolog, pedagog, publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1958 ukończył studia z zakresu muzykologii u Zofii Lissy i Józefa Michała Chomińskiego na Uniwersytecie Warszawskim. W 1964 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy Klasyczna forma sonatowa w twórczości kameralnej Ludwiga van Beethovena[1].

Od 1951 do 1986 wykładał w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1976–1988 kierował jego Zakładem Powszechnej Historii Muzyki, obecnie ma status docenta emerytowanego[2]. W latach 1986–1988 był profesorem w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Grazu, a w latach 1994–2000 profesorem Akademii Muzycznej w Warszawie[3][4]. Wykształcił 6 doktorantów i ponad 40 magistrów[4]. W latach 1956–1959 pracował także w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk jako asystent i sekretarz redakcji kwartalnika „Muzyka”[1].

Był prezesem Związku Kompozytorów Polskich (1989–1993)[5] i dwukrotnie jego wiceprezesem (1969–1971 i 1981–1985)[1]. Był także we władzach Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, Towarzystwa Muzycznego im. Karola Szymanowskiego, rady naukowej Towarzystwa im. Fryderyka Chopina, Komitetu Nauk o Sztuce PAN, a w 1960 – sekretarzem naukowym Międzynarodowego Kongresu Chopinowskiego w Warszawie[1][4].

W swojej pracy dydaktycznej i naukowej Andrzej Chodkowski koncentrował się na historii muzyki XVIII i XIX wieku ze szczególnym uwzględnieniem związków między muzyką polską i włoską. Duże znaczenie mają jego prace z zakresu teorii formy sonatowej[1]. Współpracował z redakcją wydawnictw muzykologicznych PWN, pisał artykuły publicystyczne i eseje w czasopismach (m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Studiu”, „Przeglądzie Katolickim”). Opracował ponad 500 audycji dla Polskiego Radia, m.in. w latach 1977–1980 zrealizował cykl 114 audycji radiowych Ludwiga van Beethovena opera omnia, a w latach 1991–1998 cykl 293 audycji Wolfganga Amadeusza Mozarta dzieła wszystkie[4][5]. Jest twórcą Encyklopedii muzyki (1995, ISBN 83-01-11390-1), która powstała w oparciu o jego wieloletnie doświadczenia redakcyjne nad Małą encyklopedią muzyki (1981)[4][5].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Dziębowska 1984 ↓.
  2. Instytut Muzykologii UW. [w:] Instytut Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego [on-line]. [dostęp 2018-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-23)]. (pol.).
  3. Chodkowski 1995 ↓, s. 151.
  4. a b c d e Andrzej Chodkowski. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2018-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
  5. a b c Chodkowski Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-02-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Elżbieta Dziębowska: Chodkowski Andrzej. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984. ISBN 83-224-0223-6. (pol.).
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]